..๏ ทุกชีวิตมีสิทธิ์จะคิดฝัน อาจรำพันพร่ำเพ้อเผลอหวั่นไหว หรือปรุงแต่งแสร้งรักภักดีใคร ละเมอใฝ่หลงรูปจูบเพียงเงา พิศอักษรปรากฏบทความสวย ต่างงงงวยต้องมนตร์ดุจคนเขลา เพียงภาพวาดมายามาลวงเอา พากันเข้าข้องเกี่ยวมิเฉลียวตน หลงรูปลักษณ์ประจักษ์แค่ตาเห็น ว่างามเด่นเลอเลิศเพริศทุกหน จึงมอบรักยิ่งใหญ่ในบัดดล มิสืบค้นภาพแท้ - แค่มายา ด้วยสาเหตุเป็นไปนัยยะนี้ ทุกข์ทวีรุมเร้าเฝ้าครวญหา หลงเพียงรูปกอดเพียงเงาเศร้าอุรา เกินไขว่คว้า ณ โลกจริงที่อิงความ ๚ะ๛
21 เมษายน 2547 09:57 น. - comment id 251229
แวะมาทักค่ะ ^_^
21 เมษายน 2547 10:10 น. - comment id 251233
คนดี.... แค่นี้..เพียงแค่นี้.. ที่ฟ้าดินดวงตาสวรรค์สรรส่งมา..ให้ *เราได้พบได้รักได้รู้จักรู้ใจกัน* สำหรับดวงใจผู้หญิงช่างฝัน..ฝัน อย่างพี่พุดก็*ถือเป็นโชค*แล้วค่ะ ต่อจากนั้น.. พระเจ้าจะเรียกคืน.. หรือพบขื่นขมตรมตรึงตรา สักเพียงไหน.. ก็ได้ชั่งใจแล้วจะยอมรับสู้ทน ดีเสียอีกนะคะ ที่กมลละมัย ได้มีบทเรียนรักบทเรียนใจ ที่แสนงดงามหวานหอมยิ่งใหญ่ ไว้รจนาระบายรักระบายใจ อย่างอยากให้โลกรับรู้รับทราบ ถึงพลังรัก ที่จักไม่มีวันแตกดับไปตามจิตวิญญาณ จักหาญกล้าท้าเผชิญโลกโศกสุขไปชั่วกาล มิเกรงคำคนคำใครพิพากษา ไม่เหว่ว้า แสนมั่นใจว่า... เราคือผู้โชคดี.. ยังมีกุศลวาสนา..ได้มาพบ ผู้มีจิตวิญญาณเสมอกัน ได้ฝากฝันฝากใจ.. ผ่านบทกวีรักอักษรา ราวสายสร้อยร้อยใจด้วยใจ ราวเพชรพราวงามอะคร้าว ด้วยความดีความงามการให้ และด้วยความรักตรงคงมั่นเป็นนิรันดร์รักค่ะ ********** ระหว่างใจ..ต่อใจ..ใครเล่ารู้ค่ะ คนดี...ก็..คงมีเรา..และเรา..เพียงนั้น เพียงฝัน เพียงใจ.. ก็งามไสวพร่าง...ราวหอมมิสร่างมิร้าง..มีรา นะคนดีนะคะ
21 เมษายน 2547 10:15 น. - comment id 251236
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=99 เพื่อน้อง ชรินทร์ นันทนาคร : : Key Dm เพื่อ น้อง พี่ปอง หมายพยายาม เพ้อพะวง เพียงนงราม คอยติดตามเหมือนเงาตามตัว เพื่อ น้อง พี่ปองรักมาพันพัว เพ้อรำพันจึงเมามัว ยังหวั่นกลัวหลวมตัวลืมตาย มอบ รัก ฝากใจไว้เป็นประกัน ขายชีวิตเป็นเดิมพัน ใจประกันมิมีวันกลาย อย่า ทำ ให้พี่ช้ำเพียงเดียวดาย แม้ชวดชมตรมใจตาย คงจะอายทั่วทั้งโลกา อย่า ทำ ให้พี่ ข้องจิต พี่นั่งและนอน ยัง คิด อยู่ตั้งหลาย เว ลา ตรม อยู่ในทะเลน้ำตา ไม่รักพี่ก็บอกมา ไม่ปรารถนา มากวนเจ้า อยาก รู้ ก็จงคิดดูเป็นไร ทั้งโลกนี้มีใครใคร คอยใส่ใจเหมือนดังเป็นเงา อยาก รู้ ว่าใครภักดีนงเยาว์ น้องคิดดูเพียงเลาเลา ใครจะเท่าพี่รักเจ้าเอย อย่าทำ ให้พี่ ข้องจิตพี่นั่งและนอนยัง คิด อยู่ตั้งหลาย เว ลา ตรม อยู่ในทะเลน้ำตา ไม่รักพี่ก็บอกมา ไม่ปรารถนา มากวนเจ้า อยากรู้ ก็จงคิดดูเป็นไร ทั้งโลกนี้มีใครใคร คอยใส่ใจเหมือนดังเป็นเงา อยาก รู้ ว่าใครภักดีนงเยาว์ น้องคิดดูเพียงเลาเลา ใครจะเท่าพี่รักเจ้าเอย...
21 เมษายน 2547 10:27 น. - comment id 251251
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=293 หนี้รัก อรวรรณ วิเศษพงศ์ : : Key Eb หากจะรักแล้ว รักใคร ก็จง รักเถิด ความรักบรรเจิด พริ้งเพริด หนักหนา ชีวิตคนเรา นั้นสั้น เหลือคณา อย่า รอ ช้า ปล่อยเวลาให้ผ่านเลยไป หากมีหนี้แล้ว ขอให้ เป็นหนี้ รักเถิด ดอกเบี้ยที่เกิด คือพลังรัก พิไล รักเธอเสมอ รักเธอ จากดวงใจ ยอดพิศมัย หลอมอยู่ใน กาย เธอ หากวันใด ที่แสงทองของ ชีวิตผ่าน โลกตระการ จะมืดครึ้ม หมองเหม่อ วาระนั้น จะได้อดีตไฟรักปรนเปรอ หล่อเลี้ยง บำเรอ ต่อชีวิตให้ชื่น บาน หากเป็นหนี้แล้ว ขอให้ เป็นหนี้ รักเถิด หนี้รักบรรเจิด พริ้งเพริด แสนหวาน รักกันเสมอ แม้เวลา ผัน ผ่าน สองเราสราญ เพราะหนี้รัก สลัก ใจ หากเป็นหนี้แล้ว ขอให้เป็นหนี้รักเถิด หนี้รักบรรเจิด พริ้งเพริด แสนหวาน รักกันเสมอ แม้เวลา ผัน ผ่าน สองเราสราญ เพราะหนี้รัก สลัก ใจ...
21 เมษายน 2547 10:33 น. - comment id 251258
** พี่อัลมิตรา .. .... งด .. งาม .. จริงๆเลยค่ะ .. เพราะมากๆเลย ... **
21 เมษายน 2547 11:23 น. - comment id 251304
ขอบอกว่า เขียนได้สุดยอดจริง ๆ ค่ะ อึ้งและทึ่งมากๆค่ะ
21 เมษายน 2547 11:44 น. - comment id 251322
งานงาม ภาพสวย คุณอัลมิตรา
21 เมษายน 2547 12:37 น. - comment id 251363
บทกลอนไพเราะและงดงามมากมายเลยค่ะ มาทักทายนะคะ
21 เมษายน 2547 12:58 น. - comment id 251376
มีเวลาเดินผ่านเครื่องนิดนึง.... อดคิดถึงไม่ได้..แล้วจะบอกว่า... ใช่แต่เงา..ที่หลงไหล... แม้ทุกลมหายใจ..ยังมีเธอเสมอ.. ดูแลสุขภาพนะ..สวัสดี..
21 เมษายน 2547 13:02 น. - comment id 251380
หลง....ใหลในบทกวี
21 เมษายน 2547 15:00 น. - comment id 251439
บทกลอนไพเราะมากเลยครับ... อยากแต่งได้อย่างคุณอัลมิตราจังล่ะครับ *-* แต่นั่งเฉย ๆ นี่มันนึกอะไรไม่ออกจริง ๆ นะ *-*
21 เมษายน 2547 15:24 น. - comment id 251461
แล้วทำไมไม่ไขว่คว้าในโลกจริงล่ะครับ น่าสงสัยจัง ไว้ดึกๆค่อยมาตอบกลอนนะ
21 เมษายน 2547 15:25 น. - comment id 251463
ยังคงเป็น..บทกวี..ที่งดงาม..มากเลยคะ.. เรน..แวะมา..ชื่นชม..นะคะ..
21 เมษายน 2547 15:42 น. - comment id 251485
ถึงเป็นเงาที่เฝ้าเพ้อ.... ก็ยังดีกว่า อย่อย่างไม่มีความหวัง... บางครั้ง จำเป็นต้องหลอกตัวเอง เพื่อให้ตัวเองมีความสุขที่สุด กลอนประทับใจ รูปก็น่ารัก ชอบมากค่ะ
21 เมษายน 2547 16:07 น. - comment id 251512
คุณเงาเมฆ.. ขอบคุณมากค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณพุดพัดชา.. อัลมิตราเป็นเพียงอีกนามแฝงหนึ่งในหลายๆนามแฝง ซึ่งใช้เขียนร้อยกรอง ทั้งนี้..เพื่อผ่อนคลายอารมณ์ของตนเอง และเพื่อการศึกษาในสิ่งที่ตนชอบ รวมทั้งเก็บเรื่องราวมาฝาก ทอรักถักฝันเป็นบทกวี ในหลายๆรูปแบบแล้วแต่โอกาส บทเขียนต่างๆ บางทีก็สมมุติ บางทีก็หยิบเรื่องใกล้ตัว และบางทีจินตนาการก็โลดแล่นไปไกล ตัวอักษรที่ปรากฏนี้ เมื่อใช้เวลาสั่งสมนานๆเข้า.. ผู้ที่ติดตามอ่านมาตลอดก็คงเหมือนนั่งอยู่กลางใจของอัลมิตรา เข้าใจในความรู้สึกในขณะที่เขียนชิ้นงานในแต่ละชิ้น และก็มีบ้างที่บางคนคิดเอาเองว่า อัลมิตรานั้น.. ตัวตนจริงเป็นอย่างนั้น เป็นอย่างนี้ ภาพต่างๆจึงออกมาในรูปลักษณ์ต่างๆกัน บ้างชอบ บ้างชัง บ้างชื่นชม และบ้างดูถูกเหยียดหยาม ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของผู้ที่มีความรู้สึกที่ยังติดในภาพ รส กลิ่น เสียง .. อัลมิตรา เพียงอยากจะบอกว่า .. ผู้ใดที่กล่าวว่า รู้จักอัลมิตรา ... นั่นแปลว่า ผู้นั้นไม่รู้จักตัวตนจริงของผู้ที่ใช้นามแฝงว่าอัลมิตราเสียเลย .. คุณกระดาษกาว .. ขอบคุณมากค่ะ คุณการ์ตูน .. ขอบคุณมากคะ ชอบชื่อคุณจัง รู้สึกดี อัลมิตราชอบอ่านการ์ตูน ค่ะ คุณทิกิ .. ขอบคุณมากค่ะ คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน .. ขอบคุณมากค่ะ อัลมิตราก็ชอบปลานะคะ เคยมีที่ติดตู้เย็น(แม่เหล็ก)เป็นตัวปลาวาฬ สีน้ำเงินด้วยค่ะ คุณฟ้าใหม่ .. ขอบคุณมากค่ะ ที่ระลึกถึงกัน รักษาสุขภาพด้วยค่ะ คุณรดา .. ขอบคุณมากค่ะ คุณพู่กันของหูกวาง .. อืมม ! อยากให้คุณรู้จักลุงเวทย์จัง ท่านสอนอัลมิตราแยะเลยค่ะ คุณม้าลาย.. นั่นสิ .. บนโลกจริงที่ว่ายาก แล้วเอาแต่ฝันสร้างจินตนาการ สงสัยจัง ไว้ดึกๆย่องมาตอบกลอนละกัน น้องเรน .. น้องนุชที่น่ารัก ขอบคุณมากค่ะ คุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ ..ค่ะ ถ้ามีสุขกับเงาที่เราสร้างภาพขึ้นมา ก็ยินดี แต่ต้องพร้อมรับสภาพความเป็นจริงค่ะ ว่า เพียงเงา .. ขอบคุณมากค่ะ :) มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
21 เมษายน 2547 16:17 น. - comment id 251527
เข้ามาหลงอีกคนครับ
21 เมษายน 2547 16:18 น. - comment id 251529
รูปรสกลิ่นเสียงเพียงสัมผัส บทบัญญัติแห่งศาสดาท่านมาสอน เป็นต้นเหตุแห่งทุกข์และนิวรณ์ จะบั่นทอนจิตและกายให้วายปราณ
21 เมษายน 2547 16:27 น. - comment id 251540
หลงอยู่ในโลกร้าง ใจเคว้งคว้างไร้จุดหมาย หลงทางมิรู้วาย ใจฉันตายกับโลกร้าง - -
21 เมษายน 2547 19:20 น. - comment id 251681
หลงเพียงเงาเรานั้นพลันอย่าหลง ยังงวยงงในจิตคิดห่วงหา ทุกสิ่งแฝงด้วยภาพอาบมายา กว่ารู้ว่าก้าวพลาดอาจเจ็บตัว..(และหัวใจ)...ฯ กลอนงาม...ภาพงาม..คนเขียนงาม..และคนอ่านก็งามด้วย...อิอิอิ...แวะมาเยี่ยมค่ะ...ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ...พักผ่อนให้มากๆ...เป็นห่วงนะคะ..
21 เมษายน 2547 19:36 น. - comment id 251687
อ่านหลงแล้วชอบมาก..แจมอารมย์ด้วยนิ..พี่อัล หลงลม หลงฟ้า หลงรัก หลงภักษ์ หลงไหล ใฝ่หา หลงรูป หลงเสียง หลงมายา หลงเพลิน เพลินพา หลงชีวิน อิอิ...สวัสดีนิ
21 เมษายน 2547 21:19 น. - comment id 251755
คุณวิจิตร ..ขอบคุณมากค่ะ คุณมังกรนิทรา.. ต้องละเลิกกิเลสเหตุปัญหา ที่นำพาหัวใจให้ลุ่มหลง เงาฉาบฉวยใช่สวยด้วยดำรง อย่าพวงผูกจิตอาจผิดไป คุณดินสอ.. หลงอยู่ในวังวน สับสนบนโลกกว้าง แลไปไร้หนทาง อ้างว้างกับสิ่งปลอม คุณราชิกา ..ขอบคุณมากค่ะ เงากระเพื่อมเลื่อมน้ำยังวูบไหว เมื่อแลไปภาพปราศจากวาดหวัง หากลุ่มหลงคงจิตติดภวังค์ อาจจะพลั้งเพราะเงาเข้าหลอกตัว คุณน้ำ .. ขอบคุณมากค่ะ หลงโคลงที่อาศรมกันมั๊ย หลงรักหักใจยากยิ่ง หลงหญิงยิ่งเจ็บใจเหวย หลงรูปลูบนางทรามเชย หลงเอย..ลุ่มหลง..คงเงา
21 เมษายน 2547 22:30 น. - comment id 251798
จริงเหรอเนี่ยเตี้ยสูงลุงกะป้า มีน้าอาลาแล้วไปในบ้านวุ่น ต่างหลงรูปจูบเจ้าอัล..สาละวน ผลงานดลคนกับเงาให้เข้ากัน... ..กลอนมันพาไปเด้อ...อิอิ.. ..
21 เมษายน 2547 22:56 น. - comment id 251813
ทุกชีวิตมีสิทธิ์จะคิดสร้าง ภาพอำพรางตนไว้เพียงใช้ฝัน แต่งแต้มสีหน้าตาสารพัน แม้ว่ามันห่างไกลไร้ความจริง อยากจะเป็นก็ได้เป็นดังเห็นอยู่ อยากมีคู่ก็เปิดใจได้ทุกสิ่ง เหมือนหลงเอาภาพรางมาอ้างอิง จนเข้าสิงตนสร้างเป็นร่างลวง เพียงจมทุกข์หลงโลกยามโศกเศร้า จึงหลงเงาตนได้อย่างใหญ่หลวง หากความรักความหวังสุขทั้งปวง ล้วนลาล่วงเมื่อจอดับและหลับตา
21 เมษายน 2547 23:14 น. - comment id 251826
คุณกุ้งหนามแดง .. ต่างวาดเงาเป็นร่างอย่างคาดคิด บ้างถูกผิดปลอมแปลกจำแนกสรร เป็นลุงป้าน้าอาสารพัน และเป็นอัลฯ อีกคนที่ด้นเอยฯ คุณม้าลาย ..เน็ตจะตัดแล้ว ติดไว้พรุ่งนี้นะคะ
22 เมษายน 2547 06:03 น. - comment id 251897
หลงเพ้อละเมอหา คู่กายากับนักกลอน เสริมแต่งแสดงละคร ให้ยอกย้อนน่าตามดู ความจริงกับความฝัน ยากพบกันสัมพันธ์หรู ทั้งรู้รู้กันอยู่ ยอดพธูขอฝันถึง ถ้าฝันไปแล้วมีความสุขใจก็ขอฝันเรื่อยเปื่อยไปตามเรื่องตามราวคราว
22 เมษายน 2547 08:43 น. - comment id 251959
คุณม้าลาย.. แค่เพียงฝันที่ฉันบังอาจสร้าง แม้นอำพรางตัวตนเกินค้นหา แต่งแต้มสีสวยสดงดงามตา แต่ทว่าห่างไกลไร้ความจริง ต่างคนต่างปรุงแต่งแสดงก่อ เพียงเพื่อขอใจสุขในทุกสิ่ง จะแท้บ้างปลอมไปไม่ประวิง ดุจละทิ้งมิฉงนเล่ห์กลลวง หากมีสุขทุกคนบนวิถี จงฝันดีต่อไปไม่แหนหวง หากผู้ใดช้ำชอกยอกแดดวง จงปลดบ่วงอย่าหลงคงแค่เงา คุณชัยชนะ .. ขอความสุขจงมีแด่หัวใจของคุณค่ะ เปลือยใจชัยชนะ บ่งสัจจะตามอักษร เคยพร่ำพิร่ำวอน ก็แค่กลอนอย่าจริงจัง ความนัยที่เห็นสื่อ อ่านก็รู้ดูให้หวัง แต่กระนั้นละล้าละลัง สิ้นภวังค์อาจทุกข์ตรม
28 เมษายน 2547 15:48 น. - comment id 256131
หลงเพียงรูปจูบอักษรเป็นกลอนกล่าว ความจริงราวเรื่องหมดสิทธิ์มิคิดหมาย จึงได้เพียงความรักที่เดียวดาย มาทายทักเรานั้นทุกวันเลย *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบบทนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
3 พฤษภาคม 2547 02:10 น. - comment id 259051
งามจริง ๆ กลอนน่ะ
30 พฤษภาคม 2547 11:35 น. - comment id 276833
-ขอบคุณค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา คุณฤกษ์