แสนดีไม่ได้นานหรอกกับความรู้สึก ถึงแม้จะรักเธอเป็นปึกแผ่นเป็นแก่นสาร ให้นิ่งเฉยเป็นนางเอกคงจะไม่ได้การณ์ แล้วปล่อยให้แมวขโมยปลาย่าง ... ได้ยังไง เวลาฉันรักน่ะ .. ก็รักนะ.. เวลาร้ายแล้วน่ะ เธอจะเสียวใส้ เห็นฉันเงียบ ๆ อย่างนี้เวลาร้อนทีก็เป็นไฟ ไม่เชื่อใช่ไหม ..เธอถึงได้ลองของกัน ได้ฤกษ์ดีแหะวันนี้... ตำตาอย่างนี้ แก้ตัวสิ เอาสั้น ๆ เลือกฉันงั้นเหรอ ใครบอกจะเป็น ก ข ค ง ให้เลือกกัน ให้แก้ตัวนะ ไม่ได้ให้เอาฉันไปร่วมสัมพันธ์กับใคร ควรไหม .. ทำอย่างนี้ เห็นแก่ตัวที่มี .. แล้วก็ตีปีกหาใหม่ คาราคาซังกับฉัน แล้วจะยังรักกันทำไม ไม่ใช่เรื่องเก่า แล้วเอามาเล่าใหม่ที่ไหนเธอ ` ใคร ใคร .. เขาก็ทำกัน` เออ คำแก้ตัวสั้น ๆ ดันเป็นเหตุผลเพ้อเจ้อ ถึงจะรักเธอได้แค่ตายแต่จะใส่สมองไว้อย่างนะเออ ศักดิ์ศรีของฉัน .. กับผู้ชายอย่างเธอ สามัญสำนึกที่ค้นเจอ ....มันต่างกัน...
21 เมษายน 2547 15:19 น. - comment id 251454
ไม่เลือกหรอก ก ข ค ง แตเลือกคนเขียนดีกว่า .. อิๆ หุๆ เหอะๆ
21 เมษายน 2547 16:30 น. - comment id 251547
เป็นกลอนที่เด็ดเดี่ยวและสะใจมากค่ะ ชอบมากๆเลยล่ะ
21 เมษายน 2547 16:30 น. - comment id 251548
งามแรงได้อารมณ์จังค่ะ ชอบ
21 เมษายน 2547 17:03 น. - comment id 251580
เหตุผลของเธอ แต่สำหรับฉันมันเป็นข้ออ้าง .. ....แม่น้ำทั้งห้า มันคงไม่พอสำหรับเธอ.. เด็ดขาด มากก ค่ะ... เขียนได้เพราะ แล้วก็โดนใจดีค่ะ เข้ามาทักนะคะ..
22 เมษายน 2547 09:50 น. - comment id 251980
ขอบคุณค่ะทุกคน