ชีวิตฉันเป็นดังน้ำค้างในคืนหนาว เดียวดายกลางสายลม..ถูกบาดด้วยคมดาว..จนเจ็บล้า เดินทางลำพัง..เงียบงัน..ทิ้งผืนฟ้าไว้เป็นความหลังแล้วจากมา เกาะตัวใต้ใบไม้...ซ่อนแสงจันทร์ที่ทาบทา...อายฟ้า...อายดาว ชีวิตเคยรู้จักความรัก...และเดินจากมันมาแล้ว ก้าวที่เหลือ...เหมือนถูกความปวดร้าววางแนว ให้ต้องก้าว ไกลกว่าไกล...แต่ชีวิตก็ยังไม่ยลยินเสียงใดๆ...ไร้เรื่องราว เยือกเย็น...เหงา...หนาว....แต่การเดินทางยังต้องก้าวต่อไป รอคอยเพียงการมาของแสงตะวัน โลกยามเช้าอาจมีไว้อุ่นฝัน..สักวัน...จะพบชีวิตใหม่ แต่ความฝันยังเป็นความฝัน...เมื่อเช้าของอีกวันเดินทางผ่านไป ฉันก็เป็นแค่หนึ่งหยดน้ำที่ถูกเผาไหม้.... ........ไม่เคยมีใครรู้ ว่าฉันเคยเดินทางผ่านไป..ในค่ำคืน
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม 4 เม.ย. 2547 00:30 น. - ID 50269 
1132
22
0
4 เมษายน 2547 00:54 น. - comment id 241159
แต่งได้ดีมากเลย เศร้าตามไปด้วยเลย พันดาวเป็นกำลังใจให้ถนนสายเก่าน่ะ ซึ่งความจริงก็คือ ไม่นานวัน ตะวันย่อมต้องมาแน่นอน -- แต่อย่าลืมตะวันมาแล้วก็ไปน่ะ ... ดีใจ post คนแรกเล้ย ได้ป่าวไม่รู้ ----- ชอบมาท่อนนี้ ฉันก็เป็นแค่หนึ่งหยดน้ำที่ถูกเผาไหม้.... ........ไม่เคยมีใครรู้ ว่าฉันเคยเดินทางผ่านไป..ในค่ำคืน
4 เมษายน 2547 01:01 น. - comment id 241162
ว้า...มาไม่ทัน... ไอ้เรา..มันแค่..ตะวัน...ดวงเดียว... ไหนจะสู้...พันดาว... ก็เขามีตั้ง..พันดวง...... แถมยังมาว่า... ว่าตะวันมา-แล้วก็ไป... เฮ้อ..แต่อย่าลืมว่า... ตะวันมา-แล้วก็ไป...แล้วก็มาใหม่.. เพราะตะวันไป ๆ มา ๆ แบบวงแหวน..น่ะ.. หนียังไง..ก็หนี..ไม่พ้นหรอก... ****///เฮ้อ..ได้แต่ถอนหายใจ..***/// ไปฟังเพลงดีกว่า...มีคนเคยร้องให้ฟัง.. ...ไม่ใช่คนแรก..ของเธอ.. ....ขอเป็นคนสุดท้าย.... ....................................... ...................................... .
4 เมษายน 2547 01:02 น. - comment id 241163
อืม..นะ... เร็วจริงๆ..พันดาว ขอบคุณสำหรับคำชมนะ .....ดีใจที่ชอบ เราไม่ลืมหรอก ว่าตะวัน มาแล้วก็ต้องไป แล้วบางที ก็มาเพื่อจะเผาไหม้น้ำค้างด้วย ดีใจด้วยนะ ได้มาโพสท์เป็นคนแรก
4 เมษายน 2547 01:07 น. - comment id 241166
หน้าส่วนตัว
..น้ำค้าง..กับตะวัน ..
หรือ..ฝัน ..ในคืน..หนาว..
..น้ำค้าง..กลางสายลม..ที่ปวดร้าว...
คืนนี้ ...ดาวจ๋า ..เรนมา..ขอฟ้าแทนผ้าห่ม ...ให้พี่สาวเรน...
..อยาก..ปลอบพี่สาวจัง..
แทนใคร..คนนั้น..ที่ยัง ..ไม่มา...
..ตอนนี้ ..เรนจัง..ภาวนา...
..บอก..พี่วา.. เรน..มา..เป็นเพื่อน..นะคะ..
บทกวี ..สื่อถึง..ความรู้สึก...
..เศร้า..เจ็บลึก ..ย้ำเตือน...
.บอกพี่คนดี ..เรนคือ ..เพื่อน..
..จะไม่ลบเลือน.. จาก..ไกล...
คืนนี้ ..จะเฝ้า...หน้าคอมฯ..
..จะไม่ยอม .. ไปไกล..
จะพิทักษ์ ..หัวใจ..คอยใคร..คนนั้น..ของพี่สาว...
.แต่..ตอนนี้ ..เรน เริ่ม ..คำนับคอมฯแล้วดิคะ..
คร่อกฟี้ คร่อกฟี้ ..
zzz z z z z z
4 เมษายน 2547 01:07 น. - comment id 241167
อ้าว...พี่ภูสุดที่รักมาแล้ว....แง้วๆๆๆ มาไม่บอก ไม่ยอมเรียก ....เลยนะ มา-มา ไป-ไป..........ขอเปลี่ยนเป็น มาเป็นตะวันในหัวใจ แบบถาวรเลยได้ไหม มาแล้ว ไม่ต้องไป... อยู่นานๆได้ไหม นานๆ จะเจอกันสักที
4 เมษายน 2547 01:10 น. - comment id 241168
โห้ยย.. พี่วาคะ.. เรนมีฟ้อง..นะคะ..
แบบจริงๆ..แล้ว ..เรนเป็นคนแรก..ตะหากร่า..
..แค่ ว่า ..เรน..มัวพิมพ์ช้า..นะคะ..
แบบ..งอน..!!..
..โป้ง ..พี่พันดาว..ด้วยแระ.. ฮึ!!...
..
4 เมษายน 2547 01:11 น. - comment id 241169
น้องเรน..... พี่ดีใจมากเลยจ๊ะ ที่น้องเรนมาอยู่เป็นเพื่อน... แค่นี้ ...คืนนี้พี่ก้ไม่เหงาแล้ว ไปนอนซะไป คนเก่ง.....นั่งคำนับคอมอย่างนี้ เดี๋ยวหัวโนกันพอดี... เดี๋ยวพี่วาจะชวนพี่ภู ไปช่วยกันกลอ่มน้องเรนเข้านอนนะ ....... ฝันดีจ๊ะ เด็กดี
4 เมษายน 2547 01:13 น. - comment id 241170
เฮ้อ!! .. อีกครั้ง.. ที่เรน น้อยจายย..
คงเป็น แค่ ..เด็ก..นอกสายตา..
..ใครร่า ..จะมาสนจายย..
..แย่งคิว.. เค้าไป...
..พี่วา.. ใจร้าย.. กับเรน... ฮือๆๆ..
...
4 เมษายน 2547 01:15 น. - comment id 241173
โอ๋ๆๆๆๆๆๆ น้องสาวจ๋า....น้องเรนที่น่ารัก.... คนแรก คนสอง ไม่สำคัญหรอกจ๊ะ... ยังไงเรน ก็เป็นขวัญใจพี่อยู่ดี....แอบหลบดีกว่า พูดแบบนี้ไป เดี๋ยวพี่ภูมาจัดการพี่แน่ๆๆ เค้าหวงน้องสาวเค้าขนาดนั้น
4 เมษายน 2547 01:15 น. - comment id 241174
..ขอ..นางฟ้า.. ใจดี..ให้เรน..นะคะ พี่วา..
zz z z z z
4 เมษายน 2547 01:20 น. - comment id 241175
.-*-.-*-.-*.-เ อ า ไ ป เ ล ย -*.-*-.-*-.-* ....s w e e t ....a n g l e ....... หลับฝันดีค่ะ .........น้องเรน
4 เมษายน 2547 01:51 น. - comment id 241181
โห... ทำให้เข้าใจผิดไปแล้วเหรอเนี่ย ใช่ๆ ตะวันรอน ยังไง ไปแล้วก็มาได้ ไม่ไปแบบลาลับ พันดา ตอนนี้ก็ให้ใครไปแล้ว 1 ดวง เหลือ 999 ดวงแล้ว แต่ เลขเก้าดีน่ะ อิอิ
4 เมษายน 2547 07:49 น. - comment id 241189
เขียนได้ดีนะครับ เข้าใจบรรยายความรู้สึกได้ดีมาก วันนี้ยังอยู่ พรุ่งนี้ยังมาไม่ถึงเลย โลกยามเช้าอาจมีไว้อุ่นฝัน..สักวัน...จะพบชีวิตใหม่ ตามที่ต้องการ
4 เมษายน 2547 08:56 น. - comment id 241201
sun strom พัดพามาเยี่ยมเยือน ขอพักนั่งหน้าเรือน ขอให้เพื่อนจงสดใส ทุกอย่างที่ผ่านไป ขอจงได้ลืมเลือนมัน ทุกสิ่งไม่แน่นอน ทุกบทตอนของชีวิต เพียงอย่าคิดถึงความหลัง จงตั้งหน้าเดินต่อ อย่านั่งรอวาสนา ขอเพียงอย่าทดท้อ ที่ท่านรอก็จะเจอ ความดีหมั่นสะสม ความโสมมสลัดทิ้ง ดวงตะวันที่ผันผ่านพายุโหมกระหน่ำ นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ดี เพราะ น้ำค้าง...เจ้าผลิตอนกลางคืน น้ำค้าง...เจ้าบริสุทธิ์ผุดผ่อง น้ำค้าง...ย่อมเป็นน้ำค้างเสมอ จงคงความหนาวเย็นไว้ให้มั่น เมื่อกลางวันผ่านพ้นไป เจ้าก็จะกลับมาเหมือนเดิม น้ำค้างก็มีประโยชน์นะคะ ไม่ใช่รอให้ตะวันเผาไหม้อย่างเดียว
4 เมษายน 2547 09:20 น. - comment id 241205
งามจนเกินกล่าวค่ะ ถนนสายเก่าสายงาม สายแสนหวานแสนดีแสนสวย น่าเดินทายทักพักใจเหลือเกินแล้วละค่ะ ด้วยรักนะคะ
4 เมษายน 2547 12:11 น. - comment id 241217
เพราะมากค่ะ...แวะ ..มาทักทาย.. ..และเป็นกำลังใจ... ให้...เสมอค่ะ..
4 เมษายน 2547 14:21 น. - comment id 241253
ว้า โทษที เมื่อวานเน็ตตัด เลยไม่ได้ต่อ วันนี้มาตอบให้แล้วนะครับ วา หนาวไม่ร้าวราน เธอต้องการไออุ่นไหม อยู่ตรงนี้ไม่จากไป แม้เป็นไข้จะรักษาดูแล
4 เมษายน 2547 17:14 น. - comment id 241328
ก่อนที่น้ำตาหยดต่อไปมันจะไหลลงมาจากตา เธอจะมีฉันไปอยู่ต้องนั้นเพื่อทำให้เธออุ่นใจ ก่อนที่ใจจะแตกสลาย เธอจงรู้มีคนห่วงใย จะไม่อ้างว้างจะไม่เดียวดาย จะเช็ดน้ำตาให้เธอ..ฉันสัญญา ** แก้มหอบเอาความคิดถึงมาทักทายคุณวา .. นะคะ ไม่ได้มาโพสกลอน .. แค่แวะมาอ่านก็มีความสุขแล้ว **
4 เมษายน 2547 17:53 น. - comment id 241350
ตอบ....พันดาว อืม...ภูตะวันฯ เค้าไม่เข้าใจผิดหรอก เดี๋ยวไปตามเค้ากลับมาอ่านให้นะ รับรองว่า เค้าต้องเข้าใจแน่ๆ....แหม อุตส่าห์เฉือนดาวตัวเองให้เขาไปตั้ง 1 ดวง......... **************** ตอบ ผลิใบสู่วัยกล้า ขอบคุณสำหรับคำชม และกำลังใจค่ะ สำหรับชีวิตใหม่ ตอนนี้ ได้พบแล้วค่ะ..... *************** ตอบ sun storm ดีใจนะ ที่มัทแวะมา เมื่อวานเจอกันได้คุยกันแป็บเดียวเอง น่าเสียดายนะ ขอบคุณที่มาทักทาย และเราเองก็คิดแบบมัทนะจ๊ะ ว่า น้ำค้างก็มีประโยชน์มากกว่าการรอให้แดดเผา... อืม....น้ำค้างคืนหนาวอย่างเรา จะพยายามทำตัวให้มีประโยชน์นะ... ******************** ตอบ พุดพัดชา นานๆทีจะแวะมา แต่แวะมาทีก็เล่นเอา วาตัวลอยเลยนะคะ (ขนาดตัวหนักๆนะเนี่ยะ) ขอบคุณค่ะ ที่ชม ดีใจมากที่ชอบ ****************** ตอบ ทะเลหวั่น ขอบคุณมากที่แวะมาเป็นเพื่อนเสมอ... เราเองก็จะคอยเป็นกำลังใจให้เธอนะ ************** ตอบ แม่จิตร อืม เน็ตตัด แต่ความเป็นเพื่อนไม่ตัดจริงๆ แค่แวะมาตอบก็ชื่นใจแล้วจ๊ะ ************* ตอบ แก้ม...ป่อง จ๊ะ ...เมื่อไหร่ จะแวะมาโพสท์กลอนล่ะ เราจะได้ไปอ่าน งานเพราะๆ ของแก้มบ้าง
4 เมษายน 2547 18:06 น. - comment id 241359
**************************** หนึ่งแวะมาทักทาย ช่วงนี้งานยุ่งมาก อาจจะไม่ได้ต่อให้นะ ^_____^ ****************************
4 เมษายน 2547 18:19 น. - comment id 241367
เมื่อสายฝนห่างร้างไปในฟากฟ้า
ยอดหญ้าคา....มีน้ำค้างพร่างสวยใส
บริสุทธิ์ผุดผ่อง.....ส่องอำไพ
ยืนหยัดได้.....แม้เหนื่อยหนักสักเพียงใด
ความหนาวเย็นเข้าปกคลุมทุกขุมย่าง
หนึ่งน้ำค้างจำต้องอ้างว้างหวาดไหว
เกาะไบไม้...ใบหญ้า...ลมพัด....ล่วงหล่นไป
เป็นน้ำใส....รินรดจรดผืนดิน
แม้นน้ำค้างที่พรั่งพรูอยู่รับแสง
อรุณแห่ง.....วันใหม่....ไม่สูญสิ้น
จนถูกเผาไหม้เหือดแห้งแรงชีวิน
ขอเพียงได้ยลยินแสง......แห่งตะวัน........
****แวะมาทักทายนะจ๊ะ****
.........กลอนไพเราะดี.......
4 เมษายน 2547 19:23 น. - comment id 241389
ตอบ....หนึ่งนะ อืม...ไม่ได้ต่อกลอนไม่ว่าหรอก คราวหน้ายังมี อิอิ...ดูแลสุขภาพดีๆนะ อย่าหักโหมกับงานให้มากนัก...เป็นห่วง...... ********** ตอบ imagine... ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ และคำชมค่ะ ********
4 เมษายน 2547 20:01 น. - comment id 241397
รองเท้าเก่า ถนนเก่า...เราเลือกเดินได้นะ ชีวิตเป็นของเรา ทางไหนไม่มั่นใจจะปลอดภัย เราก็เลี่ยงที่จะเดิน.. ให้วิถีชีวิตในแต่ละวัน มีแต่ความสุขนะ..สวัสดี..
5 เมษายน 2547 06:35 น. - comment id 241595
น้องวามาทักทายช้าไปหน่อย เพราะไม่ว่าง(ไม่เที่ยวพึ่งมานะครับ) อยากจะมาเป็นคนสุดท้ายคงจะดีกว่าคนแรก(ใครมาโพลสให้น้องวาอีกก็ไม่ว่านะครับ) ขอแย้งสักหน่อย ถ้าน้องวาเป็นน้ำค้างน่าจะชอบดาว เพราะถ้าน้ำค้างเจอตะวันเมื่อไหร่ละลายเมื่อนั้น น้ำค้างคู่กับดาวจะเหมาะสมกันดีนะครับ เมื่อมีตะวันมีวันใหม่มีความหวังเสมอครับ
5 เมษายน 2547 09:33 น. - comment id 241647
น้ำค้าง กับ ดวงดาว.....น่ารักดูอบอุ่นดีคะ แต่เมื่อแสงอาทิตย์แผดเผา น้ำค้างก็จะลอยไปหาดวงดาวบนฟ้า แม้บางทียาก ลำบาก แต่เส้นขอบฟ้าไม่มีจริง ไม่มีอะไรกั้นไว้นะคะ
5 เมษายน 2547 15:24 น. - comment id 241786
อันความรักยากนักจะไถ่ถอน
เหมือนตัวหนอนกัดกินใบแล้วอาศัย
ลมโชยหนาวดาวกระพริบยากจะอาลัย
หากแม้นใครสิ้นรักร้างจักต้องจำ.
แก้วประเสริฐ.
7 เมษายน 2547 18:38 น. - comment id 242997
ตอบ...ผู้เฒ่า..โง่งม ค่ะ รองเท้าเก่า..ถนนเก่า และวาก็เลือกทางเดินอยู่เสมอล่ะค่ะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ **************** ตอบ พี่ชัยชนะ ไม่ใช่คนแรกของวา...แต่พี่ชัยก็ไม่ได้เป็นคนสุดท้ายอีก..ไม่เป็นไรค่ะ เป็นที่ไหนก็สำคัญเสมอ.... ก็ในบทกลอนวาก็..ไม่ได้บอกว่ารอแสงตะวันนะคะ...วาหมายถึงว่า ใครๆ ก้หวังว่าแสงตะวันจะนำพาชีวิตใหม่มาสู่ตัวเอง แต่แสงตะวัน ไม่ได้นำพาชีวิตใหม่มาสู่นำค้างอย่างวาไงคะ *****ยิ่งอธิบาย....จะยิ่งทำพี่งงรึเปล่าเนี่ยะ****
7 เมษายน 2547 18:40 น. - comment id 242998
ตอบ...เมฆปุยอ้วน อืม...ขอบฟ้าไม่มีจริง... ยินดีที่รู้จักนะคะ ********* ตอบ แก้วประเสริฐ ชอบกลอนที่คุณโพสท์ตอบให้มากๆเลยค่ะ ไพเราะมาก...ขอบคุณนะคะ *************
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
