ด้วยหัวใจใสซื่อถือบริสุทธ์ เป็นมนุษย์สุดยากหยั่งตั้งใจเห็น สิ่งต่างต่างที่โลกสร้างร่างให้เป็น ไม่ว่างเว้นในทุกที่ที่ชีวี หลายคำถามตามความคิดจากจิตใจ เหมือนว่าไม่สิ้นสุดหยุดเสียนี่ มันสับวนวนวกไปไม่สมประดี หาวิธีที่จะรู้อยู่ไม่คลาย แต่ในจิตติดคำถามอยู่สิ่งหนึ่ง เฝ้ารำพึงถึงเหตุผลค้นจุดหมาย ในชีวิตลิตไปไม่วางวาย สิ่งทั้งหลายแปรเปลี่ยนไปตามกาล อยากจะถามว่า เราเกิดมาทำไม? เพื่ออะไร ในหลายสิ่งยิ่งประสาน ไม่เข้าใจในเหตุผลค้นดวงมาลย์ ใครคิดอ่านขานให้เราได้เกิดมา หนึ่งคำถามพยายามจะตามค้น ปรารถนาหาเหตุผลค้นปัญหา เฝ้าเรียบเรียงความคิดพิจารณา เพียงหวังว่าหาคำตอบที่ชอบใจ เราเกิดมาเพื่อสุขหรือทุกข์ไหม เราเกิดมาเพื่อความดีจริงหรือไม่ เราเกิดมาเพื่อสร้างสรรค์หรืออย่างไร เราเกิดมาเพื่ออะไรทำไมกัน ใครรู้หนอขอคำตอบให้จริงแท้ จะได้รู้จริงแน่แก่ตัวฉัน เฝ้าขบคิดหาคำตอบอยู่ทุกวัน ความจริงนั้นเป็นเช่นไรให้รู้ความ
29 มีนาคม 2547 16:24 น. - comment id 238095
อยากรู้เหมือนกันครับ
29 มีนาคม 2547 18:21 น. - comment id 238158
คงเกิดมาเมื่อทดแทนมั๊งครับ ทดแทนสิ่งที่หายไป.. มามั่วงั้นล่ะครับ..แต่กลอนเพราะมากนะครับ *-*
30 มีนาคม 2547 00:30 น. - comment id 238390
เราเกิดมาเพื่อชดใช้ผลกรรม ที่เราเคยกระทำแต่ปางก่อน จึงชาตินี้เกิดมาเพื่อร้าวรอน เพื่อลบกรรมชาติปางก่อนที่มีมา *-*มีคนมักจะพูดอย่างนี้กับคนที่ทุกข์โศกเสมอเวลาจะปลอบใจใคร ผู้หญิงไร้เงาเคยคิดว่าน่าจะใช่มั้งค่ะ คนตายคือคนที่หมดกรรม ส่วนคนอยู่ก็ยังมีกรรมอยู่นะค่ะ อิอิ (กลอนแต่งได้ดีนะค่ะ)*-*
30 มีนาคม 2547 06:45 น. - comment id 238487
เราเกิดมา เพื่อบำเพ็ญ บารมี ต่อชีวี ของเราไป ในภายหน้า อย่าลงตน ค้นเจอหลัก ทางมรรคา เพียรนำพา หนทางชอบ ประกอบธรรม
12 เมษายน 2547 21:50 น. - comment id 246131
เราเกิด..มาทำไม เพื่อชดใช้ผลแห่งกรรม สิ่งใด..ที่เคยทำ จะน้อมนำให้พบพา ชดใช้..ให้หมดสิ้น ทั้งกายินไม่ห่วงหา ใจสุข..ในทุกครา มีเมตตาในจิตใจ ดวงตา..แสงแห่งธรรม จะน้อมนำให้ก้าวไกล มุ่งสู่..นภาลัย อสงขัย..สุญญตา.....ฯ ทุกชีวิตเกิดมาเพื่อใช้กรรม..จงสร้างสมคุณความดีไว้..ในขณะที่มีชีวิต..และปฎิบัติธรรม...เราจะค้นพบ..แสงสว่างของชีวิต...ด้วยจิตเรา...