พิราบเขาสูง

นกตะวัน

ผมรีบเดินไปสุขาชายซึ่งสร้างขึ้นใหม่อยู่ทางด้านหลังของร้านค้า กำลังจะเดินเลี้ยวเข้าห้องน้ำ จู่จู่ใครคนหนึ่งซึ่งยืนทำธุระที่โถส้วมรีบหันมาเรียกผม  พี่ธี มีนกอยู่ข้างหน้า  พร้อมทั้งชี้ไปที่ต้นไม้ข้างหน้า ผมหันกลับแล้วมองไปที่ต้นไม้จึงได้เห็น นกพิราบเขาสูง (Ashy Wood Pigeon) ตัวหนึ่งเกาะอยู่ในระดับกลางของลำต้น แลเห็นสีสันได้ชัดเจน แต่ถัดไปบนต้นไม้ข้างหลังยังมีนกพิราบเขาสูงอีกหลายตัวเกาะพักผ่อนอยู่ในร่ม แต่แลเห็นไม่ชัด เพราะใบไม้หนาทึบ
นกพิราบเขาสูงจูงใจนัก			
เจ้าปักหลักแหล่งป่าพฤกษาไสว
มีฝอยลมห่มต้นเฟินล้นไป			
ใบสุกใสสดเขียวน่าเหลียวมอง
ปีกหลังเทาเคล้าดำดูคล้ำหน่อย		
หัวเทาค่อยค่อนขาวนวลราวหมอง
รอบคอจางอย่างปลอกหลอกให้มอง		
ท้องผุดผ่องผสมเทาสวยเข้าที
ยามแดดส่องต้องขนเหลือบล้นเหลือ		
เขียวฟ้าเจือจนระยับรับแสงสี
ขาเด่นแดงแรงร้อนอ้อนรวี			
งามเต็มที่ทุกท่าคราจ้องยล
แม้รูปร่างอย่างเจ้าใครเขาเจอ		
เดินซ่าเซ่อซุกซอนตะลอนทุกหน
อยู่ในเมืองเลื่องลือไม่ถือตน			
แต่เจ้าล้นสวยล้ำคำพรรณนา
ยืนดูนกพิราบเขาสูงตัวนั้นอยู่สักครู่ ผมจึงขอตัวเข้าห้องน้ำ โดยไม่รู้เหมือนกันว่าคนที่มาทักทายผมนั้นเป็นใคร อยู่ที่ไหน และรู้จักผมได้อย่างไร ตั้งแต่เมื่อไร ตั้งใจว่าจะเข้าไปถามหลังออกจากห้องน้ำ แต่พอออกมาชายนิรนามคนนั้นไม่อยู่เสียแล้ว บางทีอาจเป็นสมาชิกชมรมฯ ล้านนาก็ได้ ในไม่ช้าผมเดินออกไปสมทบกับพรรคพวก แล้วนั่งรถตู้ลงจากยอดดอยไปยังร้านลุงแดง เพื่อส่งรายงานการพบนก และรับประทานอาหารกลางวัน ก่อนเดินทางกลับ