เธอเข้าใจผิด ที่คิดว่าฉันกลับมาหา เพราะตลอดเวลาฉันไม่เคย จากไปไหน ไฟแห่งรักไม่เคยมอด เหมือนเกลียวคลื่นยังโอบกอด ***กับฟ้าไกล*** ฉันคือนกที่บินไป นกทะเล ที่ลมหายใจ เป็นห่วงเธอ เธอเข้าใจผิดที่คิดว่าฉันกลับมาหา ฉันอยู่ที่ที่ตลอดเวลา เพื่อรักเธอเสมอ ฉันคือเกร็ดทราย คือแสงดาว ส่องประกาย นำทางเธอ รอวันโคจรมาเจอ เมื่อพบความสำเร็จของเธอ... .....แล้วฉันจะไป.....
15 เมษายน 2547 16:20 น. - comment id 247506
เพราะมากๆเลยค่ะ โรแมนติคจัง
15 เมษายน 2547 16:22 น. - comment id 247508
เพราะมากๆเลยค่ะ โรแมนติคจัง
15 เมษายน 2547 18:03 น. - comment id 247537
กลอนของคุณ ดูอบอุ่นจังค่ะ
15 เมษายน 2547 18:05 น. - comment id 247538
กลอนของคุณ ดูอบอุ่นจังค่ะ
15 เมษายน 2547 18:07 น. - comment id 247539
กลอนของคุณ ดูอบอุ่นจังค่ะ
15 เมษายน 2547 20:17 น. - comment id 247570
ซึ้งมากเลยค่ะ แบบ...อ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ เหมือนกับเศร้านิดๆยังไงบอกไม่ถูก มาทักทายนะคะ
15 เมษายน 2547 23:07 น. - comment id 247628
ตกลงคำตอบสุดท้ายว่าจะอยู่..หรือจะไป..แน่จ๊ะน้องเบญ
16 เมษายน 2547 04:13 น. - comment id 247678
ถึงคุณ คิดเหมือนคุณชัยชนะเลย เพราะดีค่ะ
16 เมษายน 2547 15:38 น. - comment id 247904
เหมือนเกลียวคลื่นยังโอบกอด ***กับฟ้าไกล*** ฉันคือนกที่บินไป นกทะเล ที่ลมหายใจ เป็นห่วงเธอ .. ชอบคำพูดนี้มากๆเลยค่ะ ... โรแมนติกดีค่ะ อบอุ่น ..^_^
27 เมษายน 2547 00:28 น. - comment id 254943
- ขอบคุณพี่ชัยนะค่ะที่เข้ามาให้กำลังใจเสมอ
27 เมษายน 2547 00:36 น. - comment id 254950
- -ขอขอบคุณ กระดาษกาว อาภาภัส ช็อกโกแล็ต ที่เข้ามาทักทายนะค่ะ และก็นางฟ้าซาตานด้วย เบญจะพยายามแต่งกลอนเข้ามาบ่อยๆค่ะ