ยืนเปล่าเปลี่ยวเดียวดายใต้เงาฝน ต้องสายลมสะท้านกายใจเหน็บหนาว หยาดน้ำฝนตกกระหน่ำดูพรั่งพราว ประดุจราวมีดแสนคมหล่นใส่ใจ ยืนสะทกสั่นสะเทิ้นใจระทึก ความเจ็บลึกบาดหัวใจให้หวั่นไหว เมื่อรักร้างจำจากจรไปแสนไกล ความอาลัยคงหายไปเมื่อฝนซา
24 เมษายน 2547 10:38 น. - comment id 253343
ฟ้าหลังฝนคนหลงขวัญสวรรค์หวาน รุ้งตระการให้คอยจ้องให้ปองฝัน รอวันรุ่งพรุ่งนี้คงมีวัน หวังสวรรค์เมตตาฟ้าปรานีอย่าลี้ไกล งามเศร้าค่ะ
24 เมษายน 2547 11:50 น. - comment id 253377
ไพเราะ..มากเลยคะ.. เรน..แวะมา...ทักทาย.. นะคะ..
24 เมษายน 2547 12:02 น. - comment id 253380
เขียนงานดีค่ะ มาอ่าน
24 เมษายน 2547 12:09 น. - comment id 253384
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=480 อเมซิ่งสุพรรณ เสรีย์ รุ่งสว่าง : : Key Dm ไปไหมแจ่มจันทร์ ไปเที่ยวสุพรรณ บ้านพี่ เมืองสุพรรณบุรี มีของดี มานาน เพลงอีแซวหนุ่มสาว หอดูดาว บรรหาร เจดีย์งามล้ำ ของโบร่ำ โบราณ เขามีงาน ทุกปี เชิญยอดหญิง อเมซิ่งสุพรรณบุรี เมืองขุนแผน ทั่วทุกแดน กระฉ่อน ตำนาน รักซ้อน เจ้าขุนช้าง สุวรรณี อ้วน ล่ะแถมยัง หัวล้าน อันธพาลเศรษฐี ใช่เล่ห์ เล่นของ แย่งวันทอง คนดี คู่ชีวี ขุนแผน เรื่องเล่าขาน เป็นตำนาน ล่ำลือทั่วแดน ไปไหมแจ่มจันทร์ ไปเที่ยวสุพรรณ ยามค่ำ สวรรค์ ต่ำ ต่ำ ดูไทยทรงดำ ลำแคน กู่กำหัก วางแตร แคนแล่นแตร แล่นแตร หนุ่มสาวสวย มาล้อมวง ลำแคน เลี้ยงเหล้าแบน เหล้าสี เมืองสุพรรณ เขาเรียกกัน บรรหารบุรี เมืองขุนแผน ทั่วทุกแดน กระฉ่อน ตำนาน รักซ้อน เจ้าขุนช้าง สุวรรณี อ้วน ล่ะแถมยัง หัวล้าน อันธพาลเศรษฐี ใช่เล่ห์ เล่นของ แย่งวันทอง คนดี คู่ชีวี ขุนแผน เรื่องเล่าขาน เป็นตำนาน ล่ำลือทั่วแดน ไปไหมแจ่มจันทร์ ไปเที่ยวสุพรรณ ยามค่ำ สวรรค์ ต่ำ ต่ำ ดูไทยทรงดำ ลำแคน กู่กำหัก วางแตร แคนแล่นแตร แล่นแตร หนุ่มสาวสวย มาล้อมวง ลำแคน เลี้ยงเหล้าแบน เหล้าสี เมืองสุพรรณ เขาเรียกกัน บรรหารบุรี...
24 เมษายน 2547 12:14 น. - comment id 253387
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=6983 อเมซิ่งสุพรรณ พุดใส่ผิดค่ะ
24 เมษายน 2547 12:59 น. - comment id 253409
ฟ้าหลังฝนขอสิ่งที่หม่นหมอง. จงอย่ากลับมา ให้ฝนล้างใจล้างใครบ้างคน ที่จะแสนทนหม่นรักที่ช้ำทรวง
24 เมษายน 2547 22:10 น. - comment id 253646
..สวัสดีค่ะ.... ....ยืนเปล่าเปลี่ยวเดียวดายใต้สายฝน อัสสุชล..ปนนองทั้งสองแก้ม หยาดฝนเย็นเยือกวับ.. ประดับแซม แต่งและแต้ม..โศกศัลย์..วันจากไป ...ยังสะทกสะเทิ้น..รักเมินจาก พร้อมทั้งฝากแผลลึก..รู้สึกได้ ช่างเถอะนะ..เมื่อเขาลา..สิ้นอาลัย บาดแผลใจ...คงหาย...ปลายฝนซา.... ..~-~..