หรือห่างไกลใครล้วนฝังความหลังเสีย ยามมีทุกข์ท่วมในใจอ่อนเพลีย ได้แต่ห่อเหี่ยวเปลี้ยเพียงเดียวดาย มองหนไหนก็พบเข้าแต่เขาอื่น แม้มากหมื่นแต่ไร้ฝันอันร่วมหมาย จึงเคว้งคว้างสับสนทุรนทุราย เก็บกรวดดินหินทรายหมายซบทรวง บางครั้งแสนหวั่นไหวหัวใจท้อ ด้วยตีต่ออุปสรรคอย่างหนักหน่วง แล้วพบกับการแพ้พังลงทั้งปวง สรุปโลกว่าหลอกลวงแล้วร้าวราน ลืมความหลังฝังความฝันในวันเก่า ลืมครั้งเราอาบหมอกพร่างกลางหมู่บ้าน และแบ่งใจออกเอื้ออยากเจือจาน ปันแรงใจมาตราบนานก่อนวันนี้ หรือห่างไกลใครล้วนฝังความหลังเสีย เก็บหัวใจอันอ่อนเพลียอยู่ที่นี่ ในโลกใหม่ใจเก่าเขลาเต็มที ลืมนึกถึงสิ่งดีดี ของวันเดิม . -----------------------------------------------
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 25 เม.ย. 2547 09:56 น. - ID 52053 
669
2
0
25 เมษายน 2547 11:44 น. - comment id 253843
อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ ^__^
25 เมษายน 2547 13:50 น. - comment id 253909
ใครหนอใครลืมเราผู้เศร้าหมอง ลืมละอองหมอกไอในภาพฝัน ยามหมู่บ้านเราขาดไฟไม่ขาดจันทร์ หมอกไอนั้นบรรยากาศพลาดมิลืม ทิกิ_tiki ตามไปกับกลอน
25 เมษายน 2547 14:30 น. - comment id 253921
จะต่อเติมแต้มรักจักสูงค่า ทุกเวลานาทีมีให้เผลอ แม้ความหลังฝังเก่าเราละเมอ ไม่เจอะเจอไม่ได้ให้ตายเถอะ แซวให้สนุกๆ...เล่น เขีนยได้ดีครับ พี่ก่อพงษ์
25 เมษายน 2547 16:07 น. - comment id 253951
เขียนได้ดีค่ะ เข้ามาทักทายค่ะ
25 เมษายน 2547 18:40 น. - comment id 254028
มาเยี่ยมครับผม *-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
