ความเรียงแบบก่อพงษ์ เรื่อง ธุลี ------------------------------------------------ ดินเกิดจากหิน ป่นลงปนชื้น เคล้าเศษพืชสัตว์เน่า หมักทับถม แทรกด้วยอากาศธาตุ อยู่เช่นนั้น วันแล้ววันเล่า พืชได้ยึดราก ยืนต้น สัตว์และคน ได้เหยียบยืนอาศัย ดินต่ำ ใต้ตีน แต่ต่ำต้อย ฤาเล่า เมื่อพืชสัตว์ตกตาย ก็ได้อาศัยฝังกาย อยู่ต่ำใต้ กว่ารอยตีน ได้ยิน ได้เห็นอยู่ทุกค่ำเช้า ความจริง คนพืชสัตว์นั่นแล ควรต่ำต้อย เพราะเกิดอยู่ และตาย สั้นจ้อย ทั้งแสนขลาดและเขลา แต่ ดินยังอยู่ ยังคงอยู่ แม้ไม่มีหมู่ สิ่งมีชีวิตเช่นเรา
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 24 เม.ย. 2547 04:42 น. - ID 52000 
696
2
0
24 เมษายน 2547 10:57 น. - comment id 253356
นึกถึงการเขียนแบบมิติ มีการเคลื่อนไหว จากสิ่งสู่อีกสิ่ง จากง่ายไปสู่ยาก จากใกล้ไปไกล....งดงามดีนะครับ ^_^...........
24 เมษายน 2547 14:04 น. - comment id 253423
มันกลอนหรอค่ะ
24 เมษายน 2547 17:08 น. - comment id 253497
สวัสดีครับคุณtoneliuคุณใจกว้างมาก สวัสดีครับคุณ ลำนำรัก เป็นความเรียงแบบก่อพงษ์ ครับ ผมเขียนกลอนไม่เก่ง ขอบคุณครับที่คุณแวะมาทัก แลถาม
24 เมษายน 2547 21:55 น. - comment id 253637
ความจริง คนพืชสัตว์นั่นแล ควรต่ำต้อย เพราะเกิดอยู่ และตาย สั้นจ้อย ทั้งแสนขลาดและเขลา แต่ ดินยังอยู่ ยังคงอยู่ แม้ไม่มีหมู่ สิ่งมีชีวิตเช่นเรา ดินคือธาตุต่อต้น ดินไม่หม่นไม่หมอง ดินไม่ร่ำไม่ร้อง ดินไม่เลือกไม่หลง ดินก็ทำหน้าที่ ดินซื่อสัตย์มั่นคง ดินไม่แยกเจาะจง ดินไม่เอียงไม่เอน ดินคงอยู่คู่ฟ้า ดินหมุนมาห่อนเล่น ดินไม่เลือกไม่เฟ้น ดินแม่พระธรณี ทิกิ_tiki
24 เมษายน 2547 22:22 น. - comment id 253652
ครับผม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
