ในความคิดของฉัน อยากจะเจ็บเจ็บซ้ำ จะได้จำว่าใครทำให้หวั่นไหว อยากจะร้องไห้ให้น้ำตาหมดไป จะได้ไม่มีน้ำไหลออกมาจากตา อยากจะเก็บทุกความอ่อนแอ จะได้ไม่มีใครมองว่าเป็นผู้แพ้ที่มีแต่ความกล้า อยากจะลืมทุกภาพความทรงจำของสายตา จะได้ไม่มีคนไร้ค่าคนเดิมอีกต่อไป แต่ในความเป็นจริงของฉัน ฉันไม่อาจเจ็บซ้ำอีกครั้ง เพราะแค่นี้ความเจ็บปวดยังเกินทนไหว ฉันไม่อาจร้องไห้ให้น้ำตาหมดไป เพราะน้ำตาคงเป็นเพื่อนของใจในสักวัน ฉันไม่อาจเก็บทุกความอ่อนแอ เพราะฉันเป็นเพียงแค่ผู้แพ้ไม่มีแม้ความหวัง ฉันไม่อาจลืมภาพความทรงจำ เพราะฉันยังเป็นคนเดิมที่ยังผูกพันกับวันเดิมๆ
1 เมษายน 2547 19:54 น. - comment id 239876
โหย...ยอดเยี่ยมไปเลยค่ะ ทั้งแนวคิดแล้วก้อความไพเราะของกลอนสุดๆไปเลยค่ะ ชื่นชมๆๆ
1 เมษายน 2547 20:28 น. - comment id 239895
อืมม เศร้า เพราะดีคับ
1 เมษายน 2547 22:20 น. - comment id 239955
ฉันไม่อาจเก็บทุกความอ่อนแอ เพราะฉันเป็นเพียงแค่ผู้แพ้ไม่มีแม้ความหวัง ฉันไม่อาจลืมภาพความทรงจำ เพราะฉันยังเป็นคนเดิมที่ยังผูกพันกับวันเดิมๆ พี่ชอบท่อนนี้น่ะ.. ปลาวาฬสีน้ำเงิน.... เขียนได้เศร้า..จัง... กินใจดี.. ว่าแต่..ใครทำน้องของพี่..ร้องไห้... ถ้าอยากร้อง..ก็ร้องไป... ไม่ห้ามหรอก... ร้องให้น้ำตาหมดจากใจ... แล้วเริ่มต้นใหม่น่ะคนดี.. พรุ่งนี้..คงจะดีขึ้น... ห่วง...ใย...
1 เมษายน 2547 23:07 น. - comment id 240001
อยากจะเก็บความอ่อนแอท้อแท้ไว้ ไม่ให้ใครได้รู้ใจของดวงนี้ แต่บางครั้งกับเรื่องราวที่ร้าวฤดี ก็ยังมีให้ได้เห็นเป็นประจำ *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
1 เมษายน 2547 23:11 น. - comment id 240008
ว้า อย่าเศร้าไปไยเลย พรุ่งนี้ต้องดีกว่าวันนี้ แน่คะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
1 เมษายน 2547 23:24 น. - comment id 240020
แต่งได้ดีมากๆเลย เข้าใจความรู้สึก ความเป็นไป ไม่รู้จะบอกอย่างไร พูดได้แต่เพียงว่า -- อาจอ่อนแอ แพ้ความเหงา เสียน้ำตาต่อไปในตอนนี้ แต่.....เมื่อเวลาผ่านไป ทุกสิ่งจะดีขึ้น
2 เมษายน 2547 00:03 น. - comment id 240056
ในความจริง บางครา อาจล้าอ่อน ให้พักผ่อน คลายอารมณ์ ที่ถมสุม เมื่อมีแพ้ คู่ชนะ อย่ากลัดกลุ้ม คงมาอุ้ม สมใจเรา เข้าสักวัน
2 เมษายน 2547 00:17 น. - comment id 240077
เพราะนะ............มาทักมาทาย
2 เมษายน 2547 00:28 น. - comment id 240083
เพราะมากเลยปลาวาฬจัง ชื่นชมๆ แต่น้ำตาสำหรับช็อกน่ะไม่ได้หมายความว่าอ่อนแอหรอกนะ คือเพื่อนที่มักออกมายามท้อ..ทุกข์ล่ะ แต่บางทีก็ไม่ค่อยเลือกสถานการณ์ซะเลย
2 เมษายน 2547 10:06 น. - comment id 240184
... เศร้าให้สุด ฯ ไปเลยครับ แล้วตั้งต้นใหม่น้ะ เป็นกำลังใจให้ครับ
2 เมษายน 2547 12:00 น. - comment id 240219
**คุณพาฝัน** ขอบคุณค่ะฝัน ปลาวาฬดีใจที่ฝันมาทักทายปลาวาฬนะคะ **คุณ11** ขอบคุณค่ะที่เศร้า ปลาวาฬดีใจที่มาทักทายนะคะ **คุณภูตะวัน ตะวันรอน** ปลาวาฬดีใจค่ะที่พี่ภูชอบ ว่าแต่กินใจไปแค่ไหนแล้วล่ะคะ ปลาวาฬขอบคุณพี่ภูมากมายเลยนะคะ **คุณผู้หญิไร้เงา** ขอบคุณค่ะกลอนเพราะมากมาย ปลาวาฬขอบคุณที่มาทักทายนะคะ **คุณardin** ค่ะ ปลาวาฬจะไม่เศร้า ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ **คุณพันดาว** ขอบคุณคุณพันดาวค่ะ ปลาวาฬรู้สึกดีมากมาย ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ **คุณชัยชนะ** กลอนของคุณชัยชนะเป็นกำลังใจให้ปลาวาฬ มากมายเลยนะคะ ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ **คุณกระดานโต้คลื่น** ปลาวาฬขอบคุณนะคะ ที่มาทักทายปลาวาฬดีใจมากมายค่ะ **คุณช็อกโกแล็ต** ปลาวาฬขอบคุณช็อกนะคะ สิ่งที่ช็อกคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ปลาวาฬนะคะ ปลาวาฬขอบคุณช็อกด้วยใจจิงค่ะ **คุณพายุ สุริยะ** ต่อจากนี้ปลาวาฬจะเข้มแข็ง ขอบคุณนะคะที่เป็นกำลังใจให้ปลาวาฬ
2 เมษายน 2547 12:59 น. - comment id 240239
กลอนเพราะมากค่ะ ความหมาย ซึ้งกินใจดี ค่ะ แบบ ว่าชอบ จังเลย แวะมาชม ค่ะ
2 เมษายน 2547 14:14 น. - comment id 240273
แบบที่เขาว่ากันว่า ชอบ เจ็บ ๆ ๆ ซ้ำ ๆ น่ะ ภาษาปะกิตเค้าว่าอะไรน๊า....ซาดิสซ์หรือ อะไรนี่แหละ อิอิ
2 เมษายน 2547 17:22 น. - comment id 240386
**คุณฟ้าสีคราม & กล้าตะวัน** ปลาวาฬดีใจค่ะที่ฟ้าสีครามฯชอบ ขอบคุณนะคะที่แวะมา **คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์** ก็สงสัยว่าปลาวาฬจะเป็นพวกนั้นแหละค่ะ ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ