เมื่อวันวานหวานแหว๋วดังแก้วเก้า สบัดพราววาววับขึ้นจับใจ เคยแนบคู่อยู่ควงดวงฤทัย ศิวิลัยรุ่งเรืองไกลเคืองขุ่น เคยหยอกย้อล้อกันเมื่อวานวัน เหมือความฝันพันดวงใจดังไออุ่น เคยโอบกอดลมหนาวคราวแรกรุ่น ก่อนเคยหนุนแนบตักพิงพักกาย ดังเสียงเพรียกเรียกหาเมื่อครานั้น ดวงตะวันพลันแจ้งเป็นแสงสาย ดาวดวงน้อยคอยมอบอยู่รอบกาย มิมลายคลายลับนับจากจร เพียงสองตาพาชีวิตให้คิดฝัน เกาะเกี่ยวกันวันวานหว่านวิงวอน คลองจักษุลุไหลให้กอดหมอน ครั้งเก่าก่อนซ่อนหลบเฝ้าลบเลือน บรรจงรุดทรุดลงตรงต่อหน้า คราบน้ำตาก่อนเก่าคอยเฝ้าเตือน เฝ้างองอนอ้อนประจบอย่าลบเลือน อยากให้เหมือนเช่นฝันเมื่อวันวาน 19 เมษายน 2547 ผลิใบสู่วัยกล้า
20 เมษายน 2547 07:03 น. - comment id 250392
พี่ดอกแก้ว (พี่ต้อย) ขอบคุณสำหรับความเผื่อแผ่ แนบแน่แน่นแน่นอน จึงเขียนไว้เป็นบทกลอน ขออวยพรจงมีสุข
20 เมษายน 2547 07:15 น. - comment id 250397
เรน..อรุณสวัสดิ์นะคะ... ..เรน..แวะมา..ขอบคุณ..ที่แวะไปนั่งรถไฟฟ้า..กับเรน..นะคะ... บทกวี..สื่อความรู้สึก...ได้ดีจัง.. ..เรน..ชื่นชม...คุณ..นะคะ..พี่ไก่... ตอนเย็น..เรน..จะมากวนใหม่... ระวังไว้..ระกาน.. แว๊ป..
20 เมษายน 2547 11:14 น. - comment id 250497
อืมมม เป็นเช้าที่เศร้าๆเหงาๆดีจัง
20 เมษายน 2547 12:28 น. - comment id 250578
จะเรียกร้องวันวานให้หวนชื่น มันไม่คืนมาดั่งฝันมั่นใจหมาย ตะโกนก้องร้องกู่อยู่ข้างกาย น้ำตาหาย..เสียงสะอื้น..รื้นถึงคอ **** น้ำตาอาบแก้ม..ก็เคยเรียกร้องให้วันวาน กลับคืนมา...แต่มันดื้อค่ะ...เรียกยังไงมันก็ไม่กลับ
20 เมษายน 2547 14:08 น. - comment id 250637
เร่น น่ารักเสมอเมื่อเธออยู่ใกล้ คอยส่งใจให้แกกัน ให้มีความสุขทุกๆวัน ให้ความฝันใกล้ความจริง
20 เมษายน 2547 14:10 น. - comment id 250638
นางฟ้าซาตาน มาชื่นชมชมชื่นสะอื้นให้ ชมด้วยใจบริสุทธิ์ดุจผาขาว ส่องแพรวพราวแวววับดังนับดาว คอยถึงคราวแวะเวียนมาเยียนเยี่ยม ......ขอให้มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆนะครับ
20 เมษายน 2547 14:12 น. - comment id 250639
นำตาอาบแก้ม ครับผมจะคอยเป็นกำลังใจนะครับ
20 เมษายน 2547 17:16 น. - comment id 250746
โฮะๆๆๆ เขียนได้ดีจัง ซึ้งคะซึ้ง ToT
20 เมษายน 2547 17:30 น. - comment id 250764
เพราะค่ะพี่ไก่ แต่เศร้าจังเลย
20 เมษายน 2547 18:03 น. - comment id 250808
++++++++++++++++++++++++++++++ คิดถึงวันวาน คิดถึงคุณด้วย ^_____^ ++++++++++++++++++++++++++++++
20 เมษายน 2547 18:32 น. - comment id 250833
ร่วมคิดถึงด้วยค่ะ
20 เมษายน 2547 19:53 น. - comment id 250893
คือกำลังใจให้เสมอมิขาดหาย คือผลิใบสู่วัยกล้ามาผลิฝัน อย่าขื่นขมจมแต่ทุกข์สุขไร้พลัน จับมือนั้นไว้ให้ดี...มิมีคลาย
20 เมษายน 2547 22:50 น. - comment id 251030
เมื่อวันวานบอกว่ารักประจักษ์มั่น วันนี้นั้นเธอมากล่าวแก้กลอนใหม่ ว่าที่พูดไม่ได้จริงจากดวงใจ เหตุไฉนจึงงายงมหลงลมเธอ
22 เมษายน 2547 06:44 น. - comment id 251919
ขอบคุณทุกน้ำใจ ที่มีให้ตลอดมา จะคอยเก็บสิ่งมีค่า มาทาบทาแต้มเติมต่อ
27 เมษายน 2547 15:55 น. - comment id 255416
เคยหยอกเหย้าเฝ้าชิดใกล้ให้ห่วงหา แต่วันนี้เธอจากลาพาหวั่นไหว เหลือแต่เพียงความว่างเปล่ารุมเร้าใจ และก็น้ำใสใสในดวงตา *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*