ไม่อาจกลับ

นกตะวัน


แม้อยากหวนทวนกลับรับรักเธอ		
ใจกลัวเจอจนเจ็บให้เหน็บหนาว
รักเธอนั้นฉันรู้อยู่ยืนยาว			
เหตุรักร้าวรู้ไหมเธอไม่ตรอง
ฉันเป็นคนทนใครมิได้นาน			
เคืองรำคาญคนบ่นทำหม่นหมอง
แม้เอาใจใส่กันฉันไม่มอง			
หากขอร้องคอยหาพายินดี
นั่งทบทวนหวนไปในอดีต			
เหมือนถูกขีดขัดขวางทางวิถี
อิสระผละหายกายยังดี			
จึงเร็วรี่หนีร้างถอยห่างไกล
ขออย่ารอต่อไปจนใจปวด		
เจ็บร้าวรวดรุกร้นฤๅทนไหว
ถ้าเธอช้ำระกำจิตคิดลาไป		
คนชดใช้คือฉันเธอหมั่นคอย
แด่ คุณถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
เจ้าของบทกวี  นับถอยหลังถึงวันกลับมา  
8 เมษายน 2547				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 เมษายน 2547 14:48 น. - comment id 243478

    แม้อย่างไรใจไม่หวั่นฉันยังกล้า
    ที่จะรอเธอกลับมามิล้าถอย
    อุปสรรคมากมายใจยังคอย
    แม้หวั่นน้อยมิมากตอนจากลา
    
    แต่ให้รู้ในจิตสนิทนั้น
    ยังห่วงใยคงมั่นฝันห่วงหา
    เธอคือคนที่รักที่ศรัทธา
    เธอคือคนที่มีค่าต่อหัวใจ
    
    *-*กลอนไพเราะๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
  • พู่กันของหูกวาง

    8 เมษายน 2547 15:38 น. - comment id 243530

    มาเยี่ยมครับผม *-*
  • ใบชาสีส้ม

    8 เมษายน 2547 17:19 น. - comment id 243602

    มาทักทายนะคะ .....
    ขอบคุงด้วยที่ไปให้กำลังใจอ่านะ....
    
    
  • ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

    8 เมษายน 2547 19:13 น. - comment id 243654

    แวะมาเยี่ยมแล้วนะคะ....
    
    ขอบคุณมากค่ะ เป็นกลอนที่เพราะมากๆ
    
    แล้วเดี๋ยววาจะไปตอบในหน้าส่วนตัวให้นะคะ
    
    .........รออ่านนะคะ...........

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน