เห็นดอกแก้วแพรวพราวขาวทั่วต้น ช่างงามล้นเหลือคณาพาสดใส แม้มืดค่ำดำสนิทยังติดใจ ด้วยดอกใสสุกสกาวแวววาวพอ เมื่อสายลมพรมพัดสะบัดมา หอมนักหนาน่าดมภิรมย์หนอ ฟุ้งกระจายขยายไปไม่รีรอ มิเคยท้อท่องลมพัดข่มมา ยามฟ้าสางสว่างแจ้งฤๅแล้งกลิ่น ยังหอมสิ้นสดชื่นระรื่นหนา ครั้นแดดแรงแสงทองสาดต้องมา หอมนั้นหนาหนีหายสลายพลัน ทิ้งกลีบร่วงควงหล่นเกลื่อนกล่นพื้น แลดาษดื่นเดียรดาษขาวสาดสรรค์ คอยดอกใหม่ใสบานหวานเช่นกัน กลิ่นหอมนั้นเนียนละมุนโชยกรุ่นมา แด่ คุณดอกแก้ว ณ ลานกวีไทย-กวีธรรม บ้านนกตะวัน หนองแขม 22 เมษายน 2547
23 เมษายน 2547 07:14 น. - comment id 252543
ฟังสำเนียงเสียงหวานปานน้ำผึ้ง ไมตรีซึ้งถ้อยแถลงแจ้งความหมาย สายสัมพันธ์แห่งชีวิตที่รอบกาย ไม่นิ่งดายดื่มด่ำช่วยค้ำจุน อุ่นละไมไออุ่นกรุ่นกลิ่นมิตร รัญจวนจิตชื่นตามาอุดหนุน คราวเรื่องร้ายกรายใจไร้เรื่องบุญ มิตรให้ทุนวาจามาปลอบใจ ปีกที่กว้างกางป้องผองภัยนั้น แต่ละวันคงเหน็ดเหนื่อยใช่ไหม จงพักปีกที่ร่มพรมไม้ใบ แล้วพักใจฟังลมแผ่วแว่วเสียงพราว แก้วไม่ร้างห่างไกลแม้นไร้ช่อ จะเฝ้ารอผลิใหม่ให้ดอกขาว แม้นร่วงพรูกี่ครั้งและกี่คราว พร้อมจะพราวช่อใหม่ละไมงาม หอมดอกแก้ว เป็นบทกลอนที่ไพเราะมาก ขอบพระคุณมากค่ะคุณนกตะวัน ซาบซึ้งในน้ำใจอย่างยิ่งค่ะ
23 เมษายน 2547 07:15 น. - comment id 252544
มองภาพออก ต้นแก้ว ใบแวววับ แซมประดับ ดอกขาว ราวปุยนุ่น กลิ่นจรุง กำจาย หอมละมุน แม่เนื้ออุ่น มานั่งดม ...แสนชื่นใจ มาเยี่ยมพี่ทีค่ะ
23 เมษายน 2547 08:03 น. - comment id 252570
หอมดอกแก้วเลยนะนี่ มาทักทายตอนเช้าๆค่ะ
23 เมษายน 2547 09:23 น. - comment id 252601
หอมจริงๆ ชักมึนเสียแล้ว กลิ่นดอกแก้ว หรือกลิ่นกายใครกันหนอ
23 เมษายน 2547 10:14 น. - comment id 252624
ได้กลิ่นเลย อิอิ