ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่าฉันน่ะ มาจากไหน ไม่อาจรู้ว่าใครๆ ว่าทามไม ชอบเอ่ยฉัน เจ้ากระปุกหมูน้อย เวลาคนเอาเหรียญหยอด ฉันจะร้องว่าขอบคุณจ้า อีกไม่ช้าก็จะเงียบไป พอเหรียญในตัวเริ่มเต็ม ฉันไม่รู้จะทำอย่างไหน ไม่รู้ว่าต่อไปจะเป็นเช่นไร จะมีใครเอาเงินมาหยอดลง วันหนึ่งของฉันมาถึง มันเป็นวันซึ่งเศร้าเหงาหงอย ไม่มีใครหยอดเหรียญบาทน้อย มีแต่ค้อนเตรียมมาทำไม ฉันเดาอะไรไม่ถูก ไม่อาจรู้ว่าจะเป็นไง แต่เสียงที่ฉันได้ยินเป็นเสียงสุดท้าย คือเสียงไม้ค้อนทุบปูนปลาสเตอร์