ฝนหนอ...ตกลงมา...ใยไม่ดู ว่าคนที่...นั่งอยู่...ตรงนี้เศร้า ยิ่งเจ้าตก...เหมือนยิ่ง...ซ้ำเติมเรา ก็เหมือนเขา...คนนั้น...ทำลายใจ ไฟก็ดับ...ทำให้จิต...ยิ่งมึดมิด ทำให้คิด...ถึงเรื่องเก่า...ที่ฝั่งใน เบื้องหลัง...ของดวงตา...มีน้ำใส กำลังไหล...ออกมา...ไม่รู้ตัว
4 เมษายน 2547 16:40 น. - comment id 241318
ช่อยคอมเม้นหน่อยนะ
4 เมษายน 2547 17:35 น. - comment id 241337
ก็ดีจ๊ะ.... สายฝน...มักจะทำให้คนเกิดอารมณ์เหงา.. ฝนตก...คราใด...ก็จะให้ความรู้สึก..หลายอารมณ์.. คน..มีความรัก....ก็มองสายฝน..เป็นความสดใส.. ความชุ่มชื่น...หลังฝนตก.. ทุกอย่างก็จะสดชื่น... คน...อกหัก........ก็จะมองสายฝน...เหมือนหยาด น้ำตา....ก็ได้แต่หวังว่า... หลังฝนตก..น้ำตาจะหมดจาก ใจ...เมฆหมอกร้าย ๆ ...จะผ่าน พ้นไป...ฟ้าจะกลับมาใส..อีกครา คน....เขียนกวี....ฝนตก..ทุกที...จะได้งานดี ๆ.. ออกมาเสมอ... เฮ้อ..ไม่รู้เกี่ยวกันไหม...มาทักมายจ้า..
4 เมษายน 2547 21:16 น. - comment id 241421
...กลอนเพราะค่ะ.. ..แวะมาทักทายนะคะ.. และเป็นกำลังใจให้ค่ะ..
5 เมษายน 2547 18:42 น. - comment id 241892
แต่งกลอนเพราะนะคะ แต่มีบางคำที่เขียนผิด
14 เมษายน 2547 23:10 น. - comment id 247284
;วันที่ฝนตก ไหลลงที่หน้าต่าง....^o^ ไม่น่าล่ะหนาวถึงคนทางนี้เชียว มาแอบอ่านกลอนเพราะๆค่า มาทักทายนะคะ ฮาโหลวว!!
6 พฤษภาคม 2547 21:14 น. - comment id 261968
ฉันคนหนึ่งก็เหมือนกัน ฝนตกพร่ำ-พร่ำ กับวันเหว่ว้า ความเหงา มักมาพร้อมฝนซัดซา คิดถึงวันเวลา ที่ไม่อาจย้อมกลับไป แล้ววันหนึ่งฉันก็ได้พบคำตอบ วันที่ฟ้าหอบฝนมามอบให้ ใช่จะเหงา จะเศร้า ร้าวใจ ทุกครั้งไป เพราะในวันร้าวไหว .. คือวันทีใจ มีเวลา พักทบทวน +++++++++++++++++++++++++++++++++ แวะมาทักทายครับผม ++++++++++++++++++++++++