ฉันเป็นเพียงคนไร้ค่า ท่ามกลางดารา ... ไร้ใครมองเห็น อยู่กลางตะวัน ... ร้อนรุ่มไม่เว้น หวังสายลมเย็น ... พัดมาผ่อนคลาย ฉันยืนอยู่ที่ตรงนี้ ยืนอยู่ ณ ที่ ... ที่ไร้ความหมาย ท่ามกลางผู้คน ... ฉันสับสน ... เดียวดาย ความเงียบงันอันโหดร้าย ... ทำใจให้ชา หันมาคุยกับฉันบ้าง มาปลดอ้างว้าง ... ปลอบใจอ่อนล้า มายืนใกล้ๆ ... ใช้ใจเช็ดน้ำตา ใครก็ได้ ... โปรดรู้ว่า ฉันเสียใจ เพียงใครสักคนหนึ่ง คนซึ่งไม่ใจร้าย ไม่เดินเข้ามา ... แล้วจากไป เป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม ... มาเข้าใจฉันที ฉันทำอะไรผิด หรือผิดที่ตัวตน ... ฉันคนนี้ ผิดที่จิตวิญญาณที่ฉันมี หรือฉันอยู่ผิดที่ ... ผิดเวลา ให้คำตอบฉันที อย่าปล่อยให้คนนี้ๆ ... กลายเป็นบ้า อย่าให้ความเหงา ... ทำร้ายเวลา ให้ฉันได้รู้ว่า ... เพราะอะไร ... ...
Completely 29 มี.ค. 2547 13:22 น. - ID 49794 
659
9
0
29 มีนาคม 2547 14:54 น. - comment id 238050
จริงๆๆๆๆ (ล้อเล่นนะจ๊ะ) คิคิ
29 มีนาคม 2547 16:09 น. - comment id 238088
ฉานผิดเองจ้า
29 มีนาคม 2547 18:20 น. - comment id 238157
อยู่ที่ความรู้สึกของตัวเอง อาจลอยเคว้งเมื่อเหงาหงอย อ้างว้างเดียวดายเลื่อนลอย รอคอยแค่คำว่าสำคัญ..ในใจ. สิ่งที่เราควรทำ ต้องคิดต้องย้ำ..เราทำให้ได้ ทำให้ตัวเองมีค่า..มากกว่าวันที่ผ่านไป และถึงวันนั้นเธอจะเข้าใจ..ว่าไม่มีอะไรสำคัญไปมากกว่าตัวเธอ..*-* ให้กำลังใจนะครับ *-*
29 มีนาคม 2547 18:21 น. - comment id 238159
อยู่ที่ความรู้สึกของตัวเอง อาจลอยเคว้งเมื่อเหงาหงอย อ้างว้างเดียวดายเลื่อนลอย รอคอยแค่คำว่าสำคัญ..ในใจ. สิ่งที่เราควรทำ ต้องคิดต้องย้ำ..เราทำให้ได้ ทำให้ตัวเองมีค่า..มากกว่าวันที่ผ่านไป และถึงวันนั้นเธอจะเข้าใจ..ว่าไม่มีอะไรสำคัญไปมากกว่าตัวเธอ..*-* ให้กำลังใจนะครับ *-*
29 มีนาคม 2547 23:13 น. - comment id 238328
ทำไมเศร้าจังเลยล่ะคะ
29 มีนาคม 2547 23:31 น. - comment id 238349
เธอใจร้าย ไม่รักและไม่ลา เธอหนีหน้าหายไป รู้ไหมใครคิดถึง เธอรู้ไหมคนคนนี้นั้นยังซึ้ง กับคืนวันที่ฉันนั้นได้ใกล้เธอ......
30 มีนาคม 2547 00:33 น. - comment id 238391
ฉันทำผิดอะไรหรือคนดี เธอถึงมาเปลี่ยนวิถีนี้จากฉัน เคยบอกรักมาบอกลาลาจากกัน ตัดสัมพันธ์สิ้นไร้ในไมตรี *-*กลอนแต่งได้ดีนะค่ะ*-*
30 มีนาคม 2547 00:44 น. - comment id 238404
ทำไมเศร้าจัง เด๊วไปยืนข้างๆนะ
30 มีนาคม 2547 00:58 น. - comment id 238418
เศร้าค่ะ ... เรารู้สึกว่า ทำไมคนที่เคยยืนข้างๆเรา เพื่อนๆที่เราเคยนั่งคุย เล่าเรื่องนู้นนี่ให้ฟัง ... วันนี้ทำไมถึงหายไปหมด ... หมดจริงๆค่ะ รู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวเลย เหมือนไม่มีใครต้องการเรา ... ... ตอนที่เขียนกลอนบทนี้ เพิ่งเจอกับเรื่องที่ทำให้กดดัน และเสียใจมาค่ะ เขียนเสร็จภายใน 5 นาทีเลย ... ... เศร้าจริงๆ
30 มีนาคม 2547 10:09 น. - comment id 238531
พบเพื่อจากนะคะ อิอิ กลอนไพเราะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
