พุดขอฝาก..บทกวีนี้ แทนดวงดอกไม้ทุกดอกดวง ทั้งในราวเมืองและในราวป่า ที่หวานแสนหวาน ที่กำลังบานสะพรั่ง ตระการตา ที่พากันเริงร่ายฟายฟ้อน ออดอ้อนร่อนระบำรอรับเรียวแดดละออ แห่ง สายลมฤดูร้อน.. ทุกหัวระแหงนะคะ ขอให้ทุกดวงใจนอนหลับฝันดีค่ะ ********** ใกล้ค่ำแล้ว.. แสงเทียนและคบไฟในโคมไฟไม้ไผ่สานละเอียด ถูกจุดให้พรูพร่างสว่างวับ วูบไหว รับสายลมพัดระรินในยามค่ำ ริมฝั่งฝัน สายน้ำนิรันดร์.. ล้อแสงหิ่งห้อยและ ดวงดาริกาพรายพร่างนับพัน ที่กระพริบระยิบบนฟากฟ้า.. ดาวเดือน..หยาดยิ้มให้กับเรือนไทยหลังงาม โผล่พ้นดงไม้รำไรๆลอดเงาไม้ใหญ่เมืองร้อน ที่พากันอรชรไหวเอนในงามเงียบ คูน..ดอกพราวงามเหลืองพร่างกระจ่างใจในเงาราตรี ตะแบกม่วงควงดอกละมุนหมุนกลีบเกลียวบางเบาปลิดปลิว ละลิ่วลงพร่างพื้นพราวราวพรมลายดอกไม้..แสนงาม บัวหลวง*ราชินีแห่งไม้น้ำ* โผล่ชูช่อรอภมรเหนือบึง..ริมน้ำ แทรกหวานหว่านกอละออละอ่อนในสวนสวย ไหวเอน..รับสายลมพร่างพรม และ.. ในท่ามกลางราตรีอันเงียบงาม เยียบเย็นด้วยดวงดอกน้ำค้าง ดายเดียว กับปาริชาติส้มแดงแฝงในเงามืด..หม่น *คุณ* ก็โผล่มาทายทัก..*หวัน*ถึงชานเรือน ในงามนวล แสงเทียนวับแวมเคล้าแสงดาวพราวพร่างฟ้า กับเสียงจั๊กจั่นเรไร ที่ราวกับดนตรีธรรมชาติกำลังกรีดกริ่งประสานก้องร้องระงม กับลมรำเพยพรายให้หอมนวลลำดวนดง.. อวลสายลมอบร่ำมาคลึงเคล้าคลอ มวลละออดวงดอกไม้ร่ายฟ้อน ออดอ้อนระบำเริงร่ากับพราวพระจันทร์นวล. *อัศวิน*คือชื่อคุณ.. ที่ไม่มีม้าขาวควบมากับดาบเงินวะวาววับ หากมีเพียงนัยน์ตาระยับสีเงินคมปลาบ สะท้อนแสงดาว พราวราวจะเชือดเฉือนฤทัยหวัน ให้หวั่นหวั่นหวามหวามหวิวหวิว แทบปลิดปลิว ละลิ่วไปตามแรงลมรัก ลมแห่งความคิดถึงคะนึงหาโหยหามานานปี *อัศวิน* ผู้..กล้ากลับมาสิ้นแรง ในอ้อมแขนอ้อมกอดอ้อมใจหวันแล้วหรือนี่ ราวมีปาฏิหารย์แห่งรักที่ หวัน เฝ้าพร่ำภาวนา ไม่น่าเชื่อเลย.. คุณทรุดตัวลงนอนนอกชาน.. แล้วหลับตานิ่งราวทิ้งโลกภายนอกสับสน. ค่อยๆดึงหวันลงนอนเคียงข้าง ให้หวันหนุนแขนคร้ามแดดแข็งแรง.. แล้วก็..เล่า เล่า เล่าเรื่องราวทุกสิ่ง ที่ผ่านมา ทุกนาทีที่โหยหาเหว่ว้า ยามเดินทางไกลดายเดียว อย่างเปลี่ยวเหงาในหล้าโลกนี้ ที่..มีเพียงหวันตามติดสนิทแนบเนาใจไปทุกหนแห่ง และเพียงพยายามไม่ติดต่อ รอให้คืนวันบ่มหอมงอมคิดถึง ให้มากล้น..ซึมซึ้งเศร้าเฝ้ารอจนกว่า.. จะถึงวันที่ใจดวงร้าวได้เติมเต็ม..ให้อิ่มเอม..เฉกเช่นคืนนี้ และ... ด้วยแรงรัก แรงใจคุณตะแคงโอบตระกองกอดหวัน และใช้ไหล่อันอบอุ่นให้หวันหนุนนอนแทนหมอน..นิ่มนวล ให้หัวใจสองดวง..ที่ห่วงหากัน ค่อยค่อยเคลื่อนกาย..หลอมละลายร่าง และจิตวิญญาณสมานสนิทแนบชิดเป็นหนึ่งเดียว.. หัวใจที่กำลังระริกล้ำดำดื่มชื่นทรวงด้วยแรงรักรสจูบดื่มด่ำ ละเมียด ละไมจากใจดวงดีดวงงามที่โหยหาร้าวรานมานานวัน รสจูบที่มีทั้งหวานเศร้าในมนต์เสน่หา และราวกับว่าจะมิมีวันอิ่มเต็มทั้งราตรี..ชั่วชีวีชีวา. *คุณ*เล่าถึงเมืองบนเทือกเขาสูงสวยด้วยสายหมอกตลอดปี เมืองที่ต้องขับรถเหว่ว้า เพียงเพื่อหาชาสักแก้วดื่มให้ลืมรู้สึกดายเดียว เปลี่ยวเหงา อย่างคนพลัดพรากจากบ้านเกิดเมืองนอนมาไกลแสน ที่ขอเพียงแค่หวังให้คืนค่ำอันเหน็บหนาว ได้หมดหมดไป มิพักไหวครวญคะนึงหา.. แม้นอันตรายแค่ไหนใจก็มินึกหวั่นกลัว... . นานหลายปี ด้วยภาระหน้าที่ เพื่อประเทศชาติ เพื่อประกาศความงามความดี ของแผ่นดินธรรมแผ่นดินทองของคนไทย ที่มีจิตวิญญาณ*ไท*มิใช่ทาสผ่านกาลเวลามานานนับ ประกาศความงามระยับดิบเดิม ของวัฒนธรรมอันเรืองรุ่งในสายเลือดไทย ผู้ละมุนใจมีจิตวิญญาณเสรี มีศิลปในหัวใจในเลือดเนื้อมาแต่โบราณกาล ว่าเรา..คือ..ไท..มิใช่ทาส.. และตราบชั่วลูกหลานหากยังรู้รักสามัคคี พร้อมพลีปกป้องชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ อันเป็นที่เคารพรักสูงสุดบูชา เทิดไว้เหนือเกล้ากระหม่อมชาวไทยทุกดวง หวัน..กอดคุณแนบแน่นด้วยแรงซึ้งใจภูมิใจปลื้มใจ ในหัวใจลูกผู้ชายหัวใจทรนงคงมั่น ที่หวันแสนรักแสนผูกพันมายาวนานที่ช่างแสนหอมหวานในรู้สึก ที่ล้ำลึกยากยิ่งนักใครจะหยั่งถึงก้นบึ้งแห่งมหัศจรรย์รักนี้. . เพราะเพียง... คนคนหนึ่งเกิดมาเพื่อคนคนหนึ่ง และจะตรึงตรา เป็นปรารถนาในดวงจิตสถิตไปเป็นนิรันดร์ เป็นงามขวัญงามใจส่องสว่างนำทางใจตราบสิ้นลม.. ************** บันดาลใจ..จาก ลูกผู้ชายในดวงใจสองคน หนึ่งนั้นเป็นนักการทูตนักเขียน ที่พุดพัดชารักงานงามดั่งชีวิตตามติดมานานหลายปีนัก แต่ยังมิอาจมีวาสนาจะรู้จัก..ทายทักใจ..อย่างหวันหวัง.. และ.. อีกหนึ่ง*นามจริง*อัศวิน*รูปงามและมีผิวสีทองแดงคร้ามแดด ที่พุดพัดชาได้พบรู้จักในโลกแห่งความจริง และคิดทึกทักนำเขาเข้ามาสวมบท ในจินตนาการงานงามหลายเรื่อง ให้ผู้อ่านประเทืองฝันประทับใจ เป็นพระเอกในใจในฝันตลอดมา ราตรีที่ผ่านมา..เขาโผล่มาให้พุดร่ายบทกวีหวานให้ฟัง และพุดแสนซึ้งจัง..ที่เขาบอกว่า *เขาก็หลงรักพงไพร*เช่นใจดวงนวลดวงน้อยน้อยนี้ ที่ยินดีนัก ************* และ.. กับนิยาม ที่คุณอัลมิตรา กับ น้องหมึกมรกตรดริน ให้ดวงใจอิ่มเต็มงาม เติมหวานซาบซึ้งแสนตรึงตรา..ในดวงใจ จนถึงอยากหลั่งน้ำตากับค่าคำที่ได้รับค่ะ *.อัญมณีแห่งไพร*สาวงามแห่งไพรพฤกษ์* ที่พุดขอชื่นใจ ภูมิใจ.และขอถ่อมตัวว่า น่าจะรจนาเรื่องไพรไพรให้ดีกว่านี้.. ให้สมกับที่ได้รับพลังใจ ได้รับเกียรตินะคะคนดีที่แสนรักทุกดวงใจ.. ************** http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=206 อันเป็นดวงใจ ทูล ทองใจ : : Key Eb ฉันมีเธอนั้นอันเป็นดวงใจ โอ้เป็นความรักยิ่งใหญ่ เหมือนดาวรักใคร่ฟากฟ้า เหมือน ดังแสงสุริยา สาดแสงส่องพื้นภพหล้า ลงมาจูบทานตะวัน เห็นใจเถิดฉันนั้นยังดำรง เทิดทูนความรักสูงส่ง ซื่อตรงไม่เปลี่ยนแปรผัน หวัง ใจได้คู่เคียงกัน ตราบนิรันดร์มั่นหมายสวาท เป็นทาสความรักเสมอ อันเป็นดวงใจมานานแรมปี เป็นราชินี แห่งใจฉันนี้คือเธอ ทุกๆ ค่ำเช้าเฝ้าละเมอ จิตใจพร่ำแต่เพ้อว่า รัก รักเธอรักจริง ฉันรักเธอเหมือนดังดวงชีวา ไม่เคยจะคิดเลยว่า สัญญาแล้วจะทอดทิ้ง เห็น ใจฉันบ้างยอดหญิง มอบหัวใจให้แล้วทุกสิ่ง ด้วยความสัตย์จริงเสมอ แด่เธอ ผู้เป็น ดวงใจ...
พุด 22 มี.ค. 2547 22:53 น. - ID 49334 
1383
4
0
23 มีนาคม 2547 01:13 น. - comment id 235314
ข้าพเจ้ามาทักทายค่ะ..พี่พุด คำถ้อยที่รจนายังงดงามเสมอเลยค่ะ ชื่นชมจากใจ
23 มีนาคม 2547 02:12 น. - comment id 235330
หน้าส่วนตัว
ส่วนใหญ่ในเรื่องของนิยาย สาวงามย่อมควรคู่กับอัศวิน แต่จะมีนิยายเรื่องไหนบ้างเล่าที่จะให้มีสาวงามคู่กับมังกรบ้าง
มังกรจะได้เป็นพระเอกบ้าง
ขอร้องทุกข์แทนมังการทั้งหลายที่อยู่ในนิยายครับ
23 มีนาคม 2547 09:50 น. - comment id 235352
น้องแว่นดอยคะ ซึ้งใจนะคะ และขอบคุณเหลือเกินกับน้ำใจที่พร่างให้ ในเช้านี้..ค่ะ และ ราตรีที่ผ่านมา พี่พุดมีความสุขใจมาก กับดวงดอกไม้ไทยรายรอบบ้าน ที่ส่งกลิ่นหวานคละคลุ้งค่ะ พี่พุดเลือกเดินไปเก็บดอกพุดมาแค่ดอกเดียว และกับดวงดอกลั่นทมอีกหนึ่งช่อ พอได้หอม มาแกล้มจอแกล้มใจแกล้มไฟฝัน ที่บางวันบางคืน ช่างแสนริบหรี่เสียนี่กระไร ที่ดวงใจดวงร้าวนี้ เคยวอนกระซิบออดอ้อน ให้ทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทย ที่พี่พุดหวังมาอาศัยฝากใจดวงดีดวงงาม สร้างนิยามรักธรรมะธรรมชาติวาดหวังใจ เอนอิงพิงไหล่เกื้อฝันปันใจไปด้วยกันนะคะ และก็..ขอขอบคุณ ทุกน้ำใจรักรินรดพร่างเย็นค่ะ ด้วยความซาบซึ้งสุดใจ.. **** มังกรคะ ไม่ยากเลยค่ะ หากจะเป็นพระเอกนะคะ เพราะจริงๆยังไงพุดก็ยกให้เป็นพระเอก ในใจที่รักงานพุดมานานแล้วเช่นกันค่ะ พุดจะรจนาฝัน..ฝากใจให้นะคงไม่นานค่ะ ด้วยรัก.. และสุขใจกับราตรีใจกับใครบางคน ที่แสนเข้าใจในที่คืนค่ำที่ผ่านมาค่ะ
23 มีนาคม 2547 15:01 น. - comment id 235518
เป็นอะไรที่หวานดีค่ะ ซึ่งช่วงนี้อากาศร้อนจริง ๆ เลยยอมรับค่ะ ขนาดนั่งในห้องแอร์ยังร้อนเลย เอาเป็นว่าดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ
23 มีนาคม 2547 17:06 น. - comment id 235583
******************************************* หอมดอกพุด ดอกน้อย เมื่อยามสาง หีบไม้ยาม เบ่งบาน ตามเฉลียง ดอกมณฑา เริ่มเบ่งบาน ริมระเบียง แว่วยินเสียง กาเหว่าแว่ว มาแต่ไกล พิกุลโปรย ดอกขาวหม่น บนพื้นสวน อีกลำดวน หอมจางจาง ยามรุ่งสาง กลิ่นดอกปี๊บ โชยแทรกตัว มาเบาบาง หมอกสีจาง เคล้าน้ำค้าง ยามรุ่งอรุณ โมกสีหม่น เล่าเรื่องราว ของความหลัง ราตรีอัน เปราะปาง กลางบ้านสวน กลิ่นดอกโศก ราวบอกเล่า ความเรรวน กลิ่นรัญจวน เล็บมือนาง เบาบางมา อยากให้มา สักครา ที่บ้านฉัน ที่ตะวัน ฉายแสง แห่งความฝัน ที่ชีวิต ธรรมชาติ มาพบกัน ที่ตัวฉัน ใช้สายตา บอกกัน ว่ารักเธอ ---------------------------------------------------------------- พุด พออ่านกลอนพุดแล้วนึกถึงต้นไม้ ดอกไม้ ธรรมชาติที่บ้าน พันดาวเลยขอแจมนะ - ยังไงพร่งนี้จะไป post ข้างนอกอีกที - กลอนพุดก็ยังละมุนละไม ปราณีต เหมือนเดิม เพราะมากครับ
23 มีนาคม 2547 19:34 น. - comment id 235666
ยินชื่อแค่อัศวิน หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่คงจะขยาด ไม่กล้าไปแหยมกับหวันเป็นแน่ เรื่องความรักโรแมนติค ที่จบลงอย่างมีความสุข แบบนี้ ไม่ค่อยได้เจอบ่อยสักเท่าไหร่ จะหวานดับร้อน หรือเพิ่มร้อนกันแน่ยังสงสัยอยู่เหมือนกัน ชื่อใหม่..ที่ได้รับพุดคงจะปลื้มใจมากเป็นแน่ เดี๋ยวถ้าว่าง ชัยชนะจะลองส่งมาประกวดดูคงไม่เกินเดือนหน้านะครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
