เวลา...

เชา

รอยรัก ยากหัก ปักตรึง
อย่าคะนึง เลยเจ้า อย่าหมาย
ดึงความรัก ที่ปัก ลงกลางกาย
รักที่หาย กลับกลาย ทำร้ายกัน
แม้มีผู้ เยียวยา ให้หายขาด
ไม่สามารถ ปันใจ ได้เลยฉัน
ยังรักหลง คงมั่น อยู่ทุกวัน
ทิวาผัน ราตรีผ่าน กาลเลื่อนลอย
รอแล้วรอ ตะวันเคลื่อน เดือนดับ
ราตรีประดับ ดารารุ่ง ระเรืองใส
สว่างแวม วับวาม ขอดามใจ
เพียงฤทัย ใจไม่ขาด อาจไม่เกิน
ราตรี นี่นี้ ประดับดาว
วอนแสงพราว สกาวระยับ วับเผิน
ให้เวลา ในวันนั้น หยุดเดิน
ให้ข้าเดิน กลับสู่ที่ อตีตา
อธิฐาน เฝ้ารอ ขอวันหนึ่ง
คนเคยรัก เคยซึ้ง กลับมาหา
ความรักจะ ยิ่งใหญ่ ด้วยเวลา
พิสูจน์มา ว่ารักยิ่ง -  ใหญ่เพียงใด
...มีแต่เวลาเท่านั้น...ที่รู้ว่า...ความรัก...ยิ่งใหญ่
มีใครบ้าง ที่อดทนอยู่กับ เวลา แม้จะไขว่คว้าได้เพียงแค่ เงา เท่านั้น
และอาจยังมีใคร อีกหลายคนที่เป็นผู้ชาย ในเงาจันทร์ ผู้ที่ไม่อาจบอกรักได้
เพียงแต่รอ ให้กาลเวลา เป็นการบอกเท่านั้น...
...และผู้ที่จมอยู่กับอดีตที่สดใส หากแต่ว่าในวันนี้
เขาทิ้งความรักให้เราเก็บไว้คนเดียว แต่ก็ยังรอ...รอวันที่เค้ากลับมา
ผมขอเป็นกำลังใจให้ครับ
เพราะผมก็รอ...
สู้ต่อไป...ไอ้มดแดง