สวัสดีค่ะ ทุกคน...ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ไม่ใช่คนอื่นคนไกลค่ะ ถนนสายเก่า เอง วันนี้ มาแบบเปลี่ยนนามสกุลค่ะ มาพร้อม ภูตะวัน ตะวันรอน....เพราะสัญญากับเจ้าตัวไว้ ว่าจะเก็น บ้านนี้ ไว้เก็บกลอน ที่เราเขียนให้กัน.....อ่านแล้ว ทนอ้วกหน่อยนะคะ อิอิ คิดถึงเธออยู่เดียวดาย ตื่นนอนมารับรู้ว่าเธอต้องไปห่างกาย....ไม่พบหน้า สิบวันที่จาก...ฉันไม่อยากจะลืมตา เมื่อต้องตื่นมาพบว่าไม่มีเธอ..ใกล้ๆตา..เหมือนทุกที จะไปอยู่ที่ไหน...แสนไกลห่าง อยากให้เธอติดต่อมาบ้าง ... เหมือนอยู่ที่นี่ ที่แม้ไม่ได้เจอหน้ากันทุกวัน..ยังคุยโทรศัพท์กันทุกที จนเพื่อนๆพากันหมั่นไส้เต็มที่...ที่คุยวันละ 4 เวลา รู้...ว่าบ้านเธอ...ไม่มีโทรศัพท์.. สัญญานมือถือ...ก็ติดๆดับๆ...รู้แล้วล่ะค่า แต่ทำไงได้...ความคิดถึงมันไม่ยอมเข้าใจด้วยนี่นา มันเล่นงานฉันวันละหลายเวลา..เลยคนดี สิบ เก้า แปด เจ็ด....ฉันไม่ชอบเลขพวกนี้แล้วล่ะ เพราะฉันรู้สึก..ไกลห่าง...ไม่อยากนับ...อยากลัดไปถึงพรุ่งนี้ จะได้ไม่ต้องเหงา...นั่งเฝ้าโทรศัพท์..ที่ไม่มีเสียงเธอสักที ต้องมานั่งแต่งกลอนซึ้ง.ที่คนอ่านไม่อยู่แบบนี้.ฉันเหงาใจ กินข้าวคนเดียวได้..แต่ถ้ากินกับเธอจะอร่อยมากกว่า ดูหนังคนเดียว.ก็เมื่อยลูกตา...โอ๊ย..ไม่ไหว อยากนั่งกินกาแฟร้านเดิม...เธอก็ไม่อยู่ให้ชวนไป จะกินกุ้งของโปรดเธอทีไร ก็นึกถึงเธอทุกที กลับมาเถอะนะ...อยู่ไกลกัน ฉันเหงา นั่งมองอะไร ก็เห็นเป็นหน้าเธอคนเก่า..ไปทุกที่ จะไม่ขี้งอน งอแง ง้องแง้ง.....ทำตัวน่าตี ถ้าเธอกลับมาคราวนี้...จะทำตัวเป็นคนดี่ที่หนึ่งเลย...สัญญา
ถนนสายเก่า&ตะวันรอน 11 เม.ย. 2547 00:13 น. - ID 50875 
714
10
0
11 เมษายน 2547 00:34 น. - comment id 245073
*************************************** ในที่สุด หนึ่ง ก็อกหัก เพราะรัก...... .......................... เธอรอแต่เขาคนเดียว ฉันต้องหลบมุมทำตัวห่อเหี่ยว อยู่ตรงนี้ แอบตามเธอไปร้านเก่าอยุ่ทุกที มองอยู่ห่างๆ แต่ความกล้าไม่มี จะเข้าไป อยากโทรไปหา.... ก็กลัวว่า เบอร์ฉันจะไม่เข้าตา สักเท่าไหร่ เอคงอยากให้เป็นเบอร์อื่นที่ดทรไป ก็เลยต้องจำใจ นั่งนับเวลาอ่อนไหว ไปคนเดียว ****************************************************
11 เมษายน 2547 01:01 น. - comment id 245094
โถๆๆๆ......หนึ่งจ๋า.....ชิบมาแหย่ มาให้ความหวังวา แล้วก็ทิ้งไป อยู่เรื่อย...... คราวนี้....วาไม่เชื่อแล้วล่ะ อย่ามาทำเศร้าเสียให้ยากเล้ย......
11 เมษายน 2547 01:10 น. - comment id 245101
กลอนน่ารักมากเลยค่ะ.. อ่านไปยิ้มไป..ยิ่งตอนจบ..ยิ้มแก้มแทบปริ.. เหมือนกำลังนั่งมองเด็กหญิงขี้อ้อนเหมือนลูกแมวเลยค่ะ... ขอบคุณนะคะ..ที่ทำให้ยิ้มได้.. ^_____^
11 เมษายน 2547 01:42 น. - comment id 245129
ออนไลน์ตอบอีกแล้วค่ะ.... ไม่เป็นไรค่ะผู้หญิงสีม่วง ดีใจที่อ่านแล้วยิ้มได้นะคะ ........... รอเจ้าตัวมาอ่าน ไม่รู้จะยิ้มได้รึเปล่า เดี๋ยวจะเก็บกลอนใส่กระเป๋า ให้เต็มเลย กว่าเค้าจะกลับมา********
11 เมษายน 2547 06:33 น. - comment id 245188
จากกันไป ไม่กี่วัน คงหันกลับ อย่าคอพับ ยิ้มแฉ่ง แสร้งเป็นสุข อดใจรอ พอเธอมา ค่อยล่ารุก ขอให้ซุก ซ่อนใจ ไว้ให้ดี ถ้าเหงาจริง ๆ เอาพี่ชัยไปแทนตะวันก่อนก็ได้นะครับ ดูแล้วมีแต่งานง่าย ๆ ทานข้าว ดูหนัง ซดกาแฟ กินกุ้ง..
11 เมษายน 2547 11:21 น. - comment id 245239
เขียนได้น่ารักมากครับ....... เจ้าตัวคงคิดถึงกันจริงๆ แต่คนอ่านอ่านแล้วมีรอยยิ้มในแววตา...ความรักและความปรารถนาดีงามใจยิ่งนัก... มาด้วยใจ
11 เมษายน 2547 12:12 น. - comment id 245264
ในความรู้สึกลึกลึก พี่วาก็หวานเหมือนกันนะเนี่ย น่ารักจังเลย อยากเห็น ภูวัน จังเลย จะน่ารักแค่ไหนกันนะ แอบอิจฉาเล็กน้อย อิอิ แวะมาทักทาย สบายดีไหม คิดถึงหมดใจ เชื่อไหมคนดี กี้
11 เมษายน 2547 13:23 น. - comment id 245281
ตอบ พี่ชัยชนะ.... โธ่พี่ชัยจ๋า.....วาหรือจะกล้ามีพี่ชัยไว้เป็นเครื่องแก้เหงาได้.....อย่างพี่ชัย เค้าไม่ได้มีไว้ให้เก็บเป็ฯตัวสำรองหรอกค่ะ เค้ามีเอาไว้เป็นตัวจริง.....แต่ตอนนี้ต้องเป็นตัวจริงของคนอื่นนะคะ..... ขืนมาเป็นตัวจริงของวา....มีหวัง เราได้ตายหมู่แน่ค่ะ อิอิ..... *************** ตอบ แทนคุณแทนไท แหม..พี่แทน...ไม่แวะมาตั้งนาน คิดถึ้ง คิดถึง... มาถึงก็มาชมกันเลย ขอบคุณค่า.... ปลื้ม..... ********** ตอบ เจ้าสาวฯ น้องกี้จ๋า...เห็นความหวานของพี่ อยู่แค่ลึกๆเองเหรอ....พี่ว่า พี่ออกจะหวานน้า..... อ่ะ ให้ดูใหม่..อิอิ ********************
11 เมษายน 2547 15:04 น. - comment id 245375
น้านนนนน... มาหวาน ๆ แลยนะครับ... แต่กลอนน่ารักดีนะครับ ชอบ ๆ *-*
11 เมษายน 2547 15:29 น. - comment id 245400
น่ารักจังเลยๆๆๆ ช๊อบชอบ กุ๊กกิ๊กๆๆ...หวานแหววมากเลยค่ะ มีความสุขไปด้วยเลยนะเนี่ยะ \(*o*)/
11 เมษายน 2547 21:15 น. - comment id 245536
เธอก็คิดถึงแต่เขา ปล่อยให้เราไร้เงาอยู่อย่างนี้ อุตส่าห์ให้ซบตักให้ความรักที่มี โถคนดีไม่น่ามาลืมกัน ทิ้งเราให้โดดเดี่ยวและเดียวดาย โดยข้างกายมีเพียงความไหวหวั่น ในขณะที่เธอคิดถึงเขาเฝ้ารำพัน แล้วตอนฉันหละคนดีอยู่ที่ใดในใจเธ *-*น้อยใจแล้วนะ ก็วาเล่นลืมผู้หญิงไร้เงา คิดถึงแต่พี่ภู เศร้า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
