+*- สักวัน..มันจะกลับคืน-*+

พู่กันของหูกวาง

 อาทิตย์ฉาย กรายแสด ที่แผดร้อน
นกเลียบรอน บินไป ตามไม้ไหว
 ทิวต้นอ่อน ย้อนลมพริ้ว ปลิวไปไกล
กระแสใส สายธารา เอื่อยมาจร
 ไบไม้ปลิด ขั้วคว้าง ลงกลางน้ำ
เรื่อยรอยล้ำ ไหลไป ตามสายศร
 โขดหินแกร่ง แบ่งทาง ก็ร้างรอน 
แยกทางจร ฉีกวิถี ที่รินลอย
 ระรอกลม ระดมพัด สะบัดไม้
นกแตกรัง แยกร้างไป ไกลลูกน้อย
 เมฆาล่อง ทั่วท้องฟ้า นภาลอย
ลิ่วไปปล่อย ณ แห่งไหน ถิ่นใดควร
 พัดผ่านโลก โบกเวลา ก็ลาเลื่อน
ที่ทิ้งเหลือน รอยความหลัง ยังหอมหวล 
 แม้ตกถิ่น ดินไกล มิวายครวญ 
ก็จากสิ้น ปลิดตรวน ที่รวนพัน
 เมื่อลมสิ้น กลิ่นพายุ ที่ครุร้อน
ก็เหนือยอ่อน รอนแรง แบ่งอาสัญ
 สักเพียงช่วง จักล่วงคืน ยั่งยืนนาน
ย้อนรอยนั้น ลงตรงกาล สักวันนึง				
comments powered by Disqus
  • tiki

    19 มีนาคม 2547 15:45 น. - comment id 233428

    ดีแล้วค่ะ ลงบทสุดท้าย บาทสาม ไม่ ตาม พัน สัญ ไป นาน  หาคำใหม่แก้ได้ค่ะ
    
    ทิกิ มาชื่นชม
  • ฟ้าสีคราม & กล้าตะวัน

    19 มีนาคม 2547 16:36 น. - comment id 233446

    แวะมาอ่านค่ะ
    กลอนไพเพราะ ค่ะ
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    19 มีนาคม 2547 18:06 น. - comment id 233475

    มาทักทายพี่พู่กันนะคร่า
    แต่งกลอนได้ดีมากมายคร่า
  • รักคุณคับ

    19 มีนาคม 2547 19:14 น. - comment id 233495

    เพราะคับพี่กวาง..^_^
  • หมึกมรกต

    19 มีนาคม 2547 20:30 น. - comment id 233533

    สายลมพริ้มริ้วอ่อนค้อนยอดหญ้า
    ใบไม้ปลิวทิวฟ้าท้าแดดฝน
    เมื่อคืนค่ำคล้อยผ่านกาลเวียนวน
    ใบไม้หล่นร่วงลับไม่กลับคืน
    
    
  • ardin

    19 มีนาคม 2547 21:27 น. - comment id 233556

    อ่านแล้วเหมือนล่องลอยไปกับธรรมชาติจังเยยย
    ชอบๆๆ ^^ อือชอบตรงที่มีสัมผัสในวรรคอ่ะ มันอ่านแล้วเพราะ รื่นหูดี ^^อิอิ แวะมาทักทายและจะติดตามอ่านตลอดนะคะ
    
  • หนึ่งนะ

    19 มีนาคม 2547 21:51 น. - comment id 233566

    
    กลอนเพราะมากๆ คับ
    
    ^_____^
    
    
    
  • ช็อกโกแล็ต

    19 มีนาคม 2547 23:07 น. - comment id 233604

    โอ๊ะโย๋!!พี่กวางกลับมาแล้ว........^__^ มั่วไรกันเพราะอย่างเนี้ยนะ อืมๆช็อกแล็ตก็ไม่ค่อยได้มาเหตุเพราะคอมพ์มันเหวอๆบ่อยๆน่ะค่ะ...ก็จาพยายามมาแอบดูละกัน อิๆ
  • !!!...^Imagine^...!!!

    19 มีนาคม 2547 23:24 น. - comment id 233613

    กลอนไพเราะดีค่ะ...^_^
  • Completely

    19 มีนาคม 2547 23:49 น. - comment id 233632

    รู้สึกได้คืนสู่ธรรมชาติจังค่ะ ... เห็นสีเขียวๆลอยอยู่ตรงหน้าเลยล่ะ
    
    เขียนได้ดีค่ะ ... ชื่นชมๆ
  • แก้วประเสริฐ

    20 มีนาคม 2547 00:56 น. - comment id 233670

    กลอนไพเราะครับ บรรยายได้ดีมากครับ  ขอชมเชยครับ
                            แก้วประเสริฐ.
  • สิดามัน

    20 มีนาคม 2547 02:34 น. - comment id 233709

    คุณผิดมาก ๆ นะครับ เพราะคุณทำให้ผมอยากไปเที่ยว
  • ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

    20 มีนาคม 2547 02:57 น. - comment id 233714

    น้องกวาง หายไปนานเลยนะ
    
    กลับมากลอนยังเพราะเหมือนเดิม
    
    แวะมาเยี่ยม ด้วยความคิดถึงค่ะ
    
  • rain..

    20 มีนาคม 2547 07:51 น. - comment id 233743

    ..ไพเราะ..มากเลยคะ..พี่พู่กันฯ...
     ..แต่งได้..ดีจังเลยคะ..
           ...เรน..คิดถึง..นะคะ..
  • ใยแมงมุม

    20 มีนาคม 2547 13:07 น. - comment id 233813

    มาทักทายค่ะ...
    จาเปงกำลังใจให้นะคะ - - - 
    
    - - กลอนเพราะจังเลยค่ะ - -
  • ผู้หญิงไร้เงา

    21 มีนาคม 2547 23:57 น. - comment id 234655

    เมื่อลมสิ้นกลิ่นพายุที่ครุร้อน
    ก็เริ่มอ่อนโรยแรงมิแรงหนา
    ยิ่งหนาวันพายุร้อนผ่อนกายา
    ก็เลยซาอยู่พัดกับลมแรง
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีนะค่ะ แต่เนื้อหาแบบนี้พี่ไม่ค่อยถนัด  ขอมั่ว ๆ หน่อยนะจ๊ะน้องชาย รักและคิดถึงน้องชายเสมอนะค่ะ*-*
  • พู่กันของหูกวาง

    23 มีนาคม 2547 12:36 น. - comment id 235426

    ขอบคุณ ทุก ๆ คนมากนะครับ  ซึ้ง.........

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน