เปิดหน้าต่างข้างห้องมองออกไป ท้องฟ้าใสสีครามเอ่ยถามฉัน ใยวันนี้มีอารมณ์ชมตะวัน หรือแสงนั้นมันสวยช่วยสวนดี คงเป็นจริงสิ่งสวยด้วยแดดใส พฤกษ์ไสววาบหวามอร่ามศรี ผีเสื้อน้อยค่อยเลื่อนเคลื่อนจรลี ขยับปีกถี่ทาบแสงแรงส่องเบา แล้วบินหลงตรงมาหน้าต่างฉัน ทักทายกันเกือบบ่ายผ่อนคลายเหงา อวดลวดลายคล้ายเพชรเก็จเลื่อมเงา สียั่วเย้าอยากได้ใคร่นั่งมอง ธรรมชาติวาดไว้ได้งดงาม สุขทุกยามครายลยากหม่นหมอง หากจิตใจใสแจ่มลองแย้มตรอง สิ่งทั้งผองผ่องพรรณสรรค์เพื่อเรา แด่ คุณ rain เจ้าของบทกวี ผีเสื้อท้องฟ้ากับหน้าต่างบานนั้น 7 เมษายน 2547
7 เมษายน 2547 20:37 น. - comment id 243075
มาเยี่ยมครับ..*-* พี่นกแต่งเพราะเสมอ ชอบ ๆ ครับ
8 เมษายน 2547 15:27 น. - comment id 243515
...งามเอยเฉลยไข ใจผีเสื้อ อยากนั่งเรือ บินมันเหนื่อย เฉื่อยเฉไฉ เกาะหน้าต่าง ดูห้องว่าง ร้างคนใน ไม่รู้ใจ ผีเสื้อ ก็เศร้าเอง
8 เมษายน 2547 19:15 น. - comment id 243657
..ไพเราะ..ในความรู้สึก..ของเรนมากเลยคะ.. ..ก็ ..งัยร่า ..(บิดไป บิดมา.. เขินจัง..).. ..ก็.. ผีเสื้อ ..ท้องฟ้า.. บทกวี... ..เป็น ของเรน... เรน..ขอบคุณ .. บทกวี ...ที่ให้เรน ..นะคะ..