@ เหมือนเรือน้อยคอยรักปักหลักแล้ว... รักเธอดั่งดวงแก้ว...สว่างไสว... มนต์ทะเลเล่ห๋รักประจักษ์ใจ... ฤาสวรรค์บันดาลให้ได้พบพาน... @ เป็นคลื่นลมห่มรักจำหลักจิต... เป็นบทเพลงกล่อมชีวิต...อันอ่อนหวาน... เป็นดอกไม้ในสายหมอก...ที่เบ่งบาน... อยู่ชั่วกาล...คู่กัน...ฉันและเธอ...
22 เมษายน 2547 23:17 น. - comment id 252430
ดีใจมากเลย! ที่เจือจันทร์มาแต่งกลอนต่อให้ คาดไม่ถึงเลยนะเนี่ย ใจดีจัง เป็นปลื้ม เรียนที่เดียวกันไม่มีโอกาส นั่งแต่งกลอนด้วยกันเลย ดีใจจ้า เจ้าตัวอย่าลืมมาโพสต์ล่ะ ขอบใจ แม่ย่านางเรือหลวงจักรีนฤเบศน์นะคะ ที่เอากลอนเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ ให้เจือจันทร์อ่าน จึงได้บทกลอนเพราะ ๆ มาเพิ่มอีก รักเพื่อนเสมอ
23 เมษายน 2547 00:15 น. - comment id 252453
เย้ ร่วมด้วยช่วยกันจ้า
23 เมษายน 2547 00:22 น. - comment id 252456
โลกแคบนักเมื่อความรักสลักจิต เพียงสองคนใกล้ชิดเสน่หา โลกกว้างนักเมื่อรักร้างห่างอุรา ต้องโศกากลางหมู่ชนหมองหม่นใจ ..แต่สำหรับเส้นทางของเรายืดยาวและมั่นคงเสมอนะคะ
23 เมษายน 2547 00:35 น. - comment id 252463
แต่งได้ดีทั้ง 2 เลย ขอเอากลอนที่เตยแต่งไว้ มาตอบ เรือน้อยคอยรัก แม่จิตร + Pen + ปลายหมึก เรือลำน้อยคอยใจใครคนหนึ่ง ไว้ค่อยพึ่ง ยึดเหนี่ยว เกลียวสมาน เรือลำน้อยที่ลอยล่องรอวันวาน แสนทรมานรอคนหนึ่งที่ซึ้งใจ พรหมลิขิต จงบันดาล ให้พานพบ ให้ประสบพบรักดังใจหมาย รักเมื่อพบจบแค่รักพักผ่อนคลาย และเป็นคนสุดท้าย กันและกัน ตราบสิ้นชีพเธอและฉันมั่นใจกาย ขอเพียงได้สายใยสายผูกพัน ชีวิตมีความหมายในทุกวัน ขอแค่มีเธอกับฉันทุกวันพอ รักรอรอรักให้ใจปักที่ดวงจิต เป็นมิ่งมิตร ที่ใจมั่น สานฝันต่อ รักเจอรักจะคอยทักไม่รีรอ ร่วมสานต่อทอรักปักจิตเอย
23 เมษายน 2547 01:37 น. - comment id 252481
เย้ ร่วมด้วยช่วยกันจ้า จาก : รหัสสมาชิก : 4479 - เจือจันทร์ รหัส - วัน เวลา : 256767 - 23 เม.ย. 47 - 00:15 มาแล้วหรอเจ้าค่ะ หายหน้าไปแวบเดียว ดีใจที่แวะมานะจ๊ะ กลอนแต่งเอง น่ารักซะไม่มี!
23 เมษายน 2547 01:41 น. - comment id 252482
โลกแคบนักเมื่อความรักสลักจิต เพียงสองคนใกล้ชิดเสน่หา โลกกว้างนักเมื่อรักร้างห่างอุรา ต้องโศกากลางหมู่ชนหมองหม่นใจ ..แต่สำหรับเส้นทางของเรายืดยาวและมั่นคงเสมอนะคะ จาก : รหัสสมาชิก : 4920 - พี่ดอกแก้ว รหัส - วัน เวลา : 256770 - 23 เม.ย. 47 - 00:22 ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาเยี่ยม เป็นเกียรติมากมาย เดี๋ยวแวะไปเป็นกำลังใจให้นะคะ
23 เมษายน 2547 01:43 น. - comment id 252483
ขอบคุณแม่จิตรนะคะ ที่แวะเข้ามา หรืออาจถูกบังคับเข้ามา อิอิ ดีใจค่ะ พี่แม่จิตรไว้ใจ และเป็นคนตรงๆ ขอบคุณมากมายสำหรับมิตรภาพ เนม
23 เมษายน 2547 04:45 น. - comment id 252509
เขียนดีจังค่ะทั้งสองท่านนคะเดาเอา ไม่รู้ใครเขียนไว้อย่างไร ไม่ลงชื่อคนเขียนแต่ละบาทนะคะ
23 เมษายน 2547 06:23 น. - comment id 252526
เหมือนเรือน้อยคอยรักอยู่เคว้งคว้าง กว้างต่อกว้างสายตาว้าเหว่เหงา ยากจะหายาใจมาใกล้เรา คลื่นยักษ์เข้าเรือคงล่มจมน้ำตาย
23 เมษายน 2547 07:35 น. - comment id 252558
วันนี้งานเยอะไปหน่อยไม่มีเวลานะครับ ต้องรีบไป โอกาสหน้าจะมาต่อกลอนด้วยนะครับ
23 เมษายน 2547 10:13 น. - comment id 252622
เขียนได้ดีค่ะสั้นได้ใจความ
23 เมษายน 2547 10:50 น. - comment id 252657
อันเรือน้อยพบรักปักหลักแล้ว ไม่ต้องแจวต้องแล่นแสนสุขสม เพราะเจือจันทร์เคียงคู่ดูภิรมย์ แม้แต่ลมหมอกควันยังหวั่นเกรง........อิอิ แก้วประเสริฐ.
23 เมษายน 2547 11:38 น. - comment id 252703
อย่ามัวแต่เพลินกับกลอนนะค้าบ อ่านหนังสือซะนะ
23 เมษายน 2547 12:09 น. - comment id 252719
น่ารักจังค่ะ มาร่วมชื่นชมนะคะ
23 เมษายน 2547 16:33 น. - comment id 252880
ไอ้เราก็คิดว่าจะต่อยกัน .. ที่แท้ก็ออกเทปคู่
23 เมษายน 2547 17:23 น. - comment id 252911
โบ๊ตอะฮ้อย ขออนุญาติขึ้นเรือครับผม ไม่เคยขึ้นเรือใหญ่ อย่างดีก็เรือแจวสี่มือลิง ข้ามฟากเท่านั้น อิอิ มีแฟนทหารเรือนี่โก้ไม่หยอก อิอิ
24 เมษายน 2547 07:32 น. - comment id 253248
เป็นอะไรที่โรแมนติคมากๆ หวานจริงๆเลยค่ะ ++มาชื่นชมค่ะ++
27 เมษายน 2547 16:29 น. - comment id 255443
เหมือนเรือน้อยคอยรักปักหลักแล้ว ไม่คิดแจวเรือจากพรากไปไหน จะอยู่นี่รอเธอเจอเมื่อไหร่ แล้วค่อยพายเรือไปพร้อมพร้อมกัน *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจริง ๆ ชื่นชมเสมอนะจ๊ะ*-*
28 เมษายน 2547 11:19 น. - comment id 255913
แต่งให้แต่เพื่อนๆแล้วมะไหร่จะมีเองบ้างล่ะคะพี่สาว...อิอิ กลอนเพราะมากๆเลยนะคะ