ณ ปลายฟ้าคราอรุณอบอุ่นแสง ตะวันแรงร้องเรียกส่องเพรียกหา ชักชวนเราเฝ้าจ้องมองเรื่อยมา จนฟากฟ้าพร่าแสงเริ่มแดงเรือง อยากพาเธอละเมอไปไกลสุดหล้า สู่ขอบฟ้านั่งเฝ้าเคล้าแดดเหลือง ยามอาทิตย์สะกิดน้ำฉ่ำรองเรือง ฉันมีเรื่องนิยายรักมาทักทาย แม้เรื่องเก่าเล่าใหม่ไม่น่าเบื่อ เธอจงเชื่อคำฉันมามั่นหมาย ตราบแสงทองส่องฟ้านภามลาย รักไม่คลายคลอนสั่นฉันมั่นคง เราจะพลอดกอดพร่ำฉ่ำแสงส่อง ปล่อยแดดต้องแตะกายไม่คลายหลง รักยั่งยืนชื่นใจลืมไม่ลง ปลายฟ้าคงคอยเราเยือนเคล้าคลอ แด่ คุณภูตะวัน ตะวันรอน เจ้าของบทกวี ปลายฟ้า 5 เมษายน 2547
นกตะวัน 5 เม.ย. 2547 09:51 น. - ID 50345 
631
4
0
5 เมษายน 2547 14:29 น. - comment id 241756
โอ้วว เพราะครับ...หวาน ๆ *-*
5 เมษายน 2547 19:43 น. - comment id 241933
อ่านแล้วอยากไปดูพระอาทิตย์ตกดินกับใครคนนั้น เพราะมากค่ะ
9 เมษายน 2547 03:22 น. - comment id 243926
หน้าส่วนตัว
ขอบคุณ..มากค่ะ..
คุณ..นกตะวัน.....
พอดี..มาเคลียร์เมลล์...เอาวันสุดท้าย...
เพิ่งเห็นค่ะ...จะไม่อยู่อีกหลายวัน..
ชอบน่ะ....บทนี้...
กลับมา...คงมีโอกาส..ได้ต่อกลอนกันน่ะ...
..............ขอบคุณ..จากใจ..จริง ๆ...
ตอบช้า..ขอโทษทีค่ะ...
11 เมษายน 2547 01:41 น. - comment id 245127
กลอนบทนี้ เพราะมากค่ะ คุณนกตะวัน แวะมาเยี่ยม ตามคนข้างบนมา แหะๆๆๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
