เรียกร้องความสนใจ

พู่กันของหูกวาง

                    เมื่อเราต่างอยู่คนละฐานะ
      ฉันจึงเข้าใจว่า..เราคงไม่อาจคบหา รู้จักกันได้
       ฉันกับเธอ..เหมือนก้อนหินละเมอถึงดาวไกล
         เพ้อพกแต่ความเป็นไปไม่ได้..ระหว่างเรา
                แต่เพราะความผูกพันของวันเวลา
       ทำให้ฉันคอยห่วงหา..แอบมองมาวันแล้ววันเล่า
      แม้เราจะไม่เคยรู้จัก..ฉันก็ยังเอ่ยทักเธอเบา เบา
      เปล่งเสียงในใจเหงา เหงา --ยินดีที่เราได้พบกัน--
                  อยากจะเรียกร้องความสนใจ
    ล้อเล่นกับเพื่อนใกล้ ใกล้ ..หัวเราะออกไปสนุกสนาน
         เผื่อเธอจะหันมามอง..เราอาจจะได้ลองรู้จักกัน
       ส่งสื่อความรู้สึกนั้น..บางเวลาอันสั้นที่เราคุ้นเคย
                       แต่เธอก็ไม่หันมาสักที
       ฉันพยายามเต็มที่..เพราะมีรักเต็มปรี่จะปิดเผย
             หันมามองกันทางนี้..อย่าทำท่าทีเฉยเมย
       ฉันหวั่นไหวเพราะไม่เคยรู้เลย..ว่าเธอคิดยังไง...
          ไม่เคยมีใคร..ทำให้ฉันอ่อนไหวได้เพียงนี้
  ยอมตัดความดื้ออวดดี..เห็นรักเหล่านี้เป็นเรื่องง่าย ง่าย
     เธอทำให้ชีวิตฉัน..เป็นสุขกับความฝันในคืนเหงาใจ
                 เชื่อในความรักครั้งนี้อย่างงมงาย..
        ---และถอนตัวออกจากความรุ้สึกนี้ไม่ได้สักที---