มาลัยรักมักเผลอใจไม่หวั่นจิต เฝ้าพินิจ คิดนำพา หาอักษร จิตคร่ำครวญไปใยอย่าอาทร มีไว้สอนเป็นหนังสือเล่มหนึ่งกัน ใยหารักหักใจให้หน่ำคิด ใยมีพิษ ให้ผิดทางให้โศกศัลย์ อย่าคิดไปให้ไกลว่าไปนั้น วันหนึ่งสั่นจะตายไป ให้อาดูรย์ คิดสิ่งใดให้เจ้าทำสิ่งที่ถูก ดึงจมูกตัวเองให้ไกลกลิ่นเสียงสูญ ดึงตัวเองห่างไกลเที่ยงธรรมจูล ให้คูณทวี ดีนี้กลับใส่ตัว รักให้เป็นจึงเห็นเป็นอย่างนี้ ดั่งที่มีดีไว้ตาอย่าสลัว อย่าให้เป็นอื่นเลยอย่าเมามัว อย่าทำชั่ว มัวแต่เผลอไปทำไม
ผู้หญิงคนนึง 10 เม.ย. 2547 22:02 น. - ID 50860 
600
3
0
11 เมษายน 2547 13:51 น. - comment id 245305
รักให้เป็นคิดให้ได้ในวันนี้ ว่าคนดีที่ห่วงใยคือใครหนอ แล้วก็รีบตอบรับอย่ารั้งหนอ เขาจะได้มาสู่ขอพ่อแม่เรา *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
11 เมษายน 2547 18:20 น. - comment id 245457
ภาษาสวยจัง..เก่งคับ ^_^
12 เมษายน 2547 13:40 น. - comment id 245904
การได้อยู่เงียบๆคนเดียวทำให้เกิดสมาธิ และเกิดบทกลอนเก๋ๆอย่างนี้ไงค่ะ
15 เมษายน 2547 11:34 น. - comment id 247479
ดีนะคะ อ่านแล้ว ให้ได้คิดอะไร เป็นเรื่องที่ถูกต้อง คุณชอบไทยไทย ก็คงยัง เป็นไทย ส่วนดิฉัน ก็ได้แต่ อ่านๆ แล้วก็ เฉยอ่ะค่ะ แค่งง เล็กน้อย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
