๏เรียมยังเคียงอยู่ข้าง......เคียงมอง มิ่งเอย ทิวคลื่นโถมทำนอง............เนื่องร้อย แม้นหนหม่นคลอครอง.....เคลียคู่ คงพจน์ประไพพร้อย..........เพื่อน้องหมองหาย ๏ลมเหนือกรายแล่เนื้อ....เหน็บหนาว แพรทิพทั้งผืนหาว.............ห่มห้อม แทนอกพี่เพียงคราว...........คืนผ่าน ผันนา รอรุ่งระพีน้อม....................อุ่นโน้มประโลมสมร ๏แก้วตาจงมั่นก้าว............คงกลาง รัตติกาลกุมพราง................พลาดพลั้ง แสงเทียนส่องมองทาง........ทิศเที่ยง สรวงส่งโสมรมย์ยั้ง.............ยื่นให้หทัยสรวล ๏ท่ามพระพายระรื่นพลิ้ว.....เพลินกาย สร้อยสุขสานมานหมาย........มุ่งสร้าง ตรองจิตต่อมวลผาย.............พิศผ่อง นิรันดร์แห่งธรรม์สานอ้าง.......ส่งน้องครองสวรรค์ พี่ยังคงไม่ห่างหายไปจากเจ้า....ในช่วงชีวิตที่เวียนว่าย มีทั้งสุขและทุกข์เข้ามามากมาย(ทิวคลื่น)........แม้หนทางข้างหน้ามิอาจได้เดินเคียงข้าง....ยังคงมีคำปลอบประโลมเจ้าเสมอ เมื่อไรที่มีทุกข์มาประจัญ.(.ลมหนาว)........ขอความดีแห่งเจ้าจงปกป้อง(เเพรทิพ)......เพียงทางมืดมนผ่านพ้น....แสงทองที่อยู่เบื้องหน้าจะส่องทางให้เจ้าเดิน ขอจงก้าวไปอย่างมั่นคง......ฝ่าความเลวร้ายที่อาจบดบังเบื้องหน้า(รัตติกาล)......ความดีที่ประกายจ้าจากใจอันพิสุทธิ์จะช่วยส่องทางเดินนั้น(แสงเทียน).......เทพยดาจะเสริมให้มีความสุขตลอดเสมอ(สรวงส่งโสม).... ท่ามกลางความสุขทั้งมวลที่สั่งสม.........จงรักษาและเสริมสร้างความดีต่อไปนะ.........สิ่งทั้งหลายทั้งปวงจงตรองให้ถ่องแท้......ด้วยความดีที่ปรากฏจงพาเจ้าพบแต่ความสงบสุขอันนิรันดร
17 เมษายน 2547 21:41 น. - comment id 248715
เรน.. คิดถึง.. พี่ชาย ..จัง .. ความรู้สึก..ยัง ..อยาก..ให้รู้.. อาจ..เทียบค่า ..ไม่เลิศหรู... แค่ ..อยากให้รู้.... สิ่งที่อยู่ ..ข้างใน.. ต่าง.. ไม่ต่าง..ตรงนี้... ก็..เรนมี...สีชมพู...ใน..หัวใจ.. ยิ้ม.. มองฟ้า.. สกาว.. ราว..เพชร..จารนัย.. ก็พี่ชาย..ให้ .ห่วงใย.. เรน... เหลือเกิน.. อบอุ่น... และ หวั่นไหว... พี่ชาย..ใกล้.. อย่าง...บังเอิญ... อาจเป็น.. ส่วน...ที่เกิน... ขอ..พี่ชาย..เดิน..เคียงข้าง..เรนจะสร้าง..ฝัน...สวยงาม.... บทกวี ... อ่อนโยน.. ในความรู้สึก ของเรน จังเลยคะ... ..แบบ เรน ..ขออนุญาต..หัดแต่ง..ตรงนี้ นะคะ.. เรน..ยินดี ต้อนรับ..สมาชิกใหม่.. น้ำส้มใส...มอบให้ ได้..หวานเจี๊ยบ.. ทำสุดใจ ..แบบ..ใสเนี๊ยบ... พี่ชมเฉียบ ..เรียบร้อย ..น้องน้อย เรน ..อิอิอิ.. ..แบบ ตอนนี้ ..พี่ๆเค้าหลับ... เรนก็เลยมารับ ..แขก ..อย่างที่เห็น.. เชิญ ..ค่ะ ..นั่งคอย ..รับลมเย็น.. พระจันทร์ ..ลอยเด่น ..ถ้านั่งเล่นที่บ้านนี้.. ..แบบ เรน..หัดแต่ง นะคะ..
17 เมษายน 2547 22:14 น. - comment id 248763
๏ท่ามพระพายระรื่นพลิ้ว.....เพลินกาย สร้อยสุขสานมานหมาย........มุ่งสร้าง ตรองจิตต่อมวลผาย.............พิศผ่อง นิรันดร์แห่งธรรม์สานอ้าง.......ส่งน้องครองสวรรค์ ชอบบทนี้ค่ะ อ่านแล้วอารมณ์พริ้วไปด้วยเลยค่ะ
17 เมษายน 2547 23:11 น. - comment id 248815
..คำเชิญคอยช้อนต้อนรับ พร้อมสรรพน้ำส้มสีใส ไมตรีนี้จักสลักใน ดวงใจ..นี้จากเจ้าเรือน ..ผ่านมาพอพักหนักเหนื่อย ปวดเมื่อยจากมลชนเฉือน ขอรับ ริ้วลม ชมเดือน พร้อมเพื่อนพันร้อยถ้อยกวี .....ขอบคุณกับคำเชื้อเชิญนะ คุณ rian .... คุณนางฟ้าซาตาน.....แค่ทนอ่านได้ก็ดีใจแล้วละ....อิอิ
17 เมษายน 2547 23:29 น. - comment id 248835
...มีคนถามว่าแต่งให้สาวที่ไหน... ...ฮึ ฮึ ก็แต่งให้กำลังใจน้องสาวคนหนึ่ง..ที่อยู่ไกลมากๆๆๆ
18 เมษายน 2547 08:02 น. - comment id 248960
เรน..อยากรู้จัง..คะ..ว่า... ชื่อ.. รัถยา ..แปลว่า ..อะไร... คำไพเราะ..ที่สื่อ ..ใน..ความหมาย.. บอกเรน..ได้มั้ย ... สื่อนัย ..ให้ใคร.. หรือเปล่า ..ร่า.. อิอิอิ.. ..แค่ เรน..อยากรู้... คุณครู ..ท่านก็..เคย บอก.. แต่....ตอนเรียน ..เรนหลับ..ตลอด... ก็เลยฟังครูบอก .. ไม่ทัน .. นะคะ.... ..เรน.. ขอโทษ.... ที่แอบ มาจด ..บทประพันธ์.. ก็ เรนชอบ .บทกวี ..ที่สร้างสรรค์.. ขอ..แค่ใคร ..คนนั้น .. โปรด ..เข้าใจ.. ก็ เรนชอบ .. นะคะ.. ก็เล้ยย ..แอบมา..บ่อยๆ.. นั่งหงอย ..คอย..ใคร.. มาบอก.. สงสัย ..พี่ๆ..เค้าไป..บ้านนอก.. เรนก็เลย..นั่งทอด..ถอนใจ... ... เรนโมเมจัง.. หิวหนมปัง..ไส้กรอก.. ตอนเช้า ..เรนชอบ... ทำให้กรอบ..พร้อม นมอุ่น...นะคะ.. ฟิ้ว ววว...
18 เมษายน 2547 17:21 น. - comment id 249282
หุ หุ ... อ่านแล้ว ก็ตามมาอ่านอีกค่ะ ให้กำลังใจเหมือนเดิมนะคะ ............................................................
18 เมษายน 2547 18:26 น. - comment id 249309
....เรน รัถยา แปลว่าทางเดิน นะ ....ขอบใจมาก นะ ลี่ ไม่เคยห่างหายจริงนะเรา..อิอิ