หลับเถิดลูกยาในราตรี เจ้าเหนื่อยล้ากับหน้าที่ดูทุกข์เศร้า พ่อเห็นลูกเหนื่อยท้อบ่บรรเทา ได้แต่เอาใจช่วยด้วยหัวใจ พ่อเรียนต่ำทำนาประสายาก แม้ลำบากบ่บ่นพ่อทนได้ อยากให้ลูกเล่าเรียนแล้วเป็นไท เติบโตมีชีวิตใหม่ไม่โง่งัว แสวงหาภูมิปัญญาบรรดามี ก่อกรรมดีบ่ตกต่ำลงทำชั่ว ครองชีวิตชาญฉลาดบ่ขลาดกลัว มีความคิดเป็นของตัวบ่มัวตรม ลูกอดทนบากบั่นในวันนี้ ย่อมจะมีวันหัวเราะอย่างเหมาะสม มิใช่หนอนอย่าหลงว่ายฟายอาจม เป็นมนุษย์ควรชื่นชมคุณความดี หลับเสียเถิดลูกแก้วแล้วค่อยลุก เอาบทเรียนชีวิตปลุกตนทุกที่ รู้จักโลกแจ่มกระจ่างสร้างชีวี พ่อต่ำต้อยคนนี้เป็นแรงใจ .
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 15 เม.ย. 2547 00:01 น. - ID 51153 
897
3
0
15 เมษายน 2547 00:25 น. - comment id 247353
ผมติดค้างงานชื่อ สมประสงค์ สกุลพระอินทร์ ไปก่อนนะครับ ยังไม่ลงตัวดี ราตรีสวัสดิ์ครับผม
15 เมษายน 2547 01:39 น. - comment id 247390
หน้าส่วนตัว
ถึงคุณก่อ...
ลูกพูด...พ่อ พ่อจ๋า อย่าบอกว่าเราตำ
.เกิดมาดำขาวดี มีค่าเหมือน
...........เพชรประดับ ใจคน คนรู้เตือน
...........ดุจดาวเดือน คู่ฟ้า สถาพร
15 เมษายน 2547 05:59 น. - comment id 247437
ผมตื่นมา ตอนตี 4 เศษ เพราะวัวน้อยร้องเรียกหาแม่เสียงดัง มันหิวนม มันต้องร้องสิเพราะตามวัวตัวอื่นไปในตอนค่ำ เจ้าของวัวอื่นขังมันไว้ และมันก็ไม่สนใจแม่ด้วยช่วงนั้น ดึกๆมาเป็นไง มันหิว ก็ร้องหาแม่ถี่กระชั้นเข้า แบ เบ เบ เบๆๆๆๆ สมน้ำหน้ามัน ผมด้วย เพราะนอนไม่หลับ บ้านนั้นก็ตื่น บ้านนี้ก็ตื่น มาเปิดประตูให้วัวออกมาหาแม่ แม่มันร้อง มอ มอ มอ มามามา เฮ้อ จบลงเสียที ชาวบ้านที่รำคาญคงด่าขรม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
