คุณค่าคน นั้นเป็น เช่นกระดาษ หมึกที่วาด ประดับไว้ ให้หรรษา แม้เป็นเพียง เศษกระดาษ ด้อยราคา แต่คุณค่า อยู่ที่ตน และผลงาน เศษกระดาษ วาดไว้ ให้ได้คิด ทุกชีวิต มีค่า น่าสงสาร ขอเพียงเรา โอบเอื้อ เจือจุนจาน ช่วยประทาน ความหวัง พลังพร ให้โอกาส พลิกฟื้น คืนสู่หล้า ดุจน้ำฟ้า พฤกษ์ไพร ในสิงขร มอบความรัก พักใจ ไม่คลายคลอน เอื้ออาทร ห่วงใย ในทุกยาม อย่าลงโทษ โกรธตัวเรา ไม่เข้าท่า ใครจะว่า อย่างไร ควรไต่ถาม คุณค่าคน สวยสด และงดงาม อย่าปล่อยตาม เวลา ต้องอาลัย กระดาษนี้ ที่ให้ ไม่กล้าทิ้ง เพราะเป็นสิ่ง บูชา น่าเลื่อมใส ด้วยรักแท้ แน่นอน เหนือกว่าใคร กระดาษใจ สื่อสัมพันธ์ ทุกวันวาร......ฯ
29 มีนาคม 2547 22:36 น. - comment id 238308
ได้ข้อคิดดีมากเลยค่ะ.. จะเก็บไว้เตือนใจ..ไม่มองว่าตัวเอง..ไร้ค่าอีก.. ^_^
29 มีนาคม 2547 22:47 น. - comment id 238316
กระดาษจะมีค่าก็ต่อเมื่อเป็นสีขาวสะอาดพร้อมที่จะถูกใช้ ขอเพียงเราได้ใช้มัน ถึงแม้ว่าเราจะเขียนบทกวีชั้นเยี่ยมลงไป หรืด วาดรูปแต้มสีสันลงไป มันก็กลายเป็นเพียงแค่วัศดุเหลือใช้ ที่นับวันจะเสื่อมสภาพลงไปไร้ผู้ใยดีในที่สุดก็ต้องถูกทิ้งไป
30 มีนาคม 2547 00:35 น. - comment id 238393
กระดาษอย่าคิดว่าไม่สำคัญ รูปละเวงอาถรรพณ์ทำหลงใหล สีดาวาดทศกรรณรูปยักษ์ร้าย ถึงกับต้องลุยไฟพิสูจน์ตัว..... อิอิ ถ้าได้รูปสักใบก็ดีเหมือนกันอาจจะหลงใหลเหมือนอภัยมณี อิอิ
30 มีนาคม 2547 00:39 น. - comment id 238397
เปลี่ยนจากกระดาษเป็นอย่างอื่นได้ก๋า...ราชิกาเอ่ย..5555555
30 มีนาคม 2547 00:41 น. - comment id 238399
ใช่ครับหากเปิดใจให้กว้าง ........................................ เปิดใจให้กว้างเราจะได้มีสุขใจมีแต่ทุกข์เป็นใจคับใจแคบ...ผมฟังนะไม่รู้คุณราชิกาเคยฟังป่าวของพี่แอ๊ด
30 มีนาคม 2547 01:51 น. - comment id 238451
คุณค่าของกระดาษ..คุณค่าของสิ่งที่ใช้เขียน และคุณค่าของสิ่งที่เขียน... บางที่มีความต่างมาก..เหมือนชีวิตของคนที่ต่างกัน..ประดุจนกเพียรบินให้ถึงขอบฟ้า เพราะอยู่ใกล้แค่ตา..แต่ไร้เรี่ยวแรงบินถึง... แวะมาชมงานเขียนที่มีคุณค่าเสมอ..สวัสดีครับ..
30 มีนาคม 2547 06:27 น. - comment id 238483
ถึงใครดู มีค่า อันน้อยนิด แต่ใกล้ชิดฉันมีค่ามหาศาล ด้วยความนัยสื่อไว้มโหฬาร เก็บความหวาน บันทึก ลึกเข้าทรวง
30 มีนาคม 2547 06:59 น. - comment id 238488
....กระดาษน้อยกลอยใจแม้ใช้แล้ว ....มาวางแพร้วเป็นบทเรียนมิใช่หรือ ....โลกวิชาชื่อผู้กล้าคารวะคือ ...สุนทรซื่อศรีปราชญ์รามเดินดง ...อีกกลิ่นสีกาวแป้งแจ้งอยู่ชัด ...พู่กันปัดปาดวาดไปลุ่มไหลหลง ....ลำนำรักหุ่นจารึกภาพยังคง ....นัยซื่อตรงจงรักลึกผนึกทรวง
30 มีนาคม 2547 07:41 น. - comment id 238494
เป็นความคิดที่ดีมากเลยครับ
30 มีนาคม 2547 10:11 น. - comment id 238534
^__^ เข้าใจเขียนนะคะ
30 มีนาคม 2547 13:27 น. - comment id 238619
เขียนมีความหมายดีมากนิ อ่านแล้วชื่นใจนิ
30 มีนาคม 2547 13:34 น. - comment id 238627
อาจจะมีมุมมองไม่ตรงกับคนอื่นนัก กระดาษขาว บางทีมีรอยจุดดำ .. แต่ก็ไม่ใช่ว่ากระดาษขาวนั้นจะไร้ประโยชน์ควรขยำทิ้ง ความจริงแล้วพื้นที่ส่วนที่ไม่เปรอะเปื้อนก็ยังมีอยู่ ยังคงวาดความงดงามลงบนกระดาษนั้นได้ ค่ะ
30 มีนาคม 2547 15:01 น. - comment id 238680
กระดาษใจ...สื่อความหมายให้ได้คิด ถึงชีวิตผ่านมาไม่เข้มแข็ง คอยซ้ำเติมชีวิตให้หมดแรง วันนี้แจ้ง..เข้าใจ...ในตัวตน... ***---*** แต่งกลอนได้เพราะจังเลยจ้าๆๆๆ...
30 มีนาคม 2547 15:02 น. - comment id 238683
กระดาษใจซึมซับกับหมึกสวย มากเลยด้วยคุณค่าน่าพิสมัย ขอชื่นชมจากจิตสนิทใน ถึงกระดาษของใจช่างสวยงาม *-*กลอนไพเราะ และให้แง่คิดดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ มาชื่นชมผลงานนะค่ะ*-*
30 มีนาคม 2547 15:02 น. - comment id 238684
กระดาษใจ...สื่อความหมายให้ได้คิด ถึงชีวิตผ่านมาไม่เข้มแข็ง คอยซ้ำเติมชีวิตให้หมดแรง วันนี้แจ้ง..เข้าใจ...ในตัวตน... ***---*** แต่งกลอนได้เพราะจังเลยจ้าๆๆๆ...
30 มีนาคม 2547 15:04 น. - comment id 238685
กระดาษใจ...สื่อความหมายให้ได้คิด ถึงชีวิตผ่านมาไม่เข้มแข็ง คอยซ้ำเติมชีวิตให้หมดแรง วันนี้แจ้ง..เข้าใจ...ในตัวตน... ***---*** แต่งกลอนได้เพราะจังเลยจ้าๆๆๆ...
30 มีนาคม 2547 18:40 น. - comment id 238795
มาซึมซับกลอนงาม ความหมายงาม
30 มีนาคม 2547 22:47 น. - comment id 238918
ต้องกลับเข้ามาอีกหน ให้สงสัยนักตัวเองได้ตั้งข้อแม้ไว้ในกลอน กำลังใจ...ให้เธอ แต่พออ่านกลอน ข้อแม้ของหัวใจ ของเรากลับไม่เข้าใจถามว่าจะแจกการ์ดเมื่อไร อย่างนี้จะตอบยังไงดีล่ะ อิอิ
6 เมษายน 2547 19:32 น. - comment id 242432
***...คุณผู้หญิงสีม่วง...*** ชีวิตของเรามีค่านะคะ...จงมองคุณค่า..ของตัวเราให้เห็นก่อน...แล้วเราถึงจะมองเห็นคุณค่า...ของผู้อื่นได้.... ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาทักทาย...
6 เมษายน 2547 19:40 น. - comment id 242434
***...คุณมังกรนิทรา...*** เป็นอีกมุมมองหนึ่งค่ะ...แม้นกระดาษนั้นจะไร้ค่า...เป็นวัสดุที่ใช้แล้ว....หากเรานำกระดาษนั้น...ไปรีไซเคิล...ก็จะได้กระดาษแผ่นใหม่..หรือ..วัสดุชิ้นใหม่เกิดขึ้น....ในแนวคิดของราชิกา....กระดาษยังไม่ไร้ค่า...นะคะ... ขอบคุณมากค่ะในข้อคิดเห็นที่มีประโยชน์ค่ะ..
6 เมษายน 2547 19:51 น. - comment id 242436
***...คุณฤกษ์...*** กระดาษไม่เคยไร้ค่า เพียงว่าจะมองมุมไหน ทุกข์สุขนั้นหรือคือใจ เดินไปในทางสายกลาง....ฯ ขอบคุณมากค่ะที่ร่วมแสดงความคิดเห็น...และเข้ามาถึง 2 ครั้ง...ขอตอบพร้อมกันนะคะ...ข้อแม้ของหัวใจ..เป็นบทกลอนที่เพราะมากค่ะ...เข้าใจค่ะ???....
6 เมษายน 2547 19:59 น. - comment id 242441
***...คุณผู้เฒ่า...*** หากเรามองให้เห็นค่า..ในทุกสิ่งที่อยู่รอบตัวเรา...ย่อมจะทำให้เรามีความสุข...เวลา..เป็นสิ่งที่มีค่า...หากเราใช้เวลา..ที่เหลืออยู่นี้....ให้มีคุณค่ามากที่สุด...สำหรับ..ตนเอง...ครอบครัว...สังคม...และประเทศชาติ...คงเป็นสิ่งที่มีค่ามากมาย...... ในความแตกต่าง..ยังมีความเหมือนแฝงอยู่...นะคะ...คราใดที่หมดเรี่ยวแรง...กำลังใจ..จากคนรอบข้างจะช่วยเราค่ะ....
10 เมษายน 2547 18:58 น. - comment id 244845
***...คุณโกโรโกโส...***จะเปลี่ยนเป็นอะไรดีคะ...คิดไม่ออกอ่ะ...แล้วบอกมาใหม่ก็แล้วกันนะคะ.... ***....คุณวิจิตร..*** ชอบฟังเพลงคุณแอ๊ดเช่นกันค่ะ..การเปิดใจให้กว้าง..จะทำให้เราได้ค้นพบตัวเอง..และพัฒนาตัวเองได้ค่ะ...
10 เมษายน 2547 19:04 น. - comment id 244848
***...คุณชัยชนะ...*** แม้นใครเห็นว่าเป็นเช่นกระดาษ หมึกที่วาดจากใจให้ห่วงหา แม้อยู่ไกลสายใยยังตรึงตรา ให้น้องยาได้มีสุขทุกคืนวัน.....ฯ สบายดีมั้ยคะ...น้องชัย...เงียบหายไปนะคะ..รออ่านบทกลอน..ของน้องอยู่นะคะ...
10 เมษายน 2547 19:09 น. - comment id 244852
***...คุณอาภาภัส...*** กระดาษนี้พี่ให้ด้วยใจรัก พร้อมใจภักดิ์ครองคู่อยู่เป็นสอง เก็บดวงใจฝันใฝ่ใจมั่นปอง เฝ้าประคองนวลนางกลางฤทัย.....ฯ ขอบคุณมากค่ะที่มาทักทายกัน...
10 เมษายน 2547 19:16 น. - comment id 244856
***...คุณผลิใบจากวัยกล้า...*** ขอบคุณมากนะคะ.. ***...คุณตฤณ...*** ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาทักทาย... ***...คุณน้ำ...**** ขอบคุณเพื่อนเก่าที่แสนดีมากจ๊ะ....
10 เมษายน 2547 19:24 น. - comment id 244861
***...คุณอัลมิตรา...*** คิดเช่นเดียวกับราชิกา..เลยค่ะ..หากเรามองเห็นความดีของคนอื่นบ้าง...โดยไม่มองจุดดำเพียงอย่างเดียว...สังคมเราก็จะอยู่อย่างเป็นสุข....ชื่นชมคุณอิม..มากค่ะ...ยังติดตามผลงานตลอด...ถึงแม้ว่าจะไม่ได้โพสต์ก็ตาม....คิดถึงนะคะ.... ***....คุณแทนคุณแทนไท...*** มอบให้ด้วยใจนะคะ....จากใจ...ถึงใจ....ขอบคุณมากค่ะ...
10 เมษายน 2547 19:31 น. - comment id 244866
***...คุณNamsai...*** กระดาษใจแทนตัวไม่มัวคิด ถึงชีวิตที่ผ่านมาคราโศกศํลย์ เกิดเป็นคนทนไปไม่จาบัลย์ มุ่งฝ่าฟันสู่ความหวังที่ตั้งใจ.....ฯ ขอบคุณน้องมากค่ะที่เข้ามาแจมด้วย...บทกลอนน่ารักนะคะ...
10 เมษายน 2547 19:42 น. - comment id 244871
***...คุณผู้หญิงไร้เงา...*** กระดาษใจแผ่นนี้ให้ที่รัก ซึ้งสลักดวงจิตคิดห่วงหา เขียนด้วยใจใฝ่ฝันวันเวลา ให้แก้วตามีความสุขในทุกคืน....ฯ ขอบคุรมากจ๊ะ...น้องตูน..คิดถึงน้องนะคะ..