มณฑกานต์ เงาจันทรา

เชา

ร่ำร้อง ร้องหา หาใดเล่า
คุกเข่า วิงวอน อธิษฐาน
สุดคิดถึง มองฟ้าสบ คัคนานต์
สว่างกาล ราตรี ไม่มีดาว
พระจันทร์ร้อง เรียกหา ดาราเปล่ง
แสงตนเอง บดบัง ทั้งลมหนาว
เรียกดารา ตามหา หมู่ดาว
แสงจันทร์วาว ดาวถูกกลบ ลบเลือนไป
จันทร์เอ๋ยจันทร์ เจ้าเหงา หรือป่าวหนอ
เจ้าเฝ้ารอ หมู่ดาววับ จับสดใส
พอจันทร์มา เต็มดวง ดาวจากไป
ไม่มีใคร ไหนเลยเล่า อยู่เฝ้าจันทร์
มณฑกานต์ คัคนานต์ ยามพานพบ
ยามเมื่อสบ ดาราเล่า เขาอยู่ไหน
มณฑกานต์ จันทรา อย่าพึ่งไป
ยังมีใคร ข้างล่าง ที่เฝ้ามอง
เพียงมนุษย์ ปุถุชน คนคนหนึ่ง
แอบมองทึ่ง หลงจันทร์เจ้า ไม่มีสอง
เพียงมนุษย์ ต่ำต้อย ที่ยังมอง
อยากจะจอง ไขว่คว้า หาจันทร์
มณฑกานต์ จันทรา อย่าพึ่งหลบ
เดือนแรมลบ จันทร์เจ้า เหงาแล้วฉัน
เห็นดารา โกฏิล้าน เปล่งเย้ยจันทร์
เก็บไปฝัน เห็นจันทร์เจ้า เราก็พอ
ผมก็แค่ ผู้ชายคนหนึ่ง... ที่หลงรักพระจันทร์...
พระจันทร์ไม่ต้องลอยลงมา...ไม่ต้องมองลงมา
เพราะซักวันหนึ่ง ผม..
จะไปให้ถึงจันทร์				
comments powered by Disqus
  • นางฟ้าซาตาน

    11 เมษายน 2547 15:21 น. - comment id 245394

    
    เพราะจังเลยค่ะ
    
    คัคนานต์ แปลว่า พระจันทร์เหรอ
    เพราะจัง
    
    เอาไปตั้งชื่อหลานดีฟร่า
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 เมษายน 2547 20:41 น. - comment id 245514

    แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ มาชื่นชมผลงานนะค่ะ แต่แบบนี้แจมไม่ถูกติดไว้บทแล้วกันคะ อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน