วสันตดิลก ๑๔ คือทิพย์ประทานวรหทัย กลนัยน์นิศากาล แลส่องพิสิฐนภผสาน ธรนินประทินแสง เคล้าพริ้วพระพายพิริยะพรม สิริรมยรื่นแรง จานจิตร์ประจงจินตแจง นิจเนืองและเรืองรอง นับผ่านทิพาสมัครภัก- ดิสลักวิไลครอง สุขทุกข์ก็ทานประดุจะทอง ก็มิคลายประกายวาว พร้อมชัดเผชิญสุริยะฉาน ก็สราญจรัล ราว ท้องห้วงละหานผจญหาว มิระเหิดระเหยหาย กรานสรวง ธ สรรอภิประสาท ปิยมาสจรัสราย สู่มัคคะมั่นมนัสหมาย สิสะล้างกระจ่างหน ตราบจันทร์ประเจิดรชประจิต จะประดิฐประดับดล ทุกยามก็เยือนกมลยล ณ ฤทัยก็คือ เธอ ............................................๙ ก.พ. ๔๗
8 เมษายน 2547 20:57 น. - comment id 243735
แต่งได้ดีมากเลยคะ แวะมาชื่นชมผลงานนะค่ะ
8 เมษายน 2547 23:20 น. - comment id 243840
....ขอบคุณนะที่มาชื่นชม.....ยินดีที่ได้รู้จัก
9 เมษายน 2547 04:26 น. - comment id 243937
ตราบจันทร์ประเจิดรชประจิต จะประดิฐประดับดล ทุกยามก็เยือนกมลยล ณ ฤทัยก็คือ เธอ ............................................๙ ก.พ. ๔๗ ตราบจันทร์จะเคลื่อนจะคละประชิต...จะประสิทธิ์จะเสมอ งามอรวิเศษสิเลิศเลอ...............ประดับฟ้าดับแสงดาว ทิกิ_tiki
9 เมษายน 2547 07:54 น. - comment id 243985
แวะมาเป็นกำลังใจนะครับ
12 เมษายน 2547 17:16 น. - comment id 245964
ม๊ะมีคำพรรณยายเลยอ่ะ มันติดอยู่ในใจเรียบร้อยแล้วอ่ะ
2 พฤษภาคม 2547 01:03 น. - comment id 258414
อิอิ...ม่ะรุ้จาโพสอารายแย้วอ่ะ เพราะว่ามันก็เพราะเหมือนเดิมกลัวเบื่อคำชมจากนู๋จัง เพราะม่ะรู้จาชมว่าไรอ่ะ รู้แค่ว่ามันเพราะ อย่าถือสาเยยน๊าค๊า อิอิ