ราตรีนี้ยาวนัก ทอถัก.ร้อยอักษร...นอนไม่หลับ ใจมันสั่ง..มือสั่น..คอเอียงพับ โค้งคำนับโขกนังพิ้ว...ใจปลิวฟุ้ง เป็นเวรกรรมอาละวาดจากชาติไหน ทำงานไป...คร่ำครวญ...หวนสะดุ้ง หวังโกยเงินหรือหวังชื่อลือจรุง จึงเฝ้าปรุงอักษรสวนกระบวนงาน ได้คำตอบในราตรีสีหม่นไหม้ แค่ยาไส้..และแค่รัก ...ไม่หักหาญ ที่ผ่านมาถึงวันนี้..และอีกนาน ยังเบิกบาน...ทั้งทิวาและราตรี จึงเป็นราตรีที่มีชีวิต ขอลิขิตด้วยอัตตา...พร้อมหน้าที่ ไม่โอหังแต่ยโส...โซ่ชีวี ชั่วฤๅดี ถูกฤๅผิด...คิดอย่างคน ราตรีนี้อาจจะสั้น แต่หากฝัน..ก็ยาวได้ไม่สับสน สววรค์ฤๅนรกอาจวกวน เข้มและข้น...ก้าวต่อไปในราตรี
มารแมงมุม 14 เม.ย. 2547 00:06 น. - ID 51106 
1187
8
0
14 เมษายน 2547 05:36 น. - comment id 246910
ดวงชีวิต ลิขิตมา พาต่อสู้ จะเป็นหมู่หรือจ่า ท้าหาญหัก ถ้าเหน็ดเหนื่อย หนักหนา นั่งนอนพัก ค่อยปักหลัก ด้วยศักดิ์ศรี ไม่หนีงาน
14 เมษายน 2547 06:37 น. - comment id 246921
หลายปีมาแล้ว แดงนอนไม่หลับ เอนหลังอยากหลับ กระสับกระส่าย คิดถึงเรื่องโน้น ก็ยังเรื่องเรื่องนี้ ปัญหาช่างมี อยู่เสียมากมาย อุปสรรคเหมือนแดดกับเงา บางคืนแดงเหงา เปลี่ยวเปล่าทรวงหลาย คนที่แดงรัก ก็ราวคนอื่น แม้หลับแม้ตื่น หล่อนอยู่เคียงกาย สิ่งที่แดงทำ เหมือนตำน้ำพริก ละลายลงอีก ในแม่น้ำหาย แดงจึงเก็บงำ แอบทำเงียบเงียบ หัวใจเย็นเยียบ แต่ก็เหยียบตาย จึงในในบางคืน เขาตื่น-ตาหลับ น้ำใจเปียกกับ ก้นบึ้งใจพ่าย รุ่งเช้างัวเงีย ทั้งเพลียทั้งล้า ตื่นขึ้นล้างตา พอให้ผ่อนคลาย ทำการทำงาน เอาถ่านเอาฟืน ก็เหมือนคนอื่น บ่ตื่นนอนสาย จนมาวันหนึ่ง ถึงคราวหายล้า เพื่อนแจ้งมาว่า เรื่องราวของนาย ได้ลงหนังสือ อื้อฮือคนชม แดงลืมความขม ลืมโศกลืมหน่าย ได้กลับนอนอิ่ม หลับยิ้มเป็นสุข แดงเริ่มพ้นทุกข์ แดงเขียนนิยาย เป็นตอน ๆ ตอนล่ะหมื่นเชียว --------------------------------------------------------- สวัสดีครับ ผมดีใจที่ได้พบคุณที่นี่
14 เมษายน 2547 09:36 น. - comment id 246949
ถึงคุณ.. แมงมุมสวยสาว ครั้งคราววัยรุ่น เรียนเก่งภาษา วันนี้มีบุญ เห็นคุณควรค่า สงสัยนักหนา ซานต้าลูเชีย (เก่งจริง) อรุโณทัย อาภาภัส
14 เมษายน 2547 12:14 น. - comment id 246985
สวัสดีค่ะ คุณก่อพงษ์ ฮือ ๆนิยายตอนละหมื่น ลงในหนังสือไหน บอกแมงมุมที..จะรีบไปชักใยอ้อนคุณบอกอ ขอลงบ้าง ---------------- ที่นี่แมงมุมเคยมาแวบๆ แล้วก็หายไป แล้วก็มาชักใยใหม่อีกหน สวัสดีค่ะ คุณอรุโณทัย อาภาภัส ชื่อเก๋จังเลย แมงมุมเร่ร่อนชักใย โดดเดี่ยวเที่ยวไป หัวใจเปล่าเปลี่ยวเอกา รักเอยแมงมุมใฝ่หา จะมีใครมา เกื้อหนุนให้อุ่นอกพลัน แวะมาเที่ยวท่องห้องฝัน เขียนกลอนรำพัน ฝากฝันอักษรอ้อนใจ หวังว่าคงพบสบใคร อ่อนหวานอ่อนไหว อุ่นไอในห้วงชีวา
14 เมษายน 2547 13:53 น. - comment id 247015
** ขอให้ตั้งใจทำต่อไปนะค่ะ ** เข้ามาทักทายค่ะ ..
14 เมษายน 2547 18:11 น. - comment id 247137
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แถมเนื้อหาก็ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ
14 เมษายน 2547 23:45 น. - comment id 247321
มารแมงมุมชักใยเป็นตาข่าย ดักแมลงตาลายเที่ยวบินหลง ใยยืดเหนียวใครติดต้องปลิดปลง มาหายงงเมื่อเธอว่าหาคนเคียง... เคยทักทายกัน หายไปนาน ก็ยังระลึกถึงอยู่ อิอิ
15 เมษายน 2547 00:02 น. - comment id 247337
มาประทับ กับใจ ทั้งคนเขียน และคนอ่าน และคนจาร จากไกลไกล
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
