เหนื่อยนัก..........ขอพักก่อน

doctorchira


  
                                           
      ลมระริ้วพริ้วผ่านกายให้สยบ
จิตสงบไร้สำเนียงเสียงสับสน
  เหนื่อยนักหนากับสังคมอลวล
      เหมือนวังวนรุมรัดเร้าให้เข้าไป
            ช่างโดดเดี่ยวเดียวดายไร้คุ่คิด
     จะผ่อนจิตจะพักกายได้ตรงไหน
วันทุกวันก็เหมือนกันต่างอย่างไร
     ในเมื่อใจยังเหนื่อยล้าไม่ต่างกัน
         คิดประหวัดผูกใจจ่อแต่ก่อกิจ
   พรหมลิขิตกำหนดให้ไร้ความฝัน
ต้องสานต่อก่อกอบกิจที่ผูกพัน
 ที่อนันต์มาถาถมทนทรมาน
        สุดเหน็ดเหนื่อยหน่ายล้าใจข้าเอ๋ย
              มันไม่เคยจะผ่อนคลายให้หรรษา
          คนอื่นเขายิ้มหัวสุขอุรา
แต่ตัวข้ายิ้มเพียงหน้าแต่ใจตรม
  				
comments powered by Disqus
  • ผ่านมา

    25 มีนาคม 2547 23:47 น. - comment id 237057

    ...เหนื่อยจริงหรือเปล่า
    แล้วเงาที่ตามไปไหน
    กลับมาหาเงาแล้ว..เข้าใจ
    ก็พร้อมจากไปทันที..
    
    ..ลาก่อน
    คงไม่ได้ย้อนมาที่นี่
    จากไปด้วยความเข้าใจอันดี
    จบเสียที..ขอให้โชคดีตลอดไป
    
    
  • แม่จิตร

    25 มีนาคม 2547 23:51 น. - comment id 237063

    ขอต้อนรับการกลับมาอีกครั้งนะ
    
    หายไปนานเลยนะ ตั้งนาน และ นานโคตร อ่ะ 
    ขอโทษนะที่ใช้คำหยาบอ่ะครับ 
    
       ลีลาการเขียนสุดยอดเหมือนเดิม
  • ซอมพลอ

    26 มีนาคม 2547 03:02 น. - comment id 237118

    ..สวัสดีค่ะ..
    
    ..ลมระริ้วพริ้วไหว..ใยใจหมอง.
    สิ่งที่ตรองที่เห็น..เป็นแค่ฝัน.
    กำลังใจ.มุ่งหมาย.ทักทายกัน..
    ขอพบวัน..แสนสุข..ทุกข์มลาย.......นะคะ
    
    ..~-~..
    
    
    
  • พุดพัดชา

    26 มีนาคม 2547 09:11 น. - comment id 237136

    มีดอกไม้ชายคาในร่มรัก
    มาลัยภักดิ์หอมกรุ่นวางเคียงหมอน
    มีอ้อมตักอุ่นอุ่นให้หนุนนอน
    มีคำอ้อนมีน้ำใจที่ใสค่า
    
    เปลือกภายนอกดำรงร่างทำหน้าที่
    เนื้อใจดีบ้านภายในใจหอมกว่า
    เกิดมาแล้วในร่มพุทธฉัตรชีวา
    อย่าเหว่ว้า..ใครคนนี้ยินดีรอ..
    
    รอให้กลับมาพักผ่อนอนนับดาวมิหนาวใจในชานเรือนไทยที่มีดอกไม้หอมๆ
    มีดวงใจน้องพี่แสนดีแสนรักรอประโลมใจ
    แล้วใยหายหน้าไป..
    ดีใจที่กลับมาแบบล้าใจ..ค่ะ
    ราวกับว่ามาแวะขอเติมน้ำใจที่ปั๊มเรือนไทยแห่งนี้เลยค่ะ
    คิดถึงเสมอ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    26 มีนาคม 2547 16:16 น. - comment id 237307

    อ่อนล้าใช่ไหมในวันนี้
    เธอคนดีของฉัน
    อ่อนล้าหมดแรงกำลัง
    เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ
    
    สู้นะลุกขึ้นเถอะ
    ถ้าเธอจะเจอะเจอกับปัญหา
    เธอรู้ไหมอุปสรรคนานา
    เธอไม่เคยต้องฟันฝ่าลำพัง
    
    เธอยังมีฉันอยู่
    และพร้อมจะต่อสู้ต่อไปไม่หยุดยั้ง
    ขอเพียงเรามีกัน
    อุปสรรคไม่สำคัญเชื่อฉันเธอ
    
    *-*กลอนไพเราะดีค่ะ แต่เศร้าจัง เอาเป็นว่ามาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
  • อัลมิตรา

    10 เมษายน 2547 11:51 น. - comment id 244618

    พักมาสิบกว่าวันแล้วนะคะ .. อย่าอู้ค่ะ ตื่นๆๆๆๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน