เราต้องยอมรับความจริง

ฉันเอง

เรื่องที่ฉันเขียนขึ้นมาเป็นความจริง
แต่เรื่องบางเรื่องของฉันกลับไม่ผ่าน
ทำไมเราไม่ยอมรับความเป็นจริงกันบ้าง
ฉันไม่ได้เขียนนิยายน้ำเน่านะ
บางทีฉันอาจจะเขียนไปกลัวว่าจะมีผลลบตามมา
แต่ฉันก็ไม่ได้เขียนเรื่องที่เกินความเป็นจริง
เพราะเวลาที่เราเจ็บป่วยหนักหนานั้น
ฉันไม่มีใครและฉันก็ชอบโครงการนี้ด้วย
เพราะว่าฉันไม่ได้ร่ำรวยอะไรเมื่อก่อนนี้
เวลาที่ฉันเป็นอะไรไปฉันก็ซื้อยามากินเอง
เพราะว่าฉันไม่มีเงินพอที่จะไปหาหมอ
ซึ่งคิดค่ายาแพงมากฉันเคยเจอมาแล้ว
ในตอนนั้นฉันทำประกันชีวิตไว้
ฉันเข้า รพ.เอกชนแห่งหนึ่ง
ฉันเข้าหกโมงเช้าออกหกโมงเย็น
ฉันเสียค่ารักษาไปหกพันกว่า
ในขณะที่ฉันเคลมค่าประกันได้ไม่ถึง
เขาคิดค่ายาฉันสองพันบาทต่อ100 เม็ด
หลังจากฉันกินยาหมดแล้วฉันไปซื้อเอง
ตามร้านขายยาปรากฎว่ายานั้นเม็ดละ 1 บาท
คุณลองคิดดูสิว่าเขาได้กำไรมากแค่ไหน
เวลาหมอเข้ามาเยี่ยมเขาก็ไม่ได้ทำอะไร
แค่ถามสองสามคำแล้วก็ออกไป
ฉันต้องเสียค่าหมอมาเยี่ยมอีกสองครั้ง
ที่ฉันต้องเข้าในครั้งนั้นเพราะความจำเป็น
แต่ในตอนนี้ฉันไม่เคยไปเยี่ยมเยือนอีกเลย
เพราะว่าฉันไม่มีเงินพอที่จะไปจ่ายค่ารักษา
ซึ่งเขาบวกค่าservice เอาไว้ด้วย
บางครั้งเราต้องยอมรับความเป็นจริง
ชีวิตคนเรามันไม่ได้มีด้านเดียว
มันมีทั้งบวกและทั้งลบและกลาง
ฉันรูดีว่าการเขียนในครั้งนั้นมันอาจจะ
มีผลกระทบตามมาแต่ฉันก็รอดมาได้
เพราะว่าโครงการนั้นไม่อย่างนั้น
ป่านนี้ฉันอาจจะไม่มีชีวิตอยู่เพื่อที่จะ
มาเขียนเรื่องราวต่างๆให้ฟังหรอก
บางครั้งคนเราควรจะเปิดใจให้กว้าง
ฉันไม่ได้ต้องการทำลายชื่อเสียงของใคร
เพราะว่าฉันไม่ได้เอ่ยชื่อสถานที่นั้นเลย
ถ้าคุณไม่เชื่อลองไปใช้บริการดูสิ
แล้วคุณจะรู้ว่ามันเป็นจริงอย่างที่ฉันบอก
ฉันยังไม่รู้เลยนะว่าบทความนี้จะผ่านหรือเปล่า
ขอให้คุณเปิดใจและยอมรับความเป็นจริง
เพราะว่ามันเป็นโลกแห่งความเป็นจริง
ฉันจะรอดูว่าบทความของฉันจะผ่านไหม