คิดถึงใครคนหนึ่ง... คิดถึงรักจากดวงใจในภาพฝัน ครั้งเมื่อวันที่ผ่านไปพาใจเหงา จุดไฟรักแสนตรึงใจให้สองเรา แต่ต้องเศร้าเพราะวันวานนั้นผ่านมา รักครั้งแรกยังตราตรึงซึ้งดวงจิต ได้แต่คิดถึงทุกวันเฝ้าฝันหา ฝืนดวงใจที่ขื่นขมตรมอุรา เพื่ออำลาจากความช้ำที่กล้ำกลืน อยากลืมเธอแต่หัวใจหนีไม่พ้น จึงต้องทนเจ็บหัวใจให้สุดฝืน เฝ้าคะนึงถึงเธอนั้นทุกวันคืน รักคงชื่นเมื่อสองเราเข้าใจกัน ได้แต่รอให้เธอนั้นหันคืนกลับ อย่าหายลับห่างไกลไปเหมือนฝัน เพียงกลับมาปลุกหัวใจให้รักกัน เฝ้าแต่ฝันถึงนาทีที่เธอมา หากสองเรานี้เข้าใจในความรัก ขอประจักษ์รักนิรันดร์ดั่งฝันหา เพียงหัวใจได้มีสุขทุกเวลา ขอสัญญาจะรักมั่นจนวันตาย... M.BLACK ROSE. ปุ๊ก. ธนิศร อยู่พรหม.
31 มีนาคม 2547 04:32 น. - comment id 239069
ช่วยแสดงความคิดเห็นติชมด้วยครับขอบคุณครับ...
31 มีนาคม 2547 05:43 น. - comment id 239075
รักโกรธหลงยังคงอยู่กับโลก สุขและโศกพลอยมีที่ใจฉัน ขอเพียงสองเรานี้เข้าใจกัน แล้วสวรรค์ในฝันเป็นของเรา กลอนเพราะมากเลย แวะมา ชมผลงาน ครับเราเพื่อนกันนะ
31 มีนาคม 2547 07:32 น. - comment id 239097
ถึง คุณธนิศร.. โอ้โฮ โอยมันช่างไพเราะเลิศเลอเสียจริงๆ ขอตอบหน่อยนะตามความรู้สึกจากภาษากลอน รู้บ้างไหมแม้ห่างไกลใจยังหวล รักรํญจวนจรดฟ้าคราแรกฝัน ภาพความรักซึ้งสลักนานนิรันดร์ แต่ฉันหวั่นหากเธออยู่รู้ความจริง คุณBlack ขาคุณเกิดมาในยุคใหม่ รักสดใสมีให้เลือกกวางนางสิงห์ ส่วนฉันปล่อยผ่านอย่าประวิง ฉันยัวิ่งอยู่ฟากฟ้าห้าล้านปี (เฮ้อเกิดมาเป็นอาทิตย์ก็อย่างนี้แหละ แฮ่ะๆ แต่วันนี้มีความสุขแล้วนะคะ) บาย.... อาภาภัส..ตะวันหวาน..อรุโณทัย
31 มีนาคม 2547 09:55 น. - comment id 239128
กลอนเพราะ มากค่ะ งามในความหมายของกลอน แวะมาชมค่ะ กลอนน่ารักค่ะ
31 มีนาคม 2547 20:07 น. - comment id 239350
รักครั้งแรกยังตราตรึงซึ้งดวงจิต แม้ห่างไกลเพียงนิดจิตโหยหา ยังให้เหมือนเก่าก่อนย้อนเวลา ให้กลับมารักฉันเหมือนดั่งเดิม *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*