ร้าวไหว.. ลุ่มหลง ..อ่อนล้า ระแวง ..ปวดปร่า ..พร่าไหล น้ำตา ..นองหน้า ..ปวดใจ รักใย ..หวลหัก ..กล้ำกลืน ปันใจ ..ใครหรอ ..คนทำ รักหรือ ..กลับคำ ..สุดฝืน เขาใคร ..ใจไร้ ..จุดยืน ดาษดื่น ..ถ้อยช้ำ ..คำลวง แก้ต่าง ..ใจหนอ ..ใคร่รู้ เห็นอยู่ ..ตำตา ..หึงหวง นิสัย ..ใจคอ ..อ่อนทรวง รักหรือ ..ร้าวร่วง ..หรือไร เลือกเขา ..เลือกใคร ..เลือกมา ยอมไหม ..มีค่า ..ตัวเลือก คล้ายดั่ง ..รินน้ำ ..ลงเหยือก ล้นแล้ว ..แต่เปลือก ..เปราะบาง พอแล้ว ..พอนะ ..หัวใจ ขาดเขา ..อยู่ไม่ ..บาดหมาง เลิกได้ ..รักให้ ..จืดจาง แบบอย่าง ..กลับเป็น ..ตัวเอง
25 มีนาคม 2547 18:33 น. - comment id 236916
อ่านกลอนแล้วรู้สึกว่าคำกลอนที่แต่งธรรมดาเกินไปไม่ค่อยเล่นคำเท่าไหร่ แต่อ่านแล้วเข้าใจนะเพราะคำที่แต่งเป็นคำที่เราใช้อยู่ตลอด
26 มีนาคม 2547 10:39 น. - comment id 237153
เอ่อ พิมแต่งเล่น ๆ น่ะคะ แต่งแบบว่าเข้าใจ แต่งกลอนยากแก่การเข้าใจ มันไม่น่าอ่านน่ะคะ เราคิดคนละแบบ แต่ก็ขอบคุนที่มาแสดงความคิดเห็นค่ะ คงจะไม่ปรับปรุงเพราะไอ่ที่เปงอยู่น่ะ มันตัวเราค่ะ ^__^
26 มีนาคม 2547 13:08 น. - comment id 237239
อยากให้คุณใช้คำที่ทำให้ภาษาไม่วิบัติอ่ะคะ ไม่ได้ว่าอะไรนะคะ เพียงแต่เราเป็นคนไทยคนหนึ่ง ถึงกลอนจะเพราะเท่าไร แต่จะไม่เข้าถึงใจของคนอ่านเพราะภาษาน่ะค่ะ ^___^