คู่แท้ที่ไม่ใช่คนรัก

เสือยิ้มมุมปาก

เกือบ 2 ปีแล้วนะที่เราได้รู้จักกัน .... โกเวดดีกับปรางมาก ไม่เคยนึกมาก่อนเหมือนกันว่าเด็กกะโปโลอย่างปรางจะมีคนคอยห่วงใยสนใจในความรู้สึกเหมือนกัน .... แม้ว่ารักของเราอาจจะแปลกประหลีไปบ้าง คงไม่เป็นไรนะ จะเรียกอะไรดีล่ะ กิ๊กก็ไม่ใช่ แฟนก็ไม่ใช่ ... พี่และน้อง เพื่อนและเพื่อน เข้าท่ากว่ามั้ย เพื่อนๆปรางก็ชอบถามนะว่า แกกับโกเวดเป็นอะไรกัน ปรางก็จะตอบไปด้วยความมั่นใจว่า ผู้ซึ่งส่งความหวังและพลังใจให้กันได้ตลอด .....
        ผู้ซึ่งส่งความหวังและพลังใจให้กันได้ตลอด  
   ------------------------------------------- ตอนนี้โกเวดก็จบม.6 แล้ว ปรางกำลังจะขึ้นม.4 ใจหายเหมือนกัน ที่เมื่อรู้ว่าทุกๆเช้าตอนมาโรงเรียนจะไม่ได้ยินเสียงร้องแรกที่ก้องกังวาน โกเวด หวัดดีค่ะ  หรือ ปรางเมื่อวานทำไมไม่โทรมา โกรธอะไรพี่รึปล่าว .....  พรุ่งนี้สอบอาร์ทใช่มั้ย ให้พี่ไปช่วยนะ   ------- และมีวันนึงที่เรารู้สึกโมโหโกรธาหน้าขึ้นเลือด ก็มีผู้หญิงคนนึงเอาเบอร์โทร.เขามาให้โกเวดแล้วบอกว่าโทรกลับด้วยนะ เขาคนนั้นอยู่ห้องเดียวกับโกเวดตอนม.5 แต่เราก็ไม่มายด์หรอก คิดซะว่า คงไม่ใช่คู่แท้ หมายถึงตัวเรากับโกเวด ..... เครียดเหมือนกันนะ วันนั้นน่ะ เราเข้าห้องน้ำปวดท้องเบาที่โรงเรียน เข้าไปเห็นที่ผนังข้างกระจกมีคนเขียนข้อความถากถางว่า Eปราง อย่าอาดพี่เวดมาก ระวังไว้ให้ดี วันนั้นปรางก็ตกใจเหมือนกันว่า เอ๊ะแล้วโกเวดนี้มันมีเจ้าของแล้วหรือ เห็นปั้มหัวไว้ในห้องน้ำ แล้วเราก็ไปบอกโกเวด เจ๊แกก็ปลอบใจบอกว่าไม่เป็นไร ไม่มีใครมายุ่งกับโกเลย .... ที่นี่มีปรางคนเดียว จริงอยู่ก่อนหน้าจะเจอปรางแฟนโกเวดอยู่ข้างบ้าน....เขาทิ้งโกแล้ว .... ปรางช่วยโกหน่อยสิ ช่วยให้โกลืมเขา........แต่ตอนนี้โกดีใจที่มีปรางนะ แล้วเราก็คุยกันไปตามประสาเรื่อยไป... (ติดตามตอนต่อไป)