การเดินทางของผีเสื้อ

Clad in Black

การเดินทางของผีเสื้อ
  
          
ยามลมหนาวพัดผ่าน                              ความอ้างว้างและแห้งแล้ง
เจ้าผีเสื้อน้อยกำลังจะหมดแรง                 ทนทุกข์กับความคับแค้นไม่ไหว
ปีกสีสวยกำลังจะโรยรา                           แรงกายถามหาความหวังใหม่
จิตใจเจ้าแน่ไม่ถอยไกล                           โหยหาบ้านใหม่...ในฟ้าคราม
                                           . . .
            
            
สัมผัสอากาศอันอบอุ่น                            อาจจะอยู่ที่ไหนสักที่
เจ้าอาจจะต้องบินลงใต้แล้วซี                   หรือว่าอาจจะบินขึ้นเหนือไปสักครา
ไอแดดและกลิ่นตะวัน                             ความสดใสที่เจ้าถามหา
ถ้าหากเจ้าไม่ออกบินในฟ้า                        จะมีไหมหนาที่เจ้าจะเจอ?
                                           . . .
             	
                
ระยะทางการอพยพที่แสนไกล                  เจ้าก็อยากจะบินไปให้ถึงที่
แม้จะเหนื่อยล้าอ่อนแรงเต็มที่                  แต่เจ้าก็ไม่มีที่จะเลิกละไป
ผีเสื้อน้อยกำลังจะหมดแรง                    ทนทุกข์กับความคับแค้นไม่ไหว
ด้วยเหตุผลธรรมชาติบังคับไป               เจ้าจึงไม่ขอทน...แล้วออกบิน
                                           . . .
             	
                
ปีกสีสวยกำลังจะโรยรา                         แรงกายถามหาความหวังใหม่
กระแสลมแรงกระหน่ำอยู่ร่ำไป                ผีเสื้อไม่ท้อถอยจึงออกบิน
ลมหนาวต้านทานกับตัวเจ้า                     เจ็บปวดร้าวระบมไม่เป็นที่
ผีเสื้อน้อยแรงกายไม่รารี                       ขืนใจที่อ่อนล้าให้ถาวร
                                           . . .
             	
                
จิตใจเจ้าแน่ไม่ถอยไกล                         โหยหาบ้านใหม่...ในฟ้าคราม
ปีกเจ้าลู่ลมยังคงทะยาน                        อาจหาญเสาะหาความเป็นจริง
ธรรมชาติอันโหดร้ายและทารุณ               จำเป็นต้องเอื้อหนุนกับสิ่งนี้
เมื่อมีผู้รอดต้องมีผู้ตายไปทุกที              นี่แหละ...คือชีวิตของมัน
                                           . . .
             	
                
ระยะทางการอพยพที่แสนไกล                 เจ้าก็อยากจะบินไปให้ถึงที่
เหตุผลเดียวของเจ้าที่เจ้ามี                     คือปรารถนาบ้านใหม่ที่งดงาม
ผีเสื้อน้อยบินไปไม่ลดละ                        ด้วยความมานะที่หมายใหม่
ระยะทางที่เคยยาวไกล                           ไม่นานเจ้าก็พิชิตมันได้...(ด้วยความฝัน)
                                           . . .
             	
                
แสงแดดอันอบอุ่นส่องสว่างจ้า              เสียงสรรพสัตว์นานาพวกใหม่ๆ
กลิ่นละอองไอแดดดั่งเผาไฟ                 เหล่าดอกไม้ต้องลมกำลังไหวเอน
ปีกสีสวยกำลังจะโรยรา                        แรงกายถามหาที่พักใหม่
คืนสู่เถ้าธุลีที่เกิดคล้าย                          ผีเสื้อโชคร้ายกำลังจะตายแล้วซี
                                           . . .
             	
                
ความพยายามของเจ้าประสบผล           การดิ้นรนทนรอดไม่ถอยหนี
แต่ว่าความมานะของเจ้าในครั้งนี้            มิอาจมีความหมายต่อกายเลย
จิตเจ้าต่างหากเจ้าผีเสื้อ                      ที่ยังเหลือความสุขที่เจ้าได้
พบกับความฝันในวันที่โหดร้าย             แล้วขวนขวายจนได้เป็นวันนี้
                                           . . .
             	
                
ปีกน้อยๆกำลังจะลาแรง                     มันลีบแห้งกรอบและไร้สี
ความฝันของผีเสื้อในยามราตรี            กลางที่อบอุ่นไม่เคยหายไป
ความคิดที่ดูฟุ้งซ่าน                           โหยหาร่างกายใหม่
แต่ความสุขจากแสงแดดที่เคยได้          ดูคับคล้าย...กำลังจะลางเลือน				
comments powered by Disqus
  • เรน..

    6 เมษายน 2547 21:24 น. - comment id 242472

    ..โห้ยย..  แบบ..เขียนได้ถูกใจ เรน..มากเลยคะ..
             ..ผีเสื้อ ..ตัวน้อยๆ.. ที่เรนชอบ...
       ..บทกวี ..ไพเราะ..มากนะคะ..
  • Completely

    6 เมษายน 2547 22:13 น. - comment id 242488

    เพราะมากเลยค่ะ ขอปรบมือให้ดังๆเลย ... เล่นเทคนิคเก่งมาก ทำได้ไงเนี่ย ซูฮกค่ะๆ ขอลักไปเก็บนะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน