เปรียบดั่งเช่นผ้าขาวที่รอสี คอยกวีช่างศิลป์มาแต่งแต้ม คอยพู่กันจากผู้ใหญ่ไม่ระแวง ไม่คลางแคลงด้วยวัยอันอ่อนเยาว์ เจ้าเติบใหญ่บนโลกกว้างอย่างมีค่า หากเพียงว่าผู้ให้ลมนั้นสั่งสอน หากผู้นั้นเขาเต็มใจไม่ต้องวอน ความร้าวรอนบนชีวีน้อยคงไม่มี
น้ำตาฟ้าอันดามัน 10 เม.ย. 2547 00:13 น. - ID 50787 
658
1
0
10 เมษายน 2547 02:45 น. - comment id 244489
เปรียบเจ้านั้นคล้ายผ้าขาวมิมีสี ที่ดูดีและแสนสวยด้วยมีค่า แต่เมื่อพ้นวัยเยาว์ที่ผ่านมา เจ้าก็มีสีนานามาเติมแต่ง *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
