เธอผลัดใบ

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์


(สิ่งที่ซ่อนในสีสันของป่า ยามผลัดใบ)
อีกฟากหนึ่งของทุ่งคือเนินยาว
พวกหมู่ไม้กำลังพราวราวภาพศิลป์
ใบไม้เปลี่ยนสีก่อนร่อนลงดิน
เห็นอยู่อย่างเคยชินแต่ต้องใจ
จำจักทิ้งใบก่อนในตอนนี้
เพื่อกาลหน้าจักได้มีชีวิตใหม่?
หรือน้ำขอดหรือฝนลาสาเหตุใด?
เธอจึงทิ้งถมใบลงพรูพราว
ทิ้งใบก็ไม่ทิ้งกิ่งและก้าน
ผลิดอกตูมเป็นปุ่มปานสะท้านหนาว
เมื่อบานเบ่งกลิ่นหอมไกลไปถึงดาว
เหมือนกับข่าวสื่อถึงกันหลังวันลา
ใช่สินะเธอจะสืบต่อพงษ์
ให้เป็นดงให้คงเห็นอยู่เป็นป่า
ทิ้งใบเพื่อให้ปุ่มดอกแตกออกมา
บานเต็มตาหอมเต็มถิ่นชวนยินดี
ดอกไม้ ให้ทั้งกลิ่นและน้ำหวาน
ตอบแทนการสืบเหง้าและเข้าที่
เผ่าของเธอจึงดำรงและคงมี
คู่ผืนดินผืนนี้นานนับนาน .				
comments powered by Disqus
  • toneliu

    23 เมษายน 2547 21:31 น. - comment id 253067

    พฤกษา พนาสวย  ด้วยคำคิด....
    
    อยากมีสิทธิ์ไปฝันเหมือนวันเก่า
    
    ธรรมชาติวาดแต่งแสงสีเงา
    
    คนโศกเหงา...เห็นเท่านี้ ดีใจแล้ว
    
    ู^_^.......ขอลำเลิกความหลังบ้าง สักบางเวลา...
    
    เห็นเธอผลัดใบแล้ว ให้หวนคำนึงน่ะ..
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    23 เมษายน 2547 21:50 น. - comment id 253078

    ครับยินดีด้วยที่คุณมีความหลังที่ดีให้คิดถึงแล้วอิ่มใจ
    
  • มัดหมี่ค่ะ

    23 เมษายน 2547 21:52 น. - comment id 253080

    เหมือนดอกหอม พยอมบาน ในหน้าแล้ง
    ส่งกลิ่นแรง แข่งไข่เน่า ใช่ป่าวคะ
    พี่ก่อพงษ์ เล่าเรื่อง แห่งพนา
    อ่านแล้วหนา หอมไป ถึงในกรุง
    
    วันนี้เป็น วันที่ มัดหมี่เคลื่อน
    ลงจากเรือน สี่ทุ่ม ตั้งใจมุ่ง
    หาปะป๋า คนดี ที่เมืองกรุง
    อย่างมั่นมุ่ง ดูแล ยามแก่ชรา
    
    ต้องหมุนเวียน เปลี่ยผัน ทุกวันศุกร์
    ไม่เคยทุกข์ บ่นไป ให้ใครหนา
    แม้ปะป๋า มามี้ แยกกันมา
    อยู่คนละ  เขตคาม ล้วนตามใจ
    
    เราเป็นลูก ก็ทำ ตามหน้าที่
    เป็นสิ่งดี ดูแล แม่ป๋าให้
    สุขกายา อิ่มเอม เปรมฤทัย
    ท่านสุขใจ เราเหนื่อยกาย นั้นยอมทน
    
    มัดหมี่ไม่อยู่สองวันน๊ะพี่ก่อพงษ์
    ไปกรุงเทพฯหาปะป๋าค่ะ
    
  • อาภาภัส

    23 เมษายน 2547 21:59 น. - comment id 253081

    ....ไม้หนาม ความสวย
       หอมอวล นวลอวย
     เจิดจรวย เร้าใจ
    บางทีบังเอิญ  เดินเพลินหลงไพร
    ฝนตกหกใส่  แกร่งไกรกว่าเดิม
    
    
    อรุโณทัย   อาภาภัส
  • แม่จิตร

    24 เมษายน 2547 02:03 น. - comment id 253170

    หอมจรวยทวยทุ่งฟุ้งทั้งป่า
    กลิ่นธาราพรรนาดอกไม้
    อีกทั้งกลิ่นหอมดอมดมชมไพร
    หมู่มวลดอกไม้เวลาเบิกบาน
    
    แวะมาทักทายยามดึก!!
    
  • ก่อพงษ์

    24 เมษายน 2547 04:01 น. - comment id 253202

    สวัสดียามดึกครับคุณแม่จิตร คุณอาภาภัส และคุณมัท
    
  • ตฤณ

    24 เมษายน 2547 10:19 น. - comment id 253327

    ฟ้าจะสวย ลมจะใส ใจมองเห็น
    เงาจะเย็น หรือจะเป็นดั่งใจฝัน
    อยากให้เราอยู่เคียงข้างมวลดอกไม้นาๆพรรณ
    แสนสุขสันต์ฝันหวาน ละมุนใจ
  • tiki

    24 เมษายน 2547 16:42 น. - comment id 253490

    ใบไม้งามแม่ง้ำ..............งอนทิ้ง
    ปลิดดั่งใบระวิง.......................ร่อนหล้า
    ปุ่มยอกยื่นต่อติ่ง....................ตะป่ำ..แม่เฮย
    จักยื่นออกลอกท้า..................เที่ยวนี้มีใบ
    
    
    
    ทิกิ_tiki
    16:16
    April 24,2004
  • ก่อพงษ์

    24 เมษายน 2547 17:11 น. - comment id 253498

    สวัสดีครับคุณตฤณและคุณtiki
    
    ต้นไม้สวยครับ
    ดอกไม้ยิ่งสวย
    เมล็ดไม้ยิ่งทรงค่า
    อยู่กับไม้
    สบายใจกว่าฯมนุษย์มนา
    (บางครั้ง)
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน