วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ แสงแรกอรุณรุจิระเรื่อ จรเจือขจ่างพรม ซอนเร้าสรีระอภิรมย์ และลุล่วง ณ ห้วงใจ พื้นทรายผสานรถยรอย ดุจะคอยประทับไร สายลมประโลมหทยไล้ กลปราณผสานเธอ ตรึงตราคณาอุระสนอง ก็คะนองละอองเจอ มวลม่านละมุนกมลเผลอ อณุซ่อนซิอ่อนโยน พรายพลิ้วระลิวดุริยะคลื่น และคละครืนพะพราวโพลน ดลใจประเจิดกลกระโจน และก็จองประคองจาร เงาเผยก็พร่า นยนพบ ดุจะหลบละเลือนลาน กลับชัดและชอนลุวิญญาณ ตละรอยมิรานเลือน .....เส้นทางที่ย่างก้าวมาไกลแสนไกล ด้วยสายลมแห่งเธอ ได้ผสานเป็นส่วนหนึ่งของลมหายใจฉันไปแล้วนะ.....
25 เมษายน 2547 15:32 น. - comment id 253939
มาอ่านคนแรกเลยค่ะ .... สงสัยแรงดลใจจากการได้เที่ยวทะเลแน่เลย ...อิ...อิ... ....เพียงสายลมพัดผ่าน ... พี่เราก็ร่ายเป็นคำกลอนได้ไพเราะเสียจริง... คิดเล่นๆ นะพี่ ถ้ามาเป็นพายุ...หุ หุ..สงสัยพี่ต้องแต่งเป็นนิราศเลยนิ..อิ...อิ... .....................................................................
25 เมษายน 2547 15:34 น. - comment id 253940
มาชมงานฉันท์ ค่ะ
25 เมษายน 2547 15:46 น. - comment id 253943
ไพเราะมากค่ะ แต่ขอเวลานิดนะจะตอบทีหลัง
25 เมษายน 2547 16:42 น. - comment id 253969
.....ลี่เอ๊ย....พี่ก็ว่างั้นละลี่.....กว่าจะจบนิราสพายุก็หง่อม พอดี......ขอบใจมากนะ คุณ|NdEpEndEnT .....ขอบคุณที่มาเยือนนะ ....ทิกิ...หวังว่าคงได้อ่านฉันท์ของทิกิอีกนะ
25 เมษายน 2547 21:05 น. - comment id 254109
วสันตดิลกงามมากท่าน...
25 เมษายน 2547 23:55 น. - comment id 254197
............ขอบใจมากนะที่มาเยือน.....คุณน้ำ
26 เมษายน 2547 06:47 น. - comment id 254250
ไพเราะ ..และงดงามมากเลยคะ.. ลมหายใจ ..ที่ผสานระหว่างเธอกับฉัน.. ..คือ..สายลม ..
26 เมษายน 2547 12:59 น. - comment id 254397
รัก..เข้ามาอ่านค่ะอารัน เขียนได้ไพเราะแบบเสมอต้นเสมอปลายจนน่าตี..อิอิ ว่าแต่อารันเก็บภาพทะเลมาฝากกันบ้างหรือเปล่า รักอยากเห็นจ้ะ อิจฉาคนที่ได้ไปเที่ยวทะเลบ่อยๆ..^___^
26 เมษายน 2547 15:47 น. - comment id 254573
รัก...แล้วอาจะส่งไปให้ดูนะ.....เยอะมากเลือกภาพสวยๆไปให้ดู....ขอบใจจ้ะทีเข้ามา.. rain ...ไปก็หายใจอยู่แล้วนี่นา .......อิอิ
26 เมษายน 2547 19:12 น. - comment id 254752
มาชื่นชมค่ะ โห แบบว่า แต่งไม่ออกเลย อิอิ ฟ่างชอบ
26 เมษายน 2547 20:00 น. - comment id 254777
...ฟ่าง.....มาชื่นชมก็ดีใจแล้วละ ยินดีที่รู้จักนะ
26 เมษายน 2547 21:02 น. - comment id 254813
ช่างไพเราะเพราะพริ้งจริงๆนะเนี๊ยะ......โอ้พ่อคุณคนดีของช่างคิดฝัน.....โอ้..นับวันจะยิ่งย่างไกลไปพ้นเรา...แงๆๆนู๋ไม่ได้แต่งนานหาที่ลงไม่ได้อะช่วยหน่อยนะอิอิ........เอ่อมีคนแซวฝากมาอะคะว่า...ด้วยเสียงผายลมแห่งเธอ....ได้ผสานเป็นส่วนหนึ่งของลมหายใจฉันไปแล้วนะ....เอ่อ...ไม่ใช่หนู๋นะ...
26 เมษายน 2547 21:54 น. - comment id 254845
หุ...หุ...มาเสริม คุณยูกิ ค่ะ ชอบค่ะ...ที่ว่า ด้วยเสียงผายลมแห่งเธอ ได้เป็นส่วนหนึ่งของลมหายใจฉัน ใครหนอ...ช่างคิด...อิ...อิ..... .......................................................................
26 เมษายน 2547 22:08 น. - comment id 254851
......สองสาว นี่นะ...พอกันเลย .....อิอิ .... ไม่เป็นไร ลมมันแรง ไม่ทันได้ผ่านจมูกพี่หรอก
27 เมษายน 2547 18:12 น. - comment id 255488
นี่รึป่าวอ่ะผลงานจากการไปเที่ยวเกาะทะลุมา ไม่เห็นชวนนัทบ้างเลย แต่ไม่เป๋งร่ายอ่ะ นัทก็เพิ่งไปเมื่อวันที่ 13 เมษา มานี้เอง แต่ไม่ยักกะแต่งกลอนได้อย่างอารันเลยอ่ะ ชื่นชม อิอิ
27 เมษายน 2547 22:56 น. - comment id 255709
นัท........... อาไปเกาะเต่ามาจ้ะ อิอิ.....นัทก็ลองแต่งดูซิลองซิ นะ
29 เมษายน 2547 01:37 น. - comment id 256552
มาชื่นชมฉันท์
29 เมษายน 2547 22:15 น. - comment id 257080
....ขอบคุณมากนะที่มาเยือน..คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
2 พฤษภาคม 2547 00:39 น. - comment id 258382
ชอบตอนประโยคคำพูดสุดท้ายมากเยยค่ะลุง ฟังแล้วเหมือนรักตลอดกาลเลย..อิอิ
2 พฤษภาคม 2547 20:55 น. - comment id 258801
....ตลอดกาลเลยเหรอ ก้อย......อิอิ
2 พฤษภาคม 2547 22:18 น. - comment id 258880
พี่รันเก่งจังๆๆๆๆๆๆๆๆเพราะๆทั่งนั้นเรยค่ะ
3 พฤษภาคม 2547 20:38 น. - comment id 259623
......อิอิ เจ้ารุ่ง......มาช่วยพี่เขียน...มา