หัวใจแหลกสลาย เหมือนฝันร้ายได้มาเยือน ช้ำใจใครจะเหมือน ทุกข์สุดทนปนน้ำตา เหมือนฝันที่ผ่านไป ตื่นมาใหม่ใจโรยรา ฝันดีเพียงนิทรา พอตื่นมาพบความจริง เจ็บปวดและรวดร้าว สุขเป็นเศร้าทุกข์ทุกสิ่ง ตัวเธอมาทอดทิ้ง ให้ตัวฉันอยู่เดียวดาย ผู้แพ้ส่วนผู้แพ้ ยากจะแก้รักษาหาย ไม่ขอความเห็นใจ เราอยู่ได้ตามลำพัง ความสุขครั้งก่อนเก่า แปรเป็นเศร้าเป็นความหลัง สิ่งดีจะจีรัง ยังฝังใจไม่มลาย สัญญาต่อหน้าเธอ รักเสมอไม่เสื่อมคลาย รักเธอจนวันตาย รักสุดท้ายมีเพียงเธอ
5 เมษายน 2547 18:21 น. - comment id 241871
ขอให้มีฝันดีเร็วๆนะ
5 เมษายน 2547 18:26 น. - comment id 241876
ขอให้มีฝันดีเร็วๆนะ
5 เมษายน 2547 18:36 น. - comment id 241887
ทักทายคับ.. กลอนเพราะคับ เข้าถึงอารมณ์คนแต่งเลย..
5 เมษายน 2547 20:27 น. - comment id 241954
ไม่ได้เป็นผู้แพ้..แต่ก็เหมือน จึงยอมให้แพ้มาเยือน...เป็นเพื่อนฉัน ในความจริงถึงแพ้พ่าย...และพลาดพลัน แต่ชนะใจตัวนั้น...คือมั่นคง *** คงมีสักวัน...ที่เราจะมีรักที่ดีงาม
5 เมษายน 2547 22:38 น. - comment id 242049
ขอให้หายเศร้าเร็วๆน๊า จะได้เจอตัวจริงที่ดีๆๆ
5 เมษายน 2547 23:32 น. - comment id 242082
จะร่ายมนตราให้หายป่วยใจเร็วๆ ค่ะ ...เพี้ยง..
6 เมษายน 2547 10:22 น. - comment id 242223
...มาทักทายค่ะ..แต่งได้ดีมากค่ะ.. ..เป็นกำลังใจให้นะคะ..
6 เมษายน 2547 16:07 น. - comment id 242370
**-** เป็นกำลังจายให้นะจ๊ะ ...หัวใจแหลกสลายพ่ายในรัก สุดจักหักห้ามจิตไม่คิดถึง จะอย่างไรต้องขัดใจไม่คะนึง เจ็บครั้งหนึ่งครั้งเดียวไม่เหนี่ยวรั้ง... **-**
7 เมษายน 2547 23:58 น. - comment id 243194
กาพย์านี ๑๑ ไม่เหมาะกับนำมาเเสดงอารมณ์เศร้า (สัลลาปังคพิสัย) นะครับ เพราะกาพย์ยานี ๑๑ จะเร็วมาก ทำให้เสียอรรถรสเล็กน้อย แต่ก็เพราะดีครับ แสดงอารมณ์ได้ดีมากเลย ^^ ฤทัยแตก แหกหัก ปรักพัง เปรียบดุจดัง ครั้งฝันร้าย กลายมาหา เจ็บเจ็บปวด กมลเศร้า เคล้าน้ำตา ตื่นมาใหม่ ใจโรยรา คราฝันไป ฝันอันดี มีได้ แค่ยามฝัน ตื่นขึ้นพลัน โอ้ครานั้น ฉันฝันใฝ่ ตื่นมาเจ็บ รวดร้าว หนาวทรวงใน นิรฉัน มาให้ อยู่เดียวดาย เพียงผู้แพ้ อยู่กับแพ้ แค่รักษา ยากหนักหนา เธออย่ามา มองหน้าฉัน ไม่ต้องการ คนอย่างเธอ เห็นใจกัน ขอให้ฉัน อยู่ในฝัน ที่ฉันพอ เคยร่วมสุข ครั้งก่อนเก่า ใครเล่าข้าง ยามอ้างว้าง หมางเมินกัน ฉันแค่ขอ จะสัญญา ต่อหน้าเธอ ไม่รีรอ สิ่งดีดี ที่มีต่อ จะมั่นคง จะรัก รักเธอ เสมอจิต ไม่คิด เปลี่ยนใจ ไหลหลง รักที่มี ให้เธอ จะอยู่ยง รักนี้ลง โค้งสุดท้าย ตายที่เธอ...
9 เมษายน 2547 13:32 น. - comment id 244091
แต่งเก่งจัง