๏ หนาวลมห่มจิตไห้.............ใจโหย เจียนด่าวดิ้นแดโดย...............ดับว้าง วิบวับหวาดหวิวโอย................ครวญโอด เพรียกพร่ำคราแรมร้าง............ย่อมรู้อยู่เดียว ๚ะ ๏ เปลี่ยวดายหมายมุ่งห้าม.......หักใจ ซุกซ่อนหลืบหลบใน................ยากเร้น ลมหนาวผ่าววูบไหว.................หวามหวั่น เหน็บหน่วงราวบ่วงเค้น............ขื่นข้องคราวขม ๚ะ ๏ ขอลมลอยผ่านฟ้า............ฝั่งทะเล ฝากรักห่อนรวนเร................ร่ำร้อง คนไกลอย่าหันเห................หวนกลับ คอยกู่เรียกคู่คล้อง................อกโอ้อาดูร ๚ะ ๏ รอสูรย์สาดส่องเอื้อ..............อุ่นไอ อิงแอบแนบเนาใน................ชื่นเช้า รุ่งอรุณแห่งหัวใจ...................มาสู่ คือศรัทธารักเฝ้า....................ชั่วฟ้านิรันดร์สมัย ๚ะ๛
ศาลาไทย 9 เม.ย. 2547 02:37 น. - ID 50690 
1287
5
0
9 เมษายน 2547 05:01 น. - comment id 243948
ยอดดอยคอยดุจเฝ้า........รอนาน หมอกม่านคลุมตระการ..............รุ่งเช้า เคลียคลอทิวาวาร......................ยามส่อง....โลกแล สูงเสียดรอเมฆเคล้า.................รื่นร้อยสุรีย์ ทิกิ_tiki
9 เมษายน 2547 05:19 น. - comment id 243952
ice
9 เมษายน 2547 05:31 น. - comment id 243954
สุริยันลับไม้ อัสดง พาจิตใจมึนงง หม่นเศร้า อยู่โดดเดี่ยวเปลี่ยวองค์ ว้าเหว่ รออรุณรุ่งเช้า สว่างฟ้าสวาสดิ์ใจ
9 เมษายน 2547 13:54 น. - comment id 244096
วิบวับหวาดหวิวโอด................ครวญโอด
9 เมษายน 2547 17:24 น. - comment id 244154
พิมพ์ โอย เป็น โอด ในบทแรก บาทสาม วรรคต้น แก้ไขแล้ว ขอบคุณมากค่ะ
9 เมษายน 2547 20:36 น. - comment id 244200
แต่งได้เก่งมากเลยค่ะ ผลงานแต่งได้ดีเสมอ แวะมาชื่นชมผลงานนะค่ะ
10 เมษายน 2547 00:56 น. - comment id 244414
....แสงสุรีย์ส่องฟ้า........คราอรุณ เรืองรุ่งนพคุณ.............อุ่นให้ หากผลผ่านเป็นบุญ......หนุนต่อ ตราบที่ชีวิตให้..............ไม่สิ้นสังขาร.... ....................สวัสดีครับ....................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
