ทะเลฤาอิ่ม

พุด

URL.http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=6020
**********
ทะเลเงินงามเรียบวะวาววับไม่มีเส้นตัดขอบฟ้า
ราวทะเลสวรรค์ลอยแลละลิบ..
เสียงคลื่นซัดแผ่วคลอหาดกว้างร้างไร้ผู้คน
หัวใจหวัน..ราวถูกบ่มหอม
ล้อมด้วยกลีบกุหลาบแดงงามเข้มดั่งสีทับทิม


ผีเสื้อ..บินทายทักลีลาวดีหลากสี
จำปีที่เพิ่งคลี่กลีบแรกแย้มริมหน้าต่างกระท่อมหลังงาม
ที่เคียงขนานไปกับโค้งอ่าว
ที่หวันมาฝากร่างร้าวคืนไร้ในรีสอร์ทหลังงาม
ที่มากหวามไหวด้วยแมกไม้ดวงดอกไม้ไทยไทยรายรอบ


หวันค่อยๆ...
ลืมตารับหอมพร่างของกลิ่นพวงพะยอม
ที่อวลหอมมากับสายลมสดฉ่ำในยามเช้า
นอนฟังเสียงคลื่นพ้อทรายเว้าวอน
ราวหนุ่มอ้อนสาวในอ้อมกอดยามฟ้าสางดุเหว่วแว่ว


เรียวแดด..ดวงดอกแดด..ส่องมากระทบผนังกระท่อม
ที่บุด้วยไม้ไผ่สานลายละเมียดละเอียดละออ
ให้เห็นงามดิบ..พร่างกระจ่างใจจับเรียวนัยน์ตา
ผู้หญิงสนิมสร้อย ที่นอนอ้อยสร้อยเหว่ว้า


ที่ค่อยๆหรี่ตา..
อย่างช้าช้าเปิดใจรับหอมดอมดม
พลังสดในยามอรุณรุ่ง..ที่พรมพร่างให้กมลระรินรับ
กับลมหอมหอม..ระรื่นรมย์ที่ไม่ต้องซื้อหา
ลมที่ธรรมชาติโอบเอื้อให้มา..อย่างยุติธรรมแด่ทุกดวงใจ
สุดแต่ใครจะพาร่างใจไปไขว่คว้ารับเอา..หอมงาม
ตามใจฝันฝันฝัน..ตามใจนึก


กลิ่นทะเลฝันรัญจวนใจ 
จากทะเลใสสวยสดสีเทอร์ควอยซ์แสนงาม
กับบทเพลงธรรมชาติ
ไหวพลิ้วยามมะพร้าวกรายกิ่งไกวแกว่งรับหวานลม


หวัน นิ่งฟังทุกสรรพเสียง
พลางเรียวนัยน์ตาก็ซึมซึ้ง
ที่ไม่มีใครเลยจะเข้าถึง..จิตวิญญาณดวงนี้ ดวงแบบนี้
กับนาทีนี้ที่ขอนอนนิ่งนิ่งในที่นอนนุ่มนุ่ม
กับม่านมุ้งหมอนสีขาวโปร่งใสที่กำลังระบัดไหว
ให้หวันแหวกแลลอดไป
แลเห็นงามระยิบเต้นเต็มเรียวตาเติมนวลใจ


ให้ทองหลางดอกพราวแดงโดด..งามเด่น 
ทายทักตรงริมเรียวตา
ตัดฉับกับขอบฟ้า
ที่ค่อยๆถูกรินสีพร่างสายจากพรายตะวัน
ที่กำลังผันดวงโผล่ขึ้นมา
ให้โค้งฟ้างามราวเรียวรุ้งพยับหมอก..


หวันเดินดายเดียวส่งแย้มยิ้ม
รับฉากตระการตาตระการใจที่พร่างไสวงาม
ด้วยดวงใจหวานใสเงียบงาม
ส่งจูบละมุนแผ่วผิวจากริมเรียวปากจากริมเรียวใจ
ลอยคว้างไปทายทักประทับอ้อยอิ่งนิ่งนาน
กับผืนน้ำทะเลใสสวยสีมรกต


กับเกลียวคลื่นที่กำลังซัดระรินระลอกฝั่ง
กับหมู่นกนางนวลสีขาว
ที่กำลังเหินหาวคอยเวลาโฉบเหยื่อ
กับงามระเรื่อของแสงทองสาดส่องกระทบผืนน้ำงามระยิบตา
กับกลีบม่วงละมุนอ่อนหวานจับใจ
ของดวงดอกผักบุ้งทะเลที่เคลียทราย


ราวร่ายมนต์เสน่หา
ให้ดวงใจหวันได้สัมผัสทุกกรุ่นกลิ่นละมุนรัก
ให้ดวงตาหวานเศร้าได้วาววะวับด้วยตื้นตัน
ในหอมงามซ่านสุขสงบทุกอณูคะนึง
ให้พบชึ้งตรึงใจที่เพ้อพ้อรอท่ามานานปี..มานานวัน..


ให้เท้าหวันได้สัมผัสผืนทราย
ได้กรายร่างย่างเหยียบ
ในผืนดินที่ก่อเกิดกาย 
ราวได้กลับกลายกำลังหลอมละลาย
เป็นหนึ่งเดียวกับจิตวิญญาณภายใน

 
เสียงฝีเท้า..ใครบางคนย่ำทรายมาทางเบื้องหลัง
และก่อนที่หวันจะหันร่างกลับไปดู
*เขา*คนนั้น..ก็เดินมาทันพอดี

.
และนาทีที่ตาต่อตาสบกัน
โลกก็พลันราวหยุดหมุน....


ผู้ชายนัยน์ตาฝันฝัน..ช่างฝันยืนอยู่ตรงหน้า
นาที่ต่อมา...
ที่เขาเปิดยิ้มกว้างและร้องอุทานอย่างดีอกดีใจ
ลืมตัวเข้ามาประคองตระกองกอดหวัน อย่างหลงลืมตัว
ที่ยังงันงงราวหลงฝัน..ใช่จริง


*มาได้ไงนี่*
โอไม่น่าเชื่อเลยนะ..
*เขา*กล่าวคำด้วยรอยยิ้มเขิน
ก่อนที่จะค่อยๆปล่อยหวันออกจากอ้อมกอดรัดรึง
*เขา*ยังแย้มยิ้มตรึงใจ
และยังคงตื่นเต้นดีใจพอกับหวัน
ที่พลันนะนาทีนั้น
หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ..เอาเสียเลย


เพราะ
ระหว่างเราสอง..นั้นความสัมพันธ์นานเนิ่นในวัยเยาว์
ราวหวนกลับ..
กับคืนวันที่ชีวิตชีวา
ได้ถูก..คลื่นแห่งความฝัน
สะบัดพัดโบกให้ลอยพรากจากกันไปไกลแสนไกล
ในละซีกโลกคนละทิศ
จำจากสถิตวิมานบ้านแห่ง *มนต์รักทะเลใต้*


*เขา*คนดี..ไปไกลถึงสวิตเซอร์แลนด์
 แดนดินทะเลสาบงาม
และเทือกเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ
ที่แสนหนาวเยือกแทบตลอดปี


ที่ตรงข้ามกับบ้านเรานี้ราวฟ้าดิน 
ที่ยังงามแรงร้อนด้วยดวงดอกไม้ฟายฟ้อน
อ้อนฟ้าสดใสสว่างแทบตลอดปี
ที่มีสายลมและเสียงคลื่นฝันรัญจวนใจ
ราวประหนึ่งดนตรีทิพย์จากสวรรค์สรวงสรวงสวรรค์


เรา....
หยุดนั่งเหนือเนินทราย 
คุยกันราวกับมิจบสิ้น..ในหลากเรื่องมากราว
ถึงจิตวิญญาณรานร้าวราวนกขมิ้นไร้รัง
เศร้าดายเดียวลำพัง
ในโลกว้างทางไกลที่พานพบ
ยามเร่ร่อนรอนแรมลาพรากจากบ้านเกิดเมืองนอน


น้ำตาลูกผู้ชาย..ซึมซึ้งตลอดเวลาและ
ราวกับว่าจะรอเวลาร่วงริน
เมื่อกล่าวถึงสายถวิลในอดีตหนหลัง
ที่ยังพร่างสายสวยงาม
ฝากฝันฝากใจฝากรอยทรงจำ


*ผมเบื่อ โลกศิวิไลซ์ แล้ว
ผมเดินทางไกลจนปีกแห่งดวงใจปีกแห่งความฝัน
เริ่มอ่อนล้า....
หลงรอเก้อเพ้อละเมอหาแต่ฝั่งฝัน..
ที่จะคืนหลังฝังฝากใจไปชั่วนิรันดร์..แห่งชีวาชีวิต


และผมพบว่าแท้จริงแล้ว..
ใจดวงเหว่ว้า
ก็ราวถูกชะตาลิขิต
ไห้โหยหา..เพรียกหา..แต่ที่นี่
*แผ่นดินแห่งรักเรา*
มิมีวันเลือนลา
ผมถึงกลับมา ราวนกปีกหักรักร้าว 
ยอมมาพบดายเดียวอีกครานะคนดี*


มามะ ผมจะพาไปดูอะไร*
เขาลากมือหวันราวเด็กน้อย
ที่อยากอวดของเล่นชิ้นงาม


นำทางลิ่ว
เดินผ่านหาดทรายขาวยาวเหยียด
เลาะลัดเลียบขึ้นเนินผาที่มีบันไดหินทอดรับ
สองข้างทางไล่ระดับ
ด้วยแมกไม้ไทยพันธุ์ท้องถิ่นที่หาง่ายเช่น
ขิงแดง บานบุรี  สีเหลืองสวย 
กอกล้วยที่บังแดดได้


โมกหอมกรุ่นพุ่มงาม
ชัยพฤกษ์ เหลืองละออพ้อสายลมไหว 
ดวงดอกแก้ว หวานเศร้า
 ลีลาวดีบานพราวหลากสี
มีจำปีจำปาพุ่มงาม
ตามด้วยมะลิซ้อนมะลิลาและนานาพรรณไม้
ที่ราวป่าดงพงไพรพฤกษ์


และ
เหนือเนินผา...
ในเรียวตาหวันที่ทำให้ใจนิ่งงันอั้นอึ้งคือ
เรือนไทยภาคกลางหลังงามไม้สักทองทั้งหลัง
หลังคามุงด้วยกระเบื้องว่าว 
และดัดแปลงให้รายรอบเป็นกระจก
สามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์ภายนอกได้อย่างกว้างไกล 
ไปจนราวสุดขอบฟ้าทะเลฝันทะเลกว้าง
ไร้ร้างสิ่งกีดขวางสายตาสายใจ


 ยอดจั่วประดับด้วยไม้
สลักลวดลายคล้ายแบบ*ไหลสู่ฟ้า*พลิ้วงาม
อย่างเรือนกาแลล้านนา
และตกแต่งด้วยฝาปะกนเปิดใต้ถุนโล่ง
มีชานฝันยื่นออกมานอนนับดาวเดือนเป็นเพื่อนใจ
เคียงทะเลใจทะเลกว้างยามร้างไร้ใคร
ให้สงบงามดายเดียวเดียวดาย


มีศาลาริมผาไว้นั่งผ่อนพักใจ
ในวันที่อากาศสดใสแสนดี..

และ
หวัน..พลีใจ..
ประทับใจจนมิอาจกล่าวชมได้
*เขา*จับมือหวันกุมไว้
ด้วยแรงรักแรงรอแนบแน่นผ่านกาลเวลา
ที่*เขา*สารภาพว่า
นี่คือ เรือนใจเรือนในฝัน
ที่หวันเคยวาดฝันไว้ไง


นะบัดนี้..
เขาได้สร้าง
ด้วยดวงใจด้วยจิตวิญญาณภักดิ์พลีไว้รอแล้ว
*เขา*ขอเพียงคำมั่น..
อย่าหนีหายเขาไปอีกนะ
เพราะเวลาช่างแสนสั้นสุดทนแล้ว...


หวัน..กล่าวอะไรไม่ออก..
บอกไม่ถูกกับทุกสิ่งเงียบงามงดงาม
ที่ราวฝันไป..ในวันนี้...
ที่ราวมีดวงดอกไม้พร้อมพลีบาน
แย้มแต้มหวานในดวงใจมาตลอดชั่วชีวาชีวิต
และมาสถิตสว่างกลางใจเป็นนิรันดร์รัก..

.
*เขา*นัดหวันอีกครายามสนธยาย่ำ
ที่ท้องฟ้าหวานฉ่ำสวยราวรู้เห็นเป็นใจ
พายเรือบดสีขาว
ให้หวันนั่งงามเศร้าราวแม่ย่านาง
ไปกลางทะเลกว้าง..ดูพระอาทิตย์ดวงอ้างว้าง
ที่กำลังร่ำลาอ้อยอิ่งทิ้งแสงสวย
ฝากพรายแสงงามให้ผืนน้ำทะเล
อย่างอ้อยอิ่งพิไรร่ำ


ที่นะบัดนั้น
พลันเปลี่ยนสีราวทองทาทาบ
อาบประกายราวเกร็ดเพชรพร่างพรายไปทั่วทั้งท้องน้ำ


หวัน..
ค่อยๆถอดเสื้อคลุมออก 
เผยให้เห็นบิกินี่สีฟ้าสดกระจ่าง
ขับผิวนวลเนียนหนั่นแน่นเนินอกรำไรรำไร
ละเมียดละมุนละไมละเอียดละออ
ราวนางใจนางในฝันนางพรายทะเล
ที่น่าเสน่หาวาบหวามหวาน


*หวัน*กระซิบ
ขอลงลอยคอในท่ามกลางทะเลทองทะเลทิพย์
ที่งามพร่างราวมีเกล็ดเพชรหว่านระยิบระยับ
พร้อมดำผุดดำว่ายราวเงือกสาว
ทั่วทั้งร่างเกิดประกายพราวพรายน้ำวะวับวาว
แตกพรายในยามสนธยาราตรี
ราวมีแพลงตอนหิ่งห้อยนับร้อยพัน
พร้อยพราวเคล้าคลึงร่างงาม


*หวัน*
ทิ้งตัวเบาสบายนอนหงายหลับตานิ่งทิ้งใจฝันฝันดำดื่ม
ไปกับพลังใจพลังจันทร์
ที่กำลังปรายโปรยหยาดสายหวานราวน้ำผึ้งพระจันทร์
รายรอบร่างงาม


โลกรายรอบสงบงัน 
ใจหวันนิ่งตาม
ราวอยู่ปลายโลกร้าง ลำพัง...


*เขา.*.
มองภาพฝันนางในใจในฝันนางกลางใจด้วยปิติ
แหงนเงยซ่อนหยาดน้ำตาลูกผู้ชาย
ที่กำลังพรายพร่างราวสายฝน


มองดาวประจำเมืองเรืองรุ่งประดับใจ
ดาวแห่งสัญญาใจสัญญารัก
ที่ราวกระพริบพราวราวโปรยพร
ให้กับสองดวงใจอย่างอ่อนไหวอ่อนหวานอ่อนโยน
ที่แสนหนักแน่นมั่นคงชื่อตรงในรัก


ที่มิมีวันลาลืมเลือน
มิมีวันเหมือนกับแสงตะวัน..ที่กำลังร่ำลาทะเล..!


http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=6020
 MY HEART WILL GO ON   
Every night in my dreams
I see you, I feel you
That is how
I know you go on
Far across the distance
and spaces between us
You have come to show you  go on
Near, far, wherever you are,
I believe
that the heart does go on
Once more,
you open the door
And youre here in my heart,
And my heart will  go on and on
Love can touch us one time
and last for a lifetime,
And never let go till
were gone
Love was when I loved you,
one true time I hold to
In my life well always go on
Near, far, wherever you are,
I believe
that the heart does  go on
Once more,
you open the door
And youre here in my heart,
And my heart will go on and on
  
Youre here,
theres nothing I fear,
And I know that my heart will
go on
Well stay forever this way,
You are safe in my heart and
my heart will go on and on...