ในวันที่ฟ้ามืดมัวทั่วทั้งฟ้า ท้องฟ้าหลั่งน้ำตาเป็นห่าสายฝนพายุร้าย โลกทั้งโลก ก็สับสน มืดมน วุ่นวาย วันร้ายร้าย ช่างมืดมัว ทั่วสกล อาจมีวันร้ายร้ายหลายวันที่ผ่านผัน แต่แล้วพลันพายุร้ายก็ผ่านพ้น แสงแดดแผดส่องท้องฟ้าใสทั้งสกล ดอกไม้บานล้นทั่วทุกหนช่างชื่นบาน ในชีวิตความเป็นจริง หลายวันที่ผันผ่านช่างร้าวฉาน อดทน เฝ้ารอ ขออย่าจมกับวันวาน ทุกข์ผ่าน สุขแทนที่......นี่ความจริง....
29 ตุลาคม 2544 20:31 น. - comment id 16589
เห็นด้วยจ้า อย่าจมอยู่กับความทุกข์ ขอเพียงมีกำลังใจสู้ ก็จะผ่านวันแห่งความทุกข์ไปได้ด้วยดี กลอนเพราะค่ะ
30 ตุลาคม 2544 07:15 น. - comment id 16648
งั้นจมอยู่กับความสุขดีก่า....มาจมด้วยกัน
30 ตุลาคม 2544 08:27 น. - comment id 16650
มีร้ายวันพรุ่งนี้ก็ต้องดี ฝนคงไม่ตกทุกวันหรอกครับ//กลอนเพราะครับ
30 ตุลาคม 2544 09:18 น. - comment id 16654
นิดเดียวนะคะ ในบทสุดท้าย/ในความเป็น จริง/ คำว่าจริงไม่สัมผัสกับคำที่สามของวรรคถัดไปค่ะถ้าเปลี่ยนวรรคสองเป็น/ในหลายสิ่งที่ผันผ่านช่างร้าวฉาน/เวลาอ่านก็จะรื่นค่ะแต่บทอื่นสัมผัสกันดีแล้วค่ะ dookoon เขียนกลอนยาวขึ้นดีค่ะ น่าอ่านจัง
30 ตุลาคม 2544 10:15 น. - comment id 16662
ขอบคุณนะ คะน้า ที่ช่วยแนะนำ เพิ่งมาหัดเขียนกลอนเป็นที่นี่แหละ สมัครเป็นศิษย์ คะน้า คนนะจ๊ะ