เป็นเพียงดอกไม้ในความว่าง รอบกายอ้างว้างเปล่าเปลี่ยว เงียบเหงาเศร้าสร้อยแต่ผู้เดียว ไม่มีผู้เหลียวหันมอง ท่ามกลางผู้คนพลุกพล่าน เจ้าบานเบ่งอย่างเศร้าหมอง จรูญจรัสเรืองรอง แต่ไร้คนมองสนใจ พวกเขาล้วนยุ่งมุ่งงาน คิดขานทำการล้วนใหญ่ ไม่คิดเหลียวมองใครใคร มุ่งไปสู่กระแสเงินตรา แม้แต่ความงามเช่นเจ้า พวกเขาก็ไม่เห็นค่า ไม่คิดเหลียวใจมองมา ปล่อยเจ้าอุราช้ำใจ เจ้าเป็นความงามที่เปล่าเปลี่ยว โดดเดี่ยวอ้างว้างเหนือไหน หวังเพียงผู้คนเหลียวใย โถ... -ความงาม- ที่ใครหลงลืม
hallelujah 24 เม.ย. 2547 00:01 น. - ID 51995 
870
5
0
24 เมษายน 2547 01:33 น. - comment id 253155
แวะมาทักทายยามดึกนะ!! ดอกไม้กลิ่นยวนเย้าเจ้าเกสร มีเรื่องราวบางตอนกลอนเล่าเอ่ย ดอกไม้ไม่หอมเหมือนก่อนเลย เหตุใดเอยเคยชมว่าหอมกัน
24 เมษายน 2547 01:40 น. - comment id 253158
ยินดีที่ได้รู้จักครับ และขอบคุณที่แวะมาทักทาย
24 เมษายน 2547 06:37 น. - comment id 253216
เพราะมากเลยค่ะ เป็นผู้ชายที่ละเอียดอ่อนมากๆเลยนะ ++เป็นกำลังใจให้ค่ะ++
24 เมษายน 2547 18:14 น. - comment id 253520
ขอบคุณ นางฟ้าซาตาน ครับ ขอรับกำลังใจที่ให้ด้วยความยินดี ขอเป็นกำลังใจให้เช่นกันครับ
24 เมษายน 2547 21:42 น. - comment id 253631
ดอกไม้เอย..เคยงดงามกลางป่าเขา กลับต้องเฉา ณ สังคม ที่รายล้อมไปด้วยมลพิษต่างๆ ใช่ว่าแต่สิ่งรอบข้างที่ไม่เหมาะสมแล้ว ดอกไม้เองก็เช่นกัน ถือกำเนิดมาผิดที่ผิดวาระ.. แด่ดอกไม้งาม..ที่ถึงแม้จะบอบช้ำ แต่ก็ยังคงงดงามในใจเสมอนิจนิรันดร์
24 เมษายน 2547 21:49 น. - comment id 253633
ดอกไม้ใดใดในคุณค่า ย่อมสีสรรพ์นานาน่าเห็นได้ ย่อมสวยงามพร้อมคุณค่าพืชพันธ์ไกล แมลงภู่ผีเสื้อได้ดื่มหวานดี ทิกิ_tiki
25 เมษายน 2547 00:45 น. - comment id 253702
ขอบคุณคุณ อัลมิตรา และคุณ tiki ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
