Today I feel so tried Im afraid something passed in my mind I didnt need my Dad so thin , hes so shy how can I be closer with him again Im so worried about him I care that Hes my Dad , my brain I like to receive some warm again and see that the chains together of my Family On this day Today I would like to receive some encouragement But not easily from the one who I like and craZy my heart feel blue even my face smile>>>>>>>>>>>>>>>>> And I dont know Why
31 มีนาคม 2547 00:06 น. - comment id 238976
Gott speichern Sie und Ihre gute Gesundheit des Vaters
31 มีนาคม 2547 01:16 น. - comment id 239024
When you love someone. You know what you do ! มาเป็นกำลังใจค่ะ
31 มีนาคม 2547 02:06 น. - comment id 239049
It is a nature of human spirit. Because you re the family! Take it easy... It s just a little conflict! Wishing both will be better soon. Good Luck!
31 มีนาคม 2547 13:15 น. - comment id 239198
The moonlighting on a raindrop And the son glimmering on the sea These are the vision I have kept Just my dad and me Green glass flouring over raling hills And the snow drifting on the trees These are the thoughts I have kept Just me dad and me.... Wishes you the best of luck and hope what you wanted come true
8 เมษายน 2547 09:05 น. - comment id 243292
มาเป็นกำลังใจให้ทุกวัน ทุกเวลา แต่ไม่ค่อยได้มาเขียนลงไว้ วันนึ้เช้านี้ จึงขอมาสละเวลาตอบให้ยินดี ว่าคนคนนี้ มีความปราถนาดีเขียนให้คุณสบายใจ ทิกิ_tiki