สามหมื่นหกพันนาที - แสนล้านนาทีจะมีเธอ

ตฤณ

...สามหมื่นหกพันนาที...    
ผู้หญิงสีม่วง 
*-*-*-*-*
 เ ว ล า ข อ ง ฉั น . . .
เพียงสามหมื่นหกพันนาที..ในตอนนี้
เทียบกับความรู้สึกในใจเธอแรมปี..คงไม่ได้
เธอรักและมีเขา..เป็นดังเงาทาบทาใจ
ส่วนฉันคนมาใหม่..เปรียบไปก็คล้ายเพียงแค่..ลม..
น้ำหนักของฉันในใจเธอนั้น..มันน้อย
เธอจึงปล่อยให้ล่องลอย..ไม่สะสม
ผ่านแล้ว..ผ่านไป..ไม่เก็บมาใส่ใจชื่นชม
ตัวฉันจึงถูกข่ม..ให้ตรอมตรมใต้เงา..เขาคนนั้น
ที่สุดฉันไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง..อะไร
ทำได้เพียงรอให้ความรู้สึกในใจเธอ..เปลี่ยนผัน
จนกว่าเธอจะพร้อมยอมรับ..และซึมซับความผูกพัน
และในแสนล้านนาทีนับจากนั้น..เธอจะมีฉัน..เต็มหัวใจ
...แสนล้านนาทีจะมีเธอ...    
ตฤณ 
*-*-*-*-*
เวลาของเธอ ...
เพียงแค่หกร้อยชั่วโมงในตอนนั้น
อย่าเปรียบเทียบความรู้สึกแค่แรมปี..ร้อยวัน
จริงอยู่เขามีฉัน .. เพียงแต่ฉันก็มีเธอ
ไม่เกี่ยวอะไรกับคนรักเก่า..
เพียงแต่เวลานี้เขาเศร้า เจอเรื่องเหงา เหงาพร่ำเพ้อ
น้ำหนักในใจ คนเคยรักกันต่อ คนรักแรกเจอ
อย่าเปรียบเทียบกันเลยเธอ .. ไม่สามารถบรรยาย
เพียงตัวฉันเองเป็นฝ่ายผิด..
ให้อดีตเป็นฝ่ายยึดติดเรื่องเลวร้าย
แค่เพียงเห็นเขาร่ำไห้ก็เจียนคล้ายแทบขาดใจ
จึงจำเป็นต้องทำหน้าที่ต่อไป คนเคยรักกัน
สิทธิ์ในใจของเธอที่เรียกร้อง...
อย่าต่อรอง .. คนดี .. ระหว่างนั้น
ขอเวลาหน่อยได้ไหม ที่รักปัจจุบัน
และในแสนล้านนาทีนับจากนั้น เธอจะมีฉัน .. เต็มหัวใจ ..