สงสารใจตัวเราเศร้านักหนา ถูกลักพาใจไปไกลลิบนั่น เขาเอาไปแล้วไม่เห็นความสำคัญ ทิ้งขว้างกัน เรื่อยไป ไม่ไยดี ถึงเธอส่ง ใจคืนมาหาเจ้าของ แต่ใจเธอกล้ารับรองฉันไหมนี่ ใจที่ให้เธอเก็บไว้เป็นปีๆ คงไม่มีทางที่...จะเหมือนเดิม
13 เมษายน 2547 00:36 น. - comment id 246186
ได้อ่านแล้วคุณเป็นคนที่น่าสงสาร ขี้เหงาเล็กน้อยจนผมอยากเข้าไปเป็นคนที่ดูแลจิตใจของคุณแต่คุณเองยังมั่นคงต่อชายคนนี้อยู่ มันคงเป็นไปได้ยากถ้าหากจะรักใครใหม่เนื้อหาดูเศร้าไม่เหมือนบุคลิกคุณเลยนะครับ ส่วนความลงตัวของท่วงทำนองพอใช้ได้ ควรใช้ภาษาที่ลื่นกว่านี้หน่อยนะ
13 เมษายน 2547 15:06 น. - comment id 246448
มาเถิด น้อง ...น้ำเย็นนี้...พี่รดเจ้า ทุกขันเข้า..ตักรด..สดชื่นสรรค์ ให้พลังน้ำเย็นฉ่ำมาจำนรรจ์ เป็นกำลังสำคัญให้เย็นใจ น้ำขันนี้ที่พี่รดให้สงกรานต์ ให้เป็นบุญอันประสานอันยิ่งใหญ่ ให้ทุกคนร่มเย็นเป็นสุขใจ สื่อน้ำเย็นเย้นใสในใจเธอ.... ให้ร่มเย็นเป็นสุขในวันสงกรานต์ทุกท่านค่ะ ทิกิ_tiki
13 เมษายน 2547 15:06 น. - comment id 246449
สงสารใจตัวเราเศร้าหนักหนา ถูกเขาพาใจไปให้หลีกหนี เหลือร่างกายไร้ใจในทุกที เมื่อคนดีเอาใจไม่กลับมา *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
13 เมษายน 2547 16:53 น. - comment id 246586
กลอนนี้เศร้าจังนะครับ *-*
13 เมษายน 2547 23:03 น. - comment id 246818
...matifa... พูดเหมือนรู้จักกันเลยนะคะ ใครเอ่ย...ขอบคุณสำหรับคำติชม จะพยายามแต่งให้ดีกว่านี้ค่ะ ...tiki... ขอบคุณที่แวะมาอวยพรนะคะ ชื่นใจจังเลยค่ะ ...ผู้หญิงไร้เงา... ขอบคุณมากกกกกกกเลยค่ะสำหรับกำลังใจ ...พู่กันของหูกวาง... ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ กลอนเศร้าเพราะคนเศร้านะค่ะ อิๆๆๆ