ขอบินล่องท่องฟ้าเวหาหน ทั่วสกลโลกานภาไหน มิเคยหวั่นพรั่นตัวกลัวทุกข์ภัย แค่เพียงได้ดื่มด่ำพร่ำบทเพลง ใคร่บรรเลงเพลงกลอนออดอ้อนหวาน ดังสะท้านทั่วไทยไม่โหรงเหรง ผู้คนนั่งฟังไปใจครื้นเครง ไม่เคยเกรงกลัวใครให้รำคาญ แม้แสงแดดแผดเผาเช้าจดเย็น ยังคงเน้นเนื้อหามาขับขาน ยินถูกถ้อยอร่อยใจได้สำราญ จากวันวานจนวันนี้จีรังไป นกตะวันพันแสงแดดแรงส่อง พลอดพร่ำร้องร่ายกลอนเสียงอ้อนใส เพื่อผู้คนล้นหลามเขตคามไทย สว่างไสวด้วยอักษรกลอนกล่อมเกลา 13 เมษายน 2547
13 เมษายน 2547 17:30 น. - comment id 246603
มาเถิด น้อง ...น้ำเย็นนี้...พี่รดเจ้า ทุกขันเข้า..ตักรด..สดชื่นสรรค์ ให้พลังน้ำเย็นฉ่ำมาจำนรรจ์ เป็นกำลังสำคัญให้เย็นใจ น้ำขันนี้ที่พี่รดให้สงกรานต์ ให้เป็นบุญอันประสานอันยิ่งใหญ่ ให้ทุกคนร่มเย็นเป็นสุขใจ สื่อน้ำเย็นเย้นใสในใจเธอ.... ให้ร่มเย็นเป็นสุขในวันสงกรานต์ทุกท่านค่ะ ทิกิ_tiki
13 เมษายน 2547 17:59 น. - comment id 246637
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นมากเลยค่ะ
13 เมษายน 2547 18:25 น. - comment id 246675
มาเยี่ยมนะครับ *-*