จิตสำนึก

ฉันเอง

เมื่อวานฉันดูข่าวเกี่ยวกับคนตาบอด
มีหลานชายคนเดียวแต่ไม่ค่อยได้เรียนหนังสือ
เพราะว่าต้องมาดูแลยายซึ่งมองไม่เห็น
ไปรับจ้างเขาทำงานได้วันละสามสิบบาท
เด็กคนนั้นอยากเรียนหนังสือแต่ไม่มีโอกาส
เด็กบอกว่าขอเรียนจบแค่ปอหกแล้วจะไปเรียน
ต่อศึกษาผู้ใหญ่เอาเองเด็กคนนั้นรักยายมาก
แล้วพ่อแม่เด็กไปไหนหละถึงไม่มาเหลียวแล
อยากมีลูกกันพอมีขึ้นมาแล้วก็ไม่เลี้ยง
ต้องให้มาเป็นภาระกับยายซึ่งแก่แล้ว
ถ้ายังไม่พร้อมแล้วทำให้เกิดขึ้นมาทำไมหละ
เขามีความคิดกันบ้างหรือเปล่านะนี่
แต่พอข่าวนี้จบลงก็มีข่าวพวกไฮโซ
ซึ่งมันเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ
พวกนี้เขาใช้ชีวิตอย่างหรูหราฟุ่มเฟือย
แต่งตัวใส่เครื่องเพชรอวดกัน
ใช้กระเป๋าใบละเป็นหมื่นเป็นแสนก็มี
ฉันไม่ได้อิจฉาเขาหรอกนะเพียงแต่ว่า
รู้สึกสท้อนใจในเมื่อเขามีเงินทองมากมาย
มีรถหรูๆขับไปshoppingต่างประเทศกัน
ขนเอาเงินทองออกไปจับจ่ายกัน
ต้องใช้ของหรูหราพวกสินค้ามีชื่อเสียง
เพียงเพื่อที่จะแต่งมาอวดกันเท่านั้นเอง
ทำไมเขาไม่มีจิตสำนึกกันบ้างเลยนะ
ถ้าเขาหันมามองคนที่ลำบากดูบ้าง
ถ้าเขาเพียงแต่เจียดเศษเงินของเขา
มาแบ่งปันให้เด็กที่ไม่มีโอกาสได้เรียน
เสียดายที่ฉันไม่มีเงินมากมายอย่างนั้น
ฉันก็แค่มีกินไปวันนึงวันนึงเท่านั้นเอง
ฉันไม่มีโอกาสได้ช่วยเหลือเขาเหล่านี้เลย
เพียงแต่เอาตัวเองให้รอดไปวันนึง
ฉันเพียงแต่อยากพวกไฮโซพวกนี้
หันมามองคนที่ไม่มีโอกาสดูบ้าง
เมื่อเขาโตขึ้นไปเขาจะได้เป็น
ผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพดีกว่าที่เขาจะต้องเป็น
เด็กที่มีปัญหาเหมือนอย่างทุกวันนี้
ถ้าใครมีเงินพอที่จะเจียดไปช่วยเหลือเขาได้
ฉันขอความกรุณาจะได้ไหมคะ
ฉันไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียอะไร
แต่สิ่งที่เห็นคือความแตกต่างอย่างมากมาย
อยากให้พวกเขามีจิตสำนึกกันบ้างค่ะ